Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do ludzi trzeba wyciągnąć rękę. Trzeba. Możemy się nie doczekać odzewu. Ale jeśli nie wyciągniemy ręki, to odzewu na pewno nie doczekamy się z całą pewnością

Do ludzi trzeba wyciągnąć rękę. Trzeba. Możemy się nie doczekać odzewu. Ale jeśli nie wyciągniemy ręki, to odzewu na pewno nie doczekamy się z całą pewnością

Szczerze mówiąc, nie odczuwam w górach strachu. Wręcz przeciwnie... czuję, że moje ramiona się prostują, wyciągają, jak u ptaka, który rozpościera skrzydła. Czerpię przyjemność z danej mi wolności i wysokości. Dopiero wtedy, gdy wracam do życia w dole, zaczyna mi doskwierać ciężar świata.

Szczerze mówiąc, nie odczuwam w górach strachu. Wręcz przeciwnie... czuję, że moje ramiona się prostują, wyciągają, jak u ptaka, który rozpościera skrzydła. Czerpię przyjemność z danej mi wolności i wysokości. Dopiero wtedy, gdy wracam do życia w dole, zaczyna mi doskwierać ciężar świata.

Ciało jego wszelako było mniej lotne niż myśl i Staś rypnął w dół. Ale góry wyrzucić z siebie jest bardzo trudno... łatwiej odzwyczaić się od palenia... Uważaj, co robisz, bo będziesz za to odpowiadał. Nie przed sądem. To taka sobie odpowiedzialność. Przed sobą. Każdy krok jest okupiony poważnym wysiłkiem. A jednak idę do góry. Dlaczego? Ba, gdybym ja wiedział. Wielkie może być tylko to, co kochasz. Beznadziejność sytuacji wysysa wszelką bojowość. Zycie jest bez smaku i ciągliwe jak zżuta guma. Nie do wiary, ileż matni, sytuacji bez wyjścia, w których ludzie naprawdę tracili życie było tylko w ich wyobraźni. Po prostu po górach trzeba chodzić. Temu, kto mi pierwszy odpowie na pytanie, po co człowiek żyje, natychmiast wyjaśnię, po co się chodzi po górach.

Ciało jego wszelako było mniej lotne niż myśl i Staś rypnął w dół. Ale góry wyrzucić z siebie jest bardzo trudno... łatwiej odzwyczaić się od palenia... Uważaj, co robisz, bo będziesz za to odpowiadał. Nie przed sądem. To taka sobie odpowiedzialność. Przed sobą. Każdy krok jest okupiony poważnym wysiłkiem. A jednak idę do góry. Dlaczego? Ba, gdybym ja wiedział. Wielkie może by...

W świecie nie ma tyle szczęścia, by wystarczyło dla wszystkich. Tamtej nocy przypadła mi w udziale czyjaś dola. … przypisywanie sobie wszechwiedzy, do czego prawo rościć mogą sobie jedynie bogowie, pijacy, politycy i pisarze tworzący fikcję literacką.

W świecie nie ma tyle szczęścia, by wystarczyło dla wszystkich. Tamtej nocy przypadła mi w udziale czyjaś dola. … przypisywanie sobie wszechwiedzy, do czego prawo rościć mogą sobie jedynie bogowie, pijacy, politycy i pisarze tworzący fikcję literacką.