Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rewelacyjna książka, której treść sprawiła, że odczułem nieodpartą potrzebę, aby stać się lepszym człowiekiem.
Buddyzm nie jest mi obcy i choć nie zgadzam się z tą filozofią w każdym aspekcie, uważam, że zgłębianie tego typu wiedzy jest niezwykle ważne, ponieważ przynosi niezliczone korzyści dla rozwoju duchowego.

Rewelacyjna książka, której treść sprawiła, że odczułem nieodpartą potrzebę, aby stać się lepszym człowiekiem.
Buddyzm nie jest mi obcy i choć nie zgadzam się z tą filozofią w każdym aspekcie, uważam, że zgłębianie tego typu wiedzy jest niezwykle ważne, ponieważ przynosi niezliczone korzyści dla rozwoju duchowego.

Cieszę się, że miałem możliwość zapoznać się z treścią tej książki.
Zauważyłem, że część ludzi ocenia ją nie rozumiejąc, że cała ta opowieść sama w sobie jest tylko wskazówką, która powinna dać zrozumienie pewnych kwestii.
Trzeba poprostu trochę ruszyć głową, bo cała historia pasterza, ma głębokie drugie dno.

Cieszę się, że miałem możliwość zapoznać się z treścią tej książki.
Zauważyłem, że część ludzi ocenia ją nie rozumiejąc, że cała ta opowieść sama w sobie jest tylko wskazówką, która powinna dać zrozumienie pewnych kwestii.
Trzeba poprostu trochę ruszyć głową, bo cała historia pasterza, ma głębokie drugie dno.

W głowie wciąż przebrzmiewa mi echo tej histori, która swoją okrutnością zagina wiele powstałych horrorów.
"Dziewczyna z sąsiedztwa" jest ciekawą i porywającą książką, wszak można sobie wszystko ładnie zobrazować i poczuć się jakby uczestniczyło się w tamtejszych wydarzeniach.
Również stopień budowania napięcia sprawia, iż nie można sie od niej oderwać i czyta się jednym tchem.
Niestety autor nie potrafił wywołać takiej grozy, w jaką wprawia mnie H.P. Lovecraft nawet podczas tak krótkich opowiadań.
Natomiast w kwesti merytorycznej książka okazuje się totalną porażką, ja jestem zwolennikiem barwnego języka i wpadam wręcz w ekstazie, gdy autor potrafi napisać opowiadanie, a czyta się jakoby poezje. Cóż, tutaj tego nie uświadczymy.

W głowie wciąż przebrzmiewa mi echo tej histori, która swoją okrutnością zagina wiele powstałych horrorów.
"Dziewczyna z sąsiedztwa" jest ciekawą i porywającą książką, wszak można sobie wszystko ładnie zobrazować i poczuć się jakby uczestniczyło się w tamtejszych wydarzeniach.
Również stopień budowania napięcia sprawia, iż nie można sie od niej oderwać i czyta się jednym...

Postanowiłem zrobić sobie dwudniowy maraton z księciem półkrwi, czytając książkę, oraz zakończając filmem.
Warto dodać, iż było to moje pierwsze spotkanie z tą częścią i wyciągam daleko idące wnioski.
Pozostało mi więc ostatnie dzieło tej opowieśći ("Insygnia śmierci"), aczkolwiek jak dotąd uważam, że "Książe półkrwi" jest najlepszą książką tej seri.
Niestety film jest totalną porażką i nie sądzę, abym jeszcze kiedykolwiek do niego wrócił.
Kontrast (książka - film) okazał się tak ogromny, że jestem w ciężkim szoku, niejednokrotnie odniosłem silne wrażenie, że są to dwie totalnie inne opowieści.
W filmie nie ma okolo 85% histori, którą miała nam do przekazania autorka, co oczywiście nie powinno dziwić, gdyż oczywiste jest że nic nie dorówna formie pisanej, ale fakt że te pozotałe 15% które pojawiło się w ekranizacji jest dodatkowo modyfikowane, pozostawia niemiłe wrażenie.
Konkluzja tej opini jest bardzo prosta i myślę, że nie muszę jej wyjaśniać

Postanowiłem zrobić sobie dwudniowy maraton z księciem półkrwi, czytając książkę, oraz zakończając filmem.
Warto dodać, iż było to moje pierwsze spotkanie z tą częścią i wyciągam daleko idące wnioski.
Pozostało mi więc ostatnie dzieło tej opowieśći ("Insygnia śmierci"), aczkolwiek jak dotąd uważam, że "Książe półkrwi" jest najlepszą książką tej seri.
Niestety film jest...

