Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak szczerze, to zupełnie nie rozumiem zachwytów... Z całym szacunkiem dla Autorki, ale jej styl pisania chrzęści, rzęzi i skrzypi. Mam bardzo wywindowane oczekiwania wobec literatury kobiecej, odkąd przeczytałam "Me before you".
Tutaj siłą woli powstrzymywałam się, aby nie cisnąć powieści w kąt na wieki wieków amen. Strasznie drewniana wydała mi się główna bohaterka. I choć może niektórzy lubią takie typy kobiece, to ja wolę kiedy postać mi się wydaje kimś żywym i realnym, a tutaj, niestety, tak nie było...

Tak szczerze, to zupełnie nie rozumiem zachwytów... Z całym szacunkiem dla Autorki, ale jej styl pisania chrzęści, rzęzi i skrzypi. Mam bardzo wywindowane oczekiwania wobec literatury kobiecej, odkąd przeczytałam "Me before you".
Tutaj siłą woli powstrzymywałam się, aby nie cisnąć powieści w kąt na wieki wieków amen. Strasznie drewniana wydała mi się główna bohaterka. I...

Bardzo ciekawa, wzruszająca opowieść dla dzieci i młodzieży. Mam senstyment do tej książki od czasów dzieciństwa.

Bardzo ciekawa, wzruszająca opowieść dla dzieci i młodzieży. Mam senstyment do tej książki od czasów dzieciństwa.

Cóż mogę powiedzieć? Kiedy dorosłam i dojrzałam na tyle, aby "Ania z Zielonego Wzgórza" stała się dla mnie jedynie ciepłą historią o dorastaniu, sięgnęłam po "Rillę". I pokochałam tę opowieść.
Może za podjęcie trudniejszej tematyki. Może za wielowymiariowość postaci, może za Krzysztofa Forda - moją platoniczną miłość...
A może za to, ze w Rilli zobaczyłam samą siebie; dziewczynę z lekką wadą wymowy, kasztanowłosą, z kropkami piegów na nosie, pełną marzeń, a jednocześnie chwilami dziecinną i humorzastą? Rilla jest mi wyjątkowo bliska; jestem bardzo zżyta z jej postacią i niesamowicie wdzięczna za ten tom cyklu.
Polecam gorąco. Uwielbiam tę książkę od zawsze i na zawsze :)

Cóż mogę powiedzieć? Kiedy dorosłam i dojrzałam na tyle, aby "Ania z Zielonego Wzgórza" stała się dla mnie jedynie ciepłą historią o dorastaniu, sięgnęłam po "Rillę". I pokochałam tę opowieść.
Może za podjęcie trudniejszej tematyki. Może za wielowymiariowość postaci, może za Krzysztofa Forda - moją platoniczną miłość...
A może za to, ze w Rilli zobaczyłam samą siebie;...