Bunt bogini

Okładka pasuje do pozostałych dwóch tomów, z tym, że tutaj dominuje głównie kolor pomarańczowy i brązowy. Widzimy dziewczynę w sukni oraz morze w tle. Jest matowa w dotyku, nie posiada skrzydełek, więc nie ma dodatkowej ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka. Odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane.
Żałuję jedynie, że są już nie dostępne do kupienia, fajnie by się prezentowała ta seria na półce, aczkolwiek jak widzę jak niektóre osoby sprzedają je na olx bądź vinted, to robi mi się słabo i uważam, że wcale nie potrzebuję jej aż tak na swojej półce. :D

Trzecie spotkanie z piórem autorki przebiegło naprawdę dobrze. Czytało mi się ten tom chyba najszybciej, niesamowicie lekko i przyjemnie. Byłam tak zainteresowana, że strony uciekały mi w zawrotnym tempie. I to wina autorki, ale mam teraz taką ochotę odświeżyć sobie mitologię, że już się czaję na wypożyczenie lub zakup mitologii, by móc zaczytać się w tych mitach. Dużo pamiętam ze szkoły, ale fajnie byłoby po prostu odpocząć, czytając, a nie powracając pamięcią do lekcji w szkołach. Przystępne pióro wciąga nas do świata fikcyjnego, który nie ma prawa być naszym. Problemy postaci stają się naszymi problemami, a o swoim życiu zapominamy. Jak dla mnie świetnie, zaczytałam się i nie krzywiłam - mimo iż to fantastyka. Tak, ja nadal nie wierze w to, że przekonałam się do tego gatunku.

Helena w tym tomie nieco bardziej przypadła mi do gustu. Co prawda jej zachowanie nie raz irytowało mnie do granic, ale ogólnie rzecz biorąc, chyba z tego tomu najbardziej żywiłam do niej pozytywne odczucia i nie chciałam zatłuc patelnią za słowa czy czyny. Miała przekichane, nie powiem, niemniej jednak wierzyłam, że jakoś sobie poradzi i wcale nie będzie tak źle.
Mamy tutaj również postacie z poprzednich tomów, jednak to Lucas porwał moje serducho i to był mój najulubieńszy bohater. Postać, która popełnia mnóstwo błędów, ale jednocześnie czuję drżenie jak o nim myślę, o jego oddaniu...
Orion jest też ciekawym bohaterem czy Kasandra - niemniej jednak nie upodobali mi się tak bardzo jak Lucas.
Uważam, że bohaterka naprawdę musiała dokładnie przestudiować wydarzenia z mitologii, a to, co opisała wyszło jej rewelacyjnie. Bohaterowie są naprawdę dobrze wykreowani, niczego im nie brakuje i się różnią od siebie.

Akcji jest tu co nie miara i na pewno nie uśniecie nad tym tomem. Cieszę się, że mogłam i ja oderwać się pod problemów i rzeczywistości. Żyłam tym, co spotykało bohaterów i czułam nie raz szybsze bicie serca. Niektóre wydarzenia prawie łamały mi serce... NAPRAWDĘ się wkręciłam. Co rusz pisarka zaskakuje nas zwrotami akcji, bo to, co spotyka postacie... ileż można? Niemniej jednak jest to świetna fabuła, moim zdaniem nie brakuje jej niczego i jest dobrze napisana.

Reasumując uważam, że jest to świetne zakończenie serii, które ma duże powiązanie z mitologią, dzięki czemu i ja nabrałam do niej ochoty! Postacie dobrze wykreowane, ciągle coś się dzieje, i to takie rzeczy, że momentami nas zatyka. Chwilami mi się również wydawało, że serce przestało mi bić, z bólu i niesprawiedliwości. Niemniej jednak wszystko jest tak przemyślane, by pozbawić nadziei czytelnika... Jest to naprawdę kawał dobrej fantastyki i cieszę się, że miałam okazję tę trylogię poznać i przeżyć te wydarzenia razem z bohaterami. Może nie zmiotły mnie te trzy tomy, ale są dobrze napisane i warte Waszego czasu. POLECAM.

Czytaliście tę serię? Recenzowany dziś tytuł został wydany w 2013 roku, więc dosyć dawno. Oczekuje wznowienia! Byłoby miło, bo jednak głównie te części są dostępne tylko w bibliotekach. :(

Okładka pasuje do pozostałych dwóch tomów, z tym, że tutaj dominuje głównie kolor pomarańczowy i brązowy. Widzimy dziewczynę w sukni oraz morze w tle. Jest matowa w dotyku, nie posiada skrzydełek, więc nie ma dodatkowej ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka. Odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane.
Żałuję...

Cudowna książka

Cudowna książka

Niestety ostatnia część trylogii nie sprawiła że byłam zafascynowana każdym kolejnym rozdziałem. Wręcz przeciwnie, książka dłużyła mi się i byłam zadowolona, że dotrwałam do końca. Moim zdaniem zrobiła się z tego nijaka historia z chaotycznym zakończeniem.

Niestety ostatnia część trylogii nie sprawiła że byłam zafascynowana każdym kolejnym rozdziałem. Wręcz przeciwnie, książka dłużyła mi się i byłam zadowolona, że dotrwałam do końca. Moim zdaniem zrobiła się z tego nijaka historia z chaotycznym zakończeniem.