Jest to jedna z tych nieocenionych książek, które włożyły swój wkład w mój rozwój duchowy. Napisana niezwykle przejrzyście i prosto, zawiera w sobie skarbnice wiedzy, wręcz emanuje mądrością. Autor dostał wgląd w naturę rzeczy i widać to wyraźnie, co dla mnie jest godne podziwu, wszakże jedynie garstka ludzi na ziemi jest tak bliska prawdy

Jest to jedna z tych nieocenionych książek, które włożyły swój wkład w mój rozwój duchowy. Napisana niezwykle przejrzyście i prosto, zawiera w sobie skarbnice wiedzy, wręcz emanuje mądrością. Autor dostał wgląd w naturę rzeczy i widać to wyraźnie, co dla mnie jest godne podziwu, wszakże jedynie garstka ludzi na ziemi jest tak bliska prawdy

W mojej ocenie książka wypadła dobrze, lecz muszę przyznać, że podchodziłem do niej nieco sceptycznie poznając nieprzychylne opinie wielu czytelników.
Wprawdzie pojawiają się miejscami powtórzenia z innych dzieł autora, ale gdy przekroczyłem 10 książkę Kinga jest to nieodzowny element towarzyszący każdym kolejnym, więc przywykłem.
Pisarza poniosła trochę wyobraźnia stwarzając latające mordercze pralki i automaty do coli... dlatego ocena nieco niższa.
Mimo wszystko polecam.

W mojej ocenie książka wypadła dobrze, lecz muszę przyznać, że podchodziłem do niej nieco sceptycznie poznając nieprzychylne opinie wielu czytelników.
Wprawdzie pojawiają się miejscami powtórzenia z innych dzieł autora, ale gdy przekroczyłem 10 książkę Kinga jest to nieodzowny element towarzyszący każdym kolejnym, więc przywykłem.
Pisarza poniosła trochę wyobraźnia...

„Ziemia serca mężczyzny jest kamienista," jak na cmętarzu zwieżąt.

Kolejna bardzo dobra książka autora, nie zaliczająca się w moim mniemaniu do literatury grozy, gdyż nie wywołała odpowiednich emocji towarzyszących dreszczowcom.
Jednakże pomysł genialny, można wybaczyć przewidywalność dzieła.
Pewnie przesadzam, ale zaczynam dostrzegać w książkach Kinga pewne powtórzenia co w jakiś sposób mnie niepokoi, ale biorąc pod uwagę liczebność dorobku autora można odpuścić.
Kluczową rolę w mojej ocenie odgrywa zakończenie, bowiem zmusza do myślenia jako że jest trochę nie jasne (Taaak, zdecydowanie lubię takie konkluzje).
Jestem wybrednym czytelnikiem, ale z czystym sumieniem mogę polecić tą pozycję.

„Ziemia serca mężczyzny jest kamienista," jak na cmętarzu zwieżąt.

Kolejna bardzo dobra książka autora, nie zaliczająca się w moim mniemaniu do literatury grozy, gdyż nie wywołała odpowiednich emocji towarzyszących dreszczowcom.
Jednakże pomysł genialny, można wybaczyć przewidywalność dzieła.
Pewnie przesadzam, ale zaczynam dostrzegać w książkach Kinga pewne powtórzenia co...

Rose Madder jest to kolejne bardzo dobre dzieło Kinga, które potrafi doskonale ukazać psychikę poszczególnych postaci, w tym przypadku Rose Daniels i jej męża Normana.
Jestem sceptycznie nastawiony do fantazji autorów, które odbiegają od rzeczywistości, i gdy pisarz chce ukazać mi fantastyczny świat musi to zrobić po mistrzowsku, w tym przypadku niestety się nie udało.
Żal mi serce ściska, że muszę to napisać, gdyż sprawa z obrazem zapowiadała się naprawdę dobrze, jednak niestety po czasie zawiodła moje oczekiwania.
Książka jest mocna i bez Rose Madder w fantastycznym świecie, myślę iż wypadła by zdecydowanie lepiej gdyby obyło się bez zaczarowanego dzieła sztuki.
Mimo wszystko serdecznie polecam.

Rose Madder jest to kolejne bardzo dobre dzieło Kinga, które potrafi doskonale ukazać psychikę poszczególnych postaci, w tym przypadku Rose Daniels i jej męża Normana.
Jestem sceptycznie nastawiony do fantazji autorów, które odbiegają od rzeczywistości, i gdy pisarz chce ukazać mi fantastyczny świat musi to zrobić po mistrzowsku, w tym przypadku niestety się nie udało.
Żal...

