Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oto dowód (w który sama nie wierzę), że książka opierająca się na faktach historycznych (w połowie) może być ciekawa. A nawet więcej niż ciekawa.
Będziecie przerywać czytanie zanosząc się salwami śmiechu.
Gdyby w szkole historia była opowiadana podobnie jak w "Moja Lady Jane" to byłabym chyba najpilniejszą uczennicą. Zacznijmy od początku.

Krótko po poznaniu jednego z głównych bohaterów dowiadujemy się, że on umrze. Jest nim oczywiście Król Edward. Nie ma czasu na snucie rozmyślań dotyczących śmierci, bo przecież królestwem ktoś rządzić musi. Wtedy na scenę wchodzi Lady Jane Gray,który zyskała moją sympatię swoim zamiłowaniem do książek. Ale żeby zostać królową musi mieć małżonka, a także musi dojść do "bardzo wyjątkowego przytulania" (kto czytał ten wie), aby mogła urodzić potomków, którzy by po niej rządzili.

Więcej naprawdę nie chcę zdradzać, bo czytanie tej książki sprawiało mi wiele radości.

Uroku oczywiście dodawał dobrze wpleciony wątek fantastyczny przeplatany śmiesznymi i często nawiązującymi do współczesności wstawkami bohaterów.
Nie traćcie czasu i sięgajcie po tą książkę, bo..
"Życie jest krótkie. A potem umierasz."

Oto dowód (w który sama nie wierzę), że książka opierająca się na faktach historycznych (w połowie) może być ciekawa. A nawet więcej niż ciekawa.
Będziecie przerywać czytanie zanosząc się salwami śmiechu.
Gdyby w szkole historia była opowiadana podobnie jak w "Moja Lady Jane" to byłabym chyba najpilniejszą uczennicą. Zacznijmy od początku.

Krótko po poznaniu jednego z...

Książka wywołuje silne emocje. Wstrząsa, wzrusza, a przede wszystkim pokazuje i uświadamia nas jakie rzeczy dzieją się na świecie. Przeczytałam ją jednym tchem. Nie jestem w stanie napisać spójnej wypowiedzi na jej temat.
Uważam, że każdy powinien ją przeczytać

Książka wywołuje silne emocje. Wstrząsa, wzrusza, a przede wszystkim pokazuje i uświadamia nas jakie rzeczy dzieją się na świecie. Przeczytałam ją jednym tchem. Nie jestem w stanie napisać spójnej wypowiedzi na jej temat.
Uważam, że każdy powinien ją przeczytać

Nie wiem dlaczego, ta książka zbiera tyle negatywnych opinii. Autorce udało się stworzyć oryginalną fabułę i ciekawe postacie. W gruncie rzeczy bardzo mi się ona podobała. Nie mogę się doczekać kolejnych