Bardzo podobała mi się ta część i motyw czerwonej nici przeznaczenia. To znaczy on się przewija w całej trylogii, ale tu jest ładnie opisany

Bardzo podobała mi się ta część i motyw czerwonej nici przeznaczenia. To znaczy on się przewija w całej trylogii, ale tu jest ładnie opisany

Trylogia Spętani przez Bogów Josephine Angelini to niesamowita historia okraszona wszystkim co lubię najbardziej, czyli: przemyślaną fabułą, niespodziewanymi zwrotami akcji, bohaterami z krwi i kości oraz dużą dawką emocji i... humoru! Kilka lat temu zakochałam się w pierwszej części tego paranormalnego romansu z mocnym wątkiem mitologicznym i po odświeżeniu sobie jej nadal uważam, że jest to kawał dobrej fantastyki dla młodzieży. Kontynuacja serii, czyli "Wędrówka przez sen" i "Bunt bogini" tylko przypieczętowały moją miłość do twórczości Josephine Angelini. W finale historii, czyli w "Buncie bogini" mamy wszystko, co powinno się znaleźć w zakończeniu: przede wszystkim epicką wojnę między Sukcesorami i bogami Olimpu. Czytając ją przed oczami stanęła mi walka jaką stoczyli Avengersi w Endgame, ponieważ była podobnie ujęta: wartka, emocjonalna i co najważniejsze, zostawiła w mojej duszy niezatarty ślad. Jestem szalenie ciekawa innej jej trylogii "Próba ognia", mam nadzieję, że dostarczy mi wielu niesamowitych przeżyć na poziomie "Spętanych przez Bogów", a może nawet większych. Czas pokaże!

Trylogia Spętani przez Bogów Josephine Angelini to niesamowita historia okraszona wszystkim co lubię najbardziej, czyli: przemyślaną fabułą, niespodziewanymi zwrotami akcji, bohaterami z krwi i kości oraz dużą dawką emocji i... humoru! Kilka lat temu zakochałam się w pierwszej części tego paranormalnego romansu z mocnym wątkiem mitologicznym i po odświeżeniu sobie jej nadal...

Zaskakująca, intrygująca i przyjemna w czytaniu książka. Podobała mi się cała seria i to bardzo

Zaskakująca, intrygująca i przyjemna w czytaniu książka. Podobała mi się cała seria i to bardzo

Cieszę się, że trzecia część była zdecydowanie najgorszą z trylogii, bo w innym przypadku niesamowicie ciężko byłoby mi się rozstać z bohaterami. Uważam, że pomysł był niezły, ale zawiodło wykonanie. Mam wrażenie, że autorka wszystkie możliwe przeszkody rozwiązała daniem Helenie nowej mocy. Pod koniec zaczęło to być męczące. Szkoda, że nie poświęciła więcej czasu pogłębieniu postaci, tak jak zaczęła to robić z Orionem. Bardzo podobał mi się opis jego wyprawy z Heleną do domu rodzinnego, bo wlało to więcej realizmu w tą wyidealizowaną historię.
Ogółem cała trylogia bardzo na plus, porwała mnie niesamowicie i uważam, że pomysł był na granicy genialnego. Chętnie przeczytam jeszcze raz.

Cieszę się, że trzecia część była zdecydowanie najgorszą z trylogii, bo w innym przypadku niesamowicie ciężko byłoby mi się rozstać z bohaterami. Uważam, że pomysł był niezły, ale zawiodło wykonanie. Mam wrażenie, że autorka wszystkie możliwe przeszkody rozwiązała daniem Helenie nowej mocy. Pod koniec zaczęło to być męczące. Szkoda, że nie poświęciła więcej czasu...

W porównaniu do poprzednich części - zwłaszcza drugiej - nawet znośne to było!
Na pewno w dużym stopniu przyczyniły się do tego fragmenty ukazujące wcześniejsze wcielenia Heleny, w końcu bardzo lubię, kiedy w książkach przeplatają się różne czasy (tak, wiem, powtarzam się). Nie zmieniło to jednak mojego ostatecznego zdania na temat tejże trylogii.
Nadal nie wiem, czym wywołała takie zainteresowanie po jej ukazaniu się.

W porównaniu do poprzednich części - zwłaszcza drugiej - nawet znośne to było!
Na pewno w dużym stopniu przyczyniły się do tego fragmenty ukazujące wcześniejsze wcielenia Heleny, w końcu bardzo lubię, kiedy w książkach przeplatają się różne czasy (tak, wiem, powtarzam się). Nie zmieniło to jednak mojego ostatecznego zdania na temat tejże trylogii.
Nadal nie wiem, czym...

Trzecia cześć zaskakuje- ilością akcji i nietuzinkowym zakończeniem. Zdecydowanie najlepsza część z całej trylogii.

Trzecia cześć zaskakuje- ilością akcji i nietuzinkowym zakończeniem. Zdecydowanie najlepsza część z całej trylogii.

Książka zdecydowanie lepsza niż tom drugi. Dobre zakończenie trylogii.

Książka zdecydowanie lepsza niż tom drugi. Dobre zakończenie trylogii.