Pierwsza książka autora składająca się na cykl egipski, który tworzy cztery powieści.
Doprawdy piękna to historia, ukazana w ten jakże zaczarowany sposób, który zawdzięczamy kunsztowi pisarskiemu Wilbura Smitha.
Muszę przyznać, że głównym bohaterem wszystkich trzech powieści jest jedna z moich ulubionych postaci literackich, mianowicie eunuch Taita, który posiada niezwykle błyskotliwy umysł, ma wiele niesamowitych pomysłów i jest wyjątkowo dobrym człowiekiem ( celowo pominąłem czwartą część "Siódmy papirus" gdyż w tych czasach Taita już nie żyje i jego tropem podążają archeologowie)
Nie omieszkam wspomnieć, że Wilbur Smith zalicza się do jednego z autorów dzięki którym rozpocząłem swą przygodę z literaturą.
Serdecznie polecam

Pierwsza książka autora składająca się na cykl egipski, który tworzy cztery powieści.
Doprawdy piękna to historia, ukazana w ten jakże zaczarowany sposób, który zawdzięczamy kunsztowi pisarskiemu Wilbura Smitha.
Muszę przyznać, że głównym bohaterem wszystkich trzech powieści jest jedna z moich ulubionych postaci literackich, mianowicie eunuch Taita, który posiada niezwykle...

Zbiór opowiadań, który głęboko wrył się do pamięci, ze względu na autentyczną nutkę grozy, której doświadczyłem czytając tą książkę.
Prawdę powiedziawszy jak dotąd jedyne dzieło, które zadziałało na mnie w ten sposób.
Zastanawiające jest dla mnie dzięki jakiemu fortelowi autorowi udało się wywołać we mnie takie emocje w opowiadaniach, które zajmują jedyne 30-70 stron, w przypadku gdy "nieukoronowany król grozy" Stephen King nie dokonał tego nawet w najobszerniejszych.
Nie ulega wątpliwości, że jest to jedna ze skromnego grona książek, którą przeczytam ponownie.
Polecam wszystkim sympatykom horroru, gdyż szczerze wieżę, że nie zawiedziecie się czytając tą lekturę.

Zbiór opowiadań, który głęboko wrył się do pamięci, ze względu na autentyczną nutkę grozy, której doświadczyłem czytając tą książkę.
Prawdę powiedziawszy jak dotąd jedyne dzieło, które zadziałało na mnie w ten sposób.
Zastanawiające jest dla mnie dzięki jakiemu fortelowi autorowi udało się wywołać we mnie takie emocje w opowiadaniach, które zajmują jedyne 30-70 stron, w...

TO miał być Horror? Wolne żarty!
Przeczytałem już większość pseudo horrorów autora i dziwię się, że jest uważany za nieukoronowanego króla grozy.
Oczywiście nie podlega wątpliwości, że Stephen King jest niesamowitym pisarzem i jego książki naprawdę silnie wciągają(zaliczam się do fanów autora), ale nie nazwałbym ich horrorami.
Prawda jest taka, że pewne opowiadania H.P Lovecrafta mające zaledwie 30-50 stron wywarły na mnie większe wrażenie niż wszystkie książki Kinga jakie przeczytałem, a wydawać by się mogło, że gdy pojawia się "więcej papieru" autor ma większe pole do manewru i powinno być lepiej (oczywiście oceniając pod kontem grozy, nie kwestionuję pomysłów i stylu pisania Kinga).
TO jest wyjątkową książką ze względu na niemal nie kończącą się akcję, która towarzyszy nam od początku do końca.
Jeśli szukacie dobrej książki polecam TO oto dzieło, jeśli szukacie dobrego horroru zachęcam do zapoznania się z mitologią Cthulhu H.P Lovecrafta (Szczególnie polecam zbiór opowiadań "Zew Cthulhu")

TO miał być Horror? Wolne żarty!
Przeczytałem już większość pseudo horrorów autora i dziwię się, że jest uważany za nieukoronowanego króla grozy.
Oczywiście nie podlega wątpliwości, że Stephen King jest niesamowitym pisarzem i jego książki naprawdę silnie wciągają(zaliczam się do fanów autora), ale nie nazwałbym ich horrorami.
Prawda jest taka, że pewne opowiadania H.P...

Książka zawiera obszerną wiedzę o mrówkach przedstawioną w niesamowity sposób dzięki któremu niemal każda strona to przygoda.
Jest to super organizm zdecydowanie bardziej inteligentny niż można to sobie wyobrazić i czego można byłoby spodziewać się po tak małych istotach.

Hodują grzyby, posiadają parę rodzajów "krów", które dostarczają im mleka i miodu, mają swoje wojsko, zwiad, robotników, czasem pozyskują niewolników z innych mrowisk, a to tylko nieliczne informacje zawarte w tej książce.
Polecam.

Książka zawiera obszerną wiedzę o mrówkach przedstawioną w niesamowity sposób dzięki któremu niemal każda strona to przygoda.
Jest to super organizm zdecydowanie bardziej inteligentny niż można to sobie wyobrazić i czego można byłoby spodziewać się po tak małych istotach.

