-
ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński3
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać293
-
ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
-
ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
Cytaty
Wiesz, zaczynam martwić się o Franię. Słyszałeś, co ona opowiadała o zwierzętach? Wydaje się jej, że one mówią. - skąd wiesz, może tak jest? - Pan Arable zaśmiał się pod nosem. - Sam się czasem nad tym zastanawiam. Poza tym o Franię nie trzeba się niepokoić. Dziewczyna ma po prostu wyobraźnię. Dzieciom wydaje się, że słyszą różne rzeczy. - Mimo wszystko trochę się martwię - powtórzyła pani Arable. - Chyba porozmawiam o tym z doktorem Dorianem, kiedy będę się z nim widziała. Wiesz, że uwielbia Franię tak samo, jak my. Chcę, żeby wiedział, jak dziwnie się ostatnio zachowuje i co opowiada o śwince i pozostałych zwierzętach. wydaje mi się, że to nie jest normalne. Sam dobrze wiesz, ze zwierzęta nie mówią. Pan Arable uśmiechnął się szeroko: - Może Frania ma lepszy słuch od nas.
Wiesz, zaczynam martwić się o Franię. Słyszałeś, co ona opowiadała o zwierzętach? Wydaje się jej, że one mówią. - skąd wiesz, może tak jest? - Pan Arable zaśmiał się pod nosem. - Sam się czasem nad tym zastanawiam. Poza tym o Franię nie trzeba się niepokoić. Dziewczyna ma po prostu wyobraźnię. Dzieciom wydaje się, że słyszą różne rzeczy. - Mimo wszystko trochę się martwię - p...
Rozwiń Zwiń