Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza część mnie zachęciła do przeczytania kolejnej, miałam nadzieję na rozwój bohaterki i więzi między nimi, niestety nic takiego się nie stało. Główna bohaterka jest tak głupia i ciężka do życia, że dziwię się że jeszcze się przez przypadek nie zabiła, więź między głównymi bohaterami prkstycznie nie istnieje oprócz mentalnych rozmów, niby są sobie przeznaczeni ale nie ma między nimi niczego romantycznego i nie widać żeby miało się to zmienić, a szkoda. Niestety nie sięgnę po trzecią część bo tą ledwo dałam rade skończyć.

Pierwsza część mnie zachęciła do przeczytania kolejnej, miałam nadzieję na rozwój bohaterki i więzi między nimi, niestety nic takiego się nie stało. Główna bohaterka jest tak głupia i ciężka do życia, że dziwię się że jeszcze się przez przypadek nie zabiła, więź między głównymi bohaterami prkstycznie nie istnieje oprócz mentalnych rozmów, niby są sobie przeznaczeni ale nie...

Strasznie mi przykro bo pierwsza część bardzo mi się podobała, ale niestety ta książka była o niczym, a scena z Terrencem to dla mnie o wiele za dużo i nie byłam w stanie jej dokończyć.

Strasznie mi przykro bo pierwsza część bardzo mi się podobała, ale niestety ta książka była o niczym, a scena z Terrencem to dla mnie o wiele za dużo i nie byłam w stanie jej dokończyć.

Ta książka była absolutnie o niczym, a głupota głównej bohaterki daje po oczach

Ta książka była absolutnie o niczym, a głupota głównej bohaterki daje po oczach

To nawet nie ma być jakaś znacząca opinia, ja po prostu wylewam swoje gorzkie żale.
Może tylko ja tak mam, ale życie na co dzień jest już dość dołujące żeby jeszcze męczyć się taką książką.
Szczerze byłam w szoku z powodu końcówki, tak jak opis i początek książki podobały mi się, tak później autorka poleciała ostro po bandzie robiąc niezły burdel, najpierw olewamy główny wątek, potem zmieniamy charaktery bohaterów, a na koniec robimy totalną rozpierduchę i dajemy na odstrzał chorą matkę, której śmierć zbytnio nas nie dziwi, ale potem dorzucamy do tego jeszcze główną bohaterkę, która zaczynała być normalna, ale wystarczyło kilka słów chłopaka który co chwile przyprawia ją o dreszcze żeby totalnie zmieniła zdanie o swoim chłopaku serio ??? Co się stało, że autorka w połowie książki postanowiła porzucić swoją koncepcje na rzecz zakończenia z rewelacyjnie złotą myślą o bezdomnych, na to pytanie chyba nigdy nie znajdziemy odpowiedzi ...

To nawet nie ma być jakaś znacząca opinia, ja po prostu wylewam swoje gorzkie żale.
Może tylko ja tak mam, ale życie na co dzień jest już dość dołujące żeby jeszcze męczyć się taką książką.
Szczerze byłam w szoku z powodu końcówki, tak jak opis i początek książki podobały mi się, tak później autorka poleciała ostro po bandzie robiąc niezły burdel, najpierw olewamy główny...

Trzecia część trzyma poziom, chociaż momentami było widać, ze autorka na siłę przeciąga akcje np. wtedy gdy Lucas został zabity przez Helene i ona go zabiera do Wszechkrainy i ratuje, no ok wszystko fajnie tylko czemu oni tak długo tam siedzą skoro jest groźba wojny? ponadto cała rodzina myśli, że on nie żyje, a Helena mimo to siedzi tam z nim i nic sobie z tego co się dzieje na ziemi nie robi, chodzą sobie do kawiarni i na karuzele, no trochę to nie przemyślane jak doszłam do tego w książce to myślałam, że ją podpale. Mimo to książkę czyta się fajnie i szybko no i jeśli ktoś kocha mity tak jak ja to bardzo polecam

Trzecia część trzyma poziom, chociaż momentami było widać, ze autorka na siłę przeciąga akcje np. wtedy gdy Lucas został zabity przez Helene i ona go zabiera do Wszechkrainy i ratuje, no ok wszystko fajnie tylko czemu oni tak długo tam siedzą skoro jest groźba wojny? ponadto cała rodzina myśli, że on nie żyje, a Helena mimo to siedzi tam z nim i nic sobie z tego co się...