Hodują grzyby, posiadają parę rodzajów "krów", które dostarczają im mleka i miodu, mają swoje wojsko,...

Często kolejne części tylko tracą na jakości, natomiast "Hannibal" jako
trzecia książka z kolei poświęcona słynnemu kanibalowi sprawiła, że padłem na twarz niczym Williams po nokaucie Martineza.
Zdecydowanie najwybitniejsze dzieło Thomasa Harrisa w całej jego pisarskiej karierze.
Serdecznie polecam.

Często kolejne części tylko tracą na jakości, natomiast "Hannibal" jako
trzecia książka z kolei poświęcona słynnemu kanibalowi sprawiła, że padłem na twarz niczym Williams po nokaucie Martineza.
Zdecydowanie najwybitniejsze dzieło Thomasa Harrisa w całej jego pisarskiej karierze.
Serdecznie polecam.

Wiele czasu minęło odkąd siedziałem przed telewizorem i oglądałem Park Jurajski, niemal cały scenariusz zdążył ulotnić się z pamięci co zadziałało na korzyść wersji papierowej.
Gdy przechadzając się po "salonach bibliotecznych" natknąłem się na znajomy tytuł omal nie wydałem z siebie głośnego jęku zachwytu, gdyż nigdy nie słyszałem aby film powstał na podstawie książki.
Oczywiście dzieło Crichtona dosłownie pochłonąłem w niecałe dwa dni i muszę przyznać, że jest to powieść wielce wybitna.
Prawie nie kończąca się akcja i wielowymiarowe postacie wprowadzą was w niesamowitą przygodę, którą odczujecie na własnej skórze.
Serdecznie polecam.

Wiele czasu minęło odkąd siedziałem przed telewizorem i oglądałem Park Jurajski, niemal cały scenariusz zdążył ulotnić się z pamięci co zadziałało na korzyść wersji papierowej.
Gdy przechadzając się po "salonach bibliotecznych" natknąłem się na znajomy tytuł omal nie wydałem z siebie głośnego jęku zachwytu, gdyż nigdy nie słyszałem aby film powstał na podstawie...

Rzeźnik.
Autor ukazuje niesamowite zwroty akcji z nietuzinkowym zakończeniem, właśnie tak jak lubię.
Jest to moja pierwsza przeczytana pozycja Edwarda Lee i z całą pewnością nie ostatnia.
Generalnie nie wywołała we mnie strachu, ale miejscami pojawiał się nie smak spowodowany zainteresowaniem pewnych postaci perwersyjnymi ekscesami seksualnymi, jednakże zdecydowanie mocniejsze dzieło od pseudo horrorów Kinga.
(Stephen King jest jednym z moich ulubionych autorów, aczkolwiek jego książek nie zakwalifikowałbym do horrorów, natomiast "Ludzi z Bagien" jak najbardziej)

Rzeźnik.
Autor ukazuje niesamowite zwroty akcji z nietuzinkowym zakończeniem, właśnie tak jak lubię.
Jest to moja pierwsza przeczytana pozycja Edwarda Lee i z całą pewnością nie ostatnia.
Generalnie nie wywołała we mnie strachu, ale miejscami pojawiał się nie smak spowodowany zainteresowaniem pewnych postaci perwersyjnymi ekscesami seksualnymi, jednakże zdecydowanie...

Nie mogłem pogodzić się z tymi czterema głosami w głowie głównej bohaterki Jessie, które prowadzą dialogi i często pozostawiają kobietę jako bierną słuchaczkę.
Widać, że autor na siłę starał się wprowadzić interakcje co niestety zepsuło całą książkę.
"Gra Geralda" stwarza delikatne powiązanie z inną pozycją pisarza, mianowicie "Dolores Claiborne"
Bohaterki obu utworów literackich nawiązują jakąś więź telepatyczną i wizualną podczas całkowitego zaćmienia słońca.
Oczywiście "Dolores Claiborne" jest bez porównania lepszą książką i też polecił bym przeczytać jako pierwszą.
Podsumowując, jest to pierwsza pozycja autora która nie przypadła mi do gustu i mam nadzieję, że ostatnia.

Nie mogłem pogodzić się z tymi czterema głosami w głowie głównej bohaterki Jessie, które prowadzą dialogi i często pozostawiają kobietę jako bierną słuchaczkę.
Widać, że autor na siłę starał się wprowadzić interakcje co niestety zepsuło całą książkę.
"Gra Geralda" stwarza delikatne powiązanie z inną pozycją pisarza, mianowicie "Dolores Claiborne"
Bohaterki obu utworów...