Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przesyt nawiązań do covidu i polityki Trumpa.

Przesyt nawiązań do covidu i polityki Trumpa.

Przeczytałem w życiu 48 książek Kinga, ale tej nie zdołałem ukończyć. Płytka fabuła, dialogi, zero niespodzianek, książka bez większego pomysłu. Totalna nuda, nie dotrwałem do 100 strony. Do tej pory jest to najgorsza książka Kinga, jaką miałem w ręce.

Przeczytałem w życiu 48 książek Kinga, ale tej nie zdołałem ukończyć. Płytka fabuła, dialogi, zero niespodzianek, książka bez większego pomysłu. Totalna nuda, nie dotrwałem do 100 strony. Do tej pory jest to najgorsza książka Kinga, jaką miałem w ręce.

Można by rzec: wreszcie! Najnudniejsza, wg mnie napisana na siłę, pozycja mojej ulubionej (czy nadal?) autorki kryminałów. Naprawdę, ile można wplatać w książki ciągle te same wątki. W każdej książce Bertil musi coś zawalić, konferencje prasowe, Patrik jeżdżący jak szalony, śmierć dziecka, Erika pisząca książkę, która oczywiście musi włączyć się w prowadzoną sprawę... Ledwo przebrnąłem przez tę książkę, od połowy czytając w większości dialogi, żeby jakoś dotrzeć do końca. Autorka zawarła w niej mnóstwo niepotrzebnych wątków, w których trudno się połapać z powodu ogromu osób uczestniczących w fabule (przydałby się jakiś spis postaci). Spokojnie można by było odchudzić tę pozycję o połowę - z pewnością zyskałaby na wartości. Kolejnym minusem jest dość mała czcionka, przez co nie czyta się tak przyjemnie, jak poprzednie części sagi. Duże rozczarowanie.

Można by rzec: wreszcie! Najnudniejsza, wg mnie napisana na siłę, pozycja mojej ulubionej (czy nadal?) autorki kryminałów. Naprawdę, ile można wplatać w książki ciągle te same wątki. W każdej książce Bertil musi coś zawalić, konferencje prasowe, Patrik jeżdżący jak szalony, śmierć dziecka, Erika pisząca książkę, która oczywiście musi włączyć się w prowadzoną sprawę... Ledwo...