Jak dla mnie druga część była pisana kompletnie bez pomysłu, autorka nie wnosi nic nowego do książki, nie zgłębiamy charakteru bohaterów i ich więzi, tylko typowy problem głupiej nastolatki, która nie wie którego chłopaka wybrać i to jest jej największy problem. Warto przeczytać tą część żeby dostać się do ostatniej, która moim zdaniem trzyma poziom pierwszej i przywraca akcje.

Jak dla mnie druga część była pisana kompletnie bez pomysłu, autorka nie wnosi nic nowego do książki, nie zgłębiamy charakteru bohaterów i ich więzi, tylko typowy problem głupiej nastolatki, która nie wie którego chłopaka wybrać i to jest jej największy problem. Warto przeczytać tą część żeby dostać się do ostatniej, która moim zdaniem trzyma poziom pierwszej i przywraca akcje.

Jest to jedna z moich ulubionych książek i mam do niej słabość.
Oczywiście fabuła nie jest oryginalna, ale jest mnóstwo filmów komediowych które różnią się od siebie mimo, że kierują nimi takie same schematy.
Książka jak dla mnie jest bardzo fajnie napisana, czyta się szybko i przyjemnie. Bardzo podoba mi się w niej to, że im głębiej wchodzimy w treść tym więcej sekretów poznajemy, a akcja nie zwalnia nawet do ostatnich stron. Nie mogę się doczekać kolejnych części, a dwójkę czytało mi się również bardzo przyjemnie. Victoria spełniła wszystkie moje wymagania dotyczące tak powszechnego tematu.
Polecam wielbicielom fantasty, którzy lubią tematykę "Zwykła dziewczyna dowiaduję się, że ma moc i postanawia walczyć o równość klas społecznych"

Jest to jedna z moich ulubionych książek i mam do niej słabość.
Oczywiście fabuła nie jest oryginalna, ale jest mnóstwo filmów komediowych które różnią się od siebie mimo, że kierują nimi takie same schematy.
Książka jak dla mnie jest bardzo fajnie napisana, czyta się szybko i przyjemnie. Bardzo podoba mi się w niej to, że im głębiej wchodzimy w treść tym więcej sekretów...

John Green to zdecydowanie nie mój autor.
Papierowe Miasta totalnie nie w moim stylu.
MIMO TO
Wpierw obejrzałam film potem przeczytałam książkę, wiem zła kolejność, ale tak się trafiło mimo to film mi niczego nie odebrał, a książka po prostu trochę dodała. Temat smutny i poruszający, ale to jak przedstawione jest życie Hazel i Gus'a pokazuję, że każdy może być szczęśliwy i zdecydowanie nie definiuje nas stan zdrowia.
Książka tak jak i film bardzo mi się podobała, autor szczerze i dotkliwie oddał nam cząstkę siebie za co jestem mu ogromnie wdzięczna.
Książka napisana jest z inteligentnym humorem i bez zbędnego słodzenia pokazuję prawdziwy obraz choroby.
Polecam każdemu kto lubi sobie od czasu do czasu popłakać

John Green to zdecydowanie nie mój autor.
Papierowe Miasta totalnie nie w moim stylu.
MIMO TO
Wpierw obejrzałam film potem przeczytałam książkę, wiem zła kolejność, ale tak się trafiło mimo to film mi niczego nie odebrał, a książka po prostu trochę dodała. Temat smutny i poruszający, ale to jak przedstawione jest życie Hazel i Gus'a pokazuję, że każdy może być szczęśliwy i...

Z góry mówię, że nie przepadam za taką tematyką w książkach, po prostu nie mój klimat i nie odnajduję się w tym, mimo to postanowiłam ją przeczytać, jak się okazało było warto. Nie będę wam pisać o czym jest książka bo można to przeczytać na górze, powiem tylko tyle, że książka sama w sobie jest bardzo fajna, łatwo i szybko się czyta, a główna bohaterka z góry zyskała moją sympatię z racji tego, że nie jest ciepłą kluchą czego nienawidzę. Lubię bardzo książki, w których główni bohaterowie nie zakochują się w sobie od razu no bo bądźmy szczerzy w rzeczywistości tak nie jest, więc czemu w książkach ma być inaczej? Moim zdaniem autorka fajnie pociągnęła fabułę, bohaterowie przez cały czas są w ruchu i akcja nie stoi w miejscu. Jeśli masz wolną chwile i nic do poczytania pod ręką to ta książka jest idealnym wyborem

Z góry mówię, że nie przepadam za taką tematyką w książkach, po prostu nie mój klimat i nie odnajduję się w tym, mimo to postanowiłam ją przeczytać, jak się okazało było warto. Nie będę wam pisać o czym jest książka bo można to przeczytać na górze, powiem tylko tyle, że książka sama w sobie jest bardzo fajna, łatwo i szybko się czyta, a główna bohaterka z góry zyskała moją...

Długo czekałam na jakąś książkę, która by mnie naprawdę wciągnęła, sięgając po Dwór cierni byłam jeszcze przed przeczytaniem Szklanego Tronu i nie znałam tej autorki, tym większe było moje zaskoczenie gdy po przeczytaniu pierwszego rozdziału od razu się wkręciłam i nie mogłam przestać czytać. Motyw ala z Pięknej i Bestii połączony z tradycyjnym ratowaniem świata, czego chcieć więcej? Nie wspominając o zwrocie akcji, który dla mnie jest jednym z lepszych jakie w życiu czytałam. Autorka podaje nam jak na tacy nowy świat, który wciąga akcją, magią, krajobrazem i bohaterami. Książka ma w sobie wszystko to co lubię, a nawet jeszcze więcej. Szczerze nie mogę się doczekać kolejnej części...

Długo czekałam na jakąś książkę, która by mnie naprawdę wciągnęła, sięgając po Dwór cierni byłam jeszcze przed przeczytaniem Szklanego Tronu i nie znałam tej autorki, tym większe było moje zaskoczenie gdy po przeczytaniu pierwszego rozdziału od razu się wkręciłam i nie mogłam przestać czytać. Motyw ala z Pięknej i Bestii połączony z tradycyjnym ratowaniem świata, czego...

Od razu zacznę, że nie jestem fanką wampirów i całego tego cyrku, nie kręcą mnie takie klimaty, dlatego sięgając po tą książkę miałam pewne obawy, jak się okazało niesłusznie. Książka dla mnie to rewelacja nie jest pisana górnolotnie, czyta się szybko i przyjemnie, a cała historia bardzo mnie wkręciła. Richelle zawarła w swojej książce wszystko to co lubię wyszczekaną dziewczynę, elementy walki, romans i zwroty akcji. Przede wszystkim jestem wdzięczna, że książka nie skupia się na Vasilisie tylko właśnie na Rose. Dawno tak szybko nie czytałam wszystkich części i jestem bardzo wdzięczna autorce, że mogłam przenieść się do świata Rose.

Od razu zacznę, że nie jestem fanką wampirów i całego tego cyrku, nie kręcą mnie takie klimaty, dlatego sięgając po tą książkę miałam pewne obawy, jak się okazało niesłusznie. Książka dla mnie to rewelacja nie jest pisana górnolotnie, czyta się szybko i przyjemnie, a cała historia bardzo mnie wkręciła. Richelle zawarła w swojej książce wszystko to co lubię wyszczekaną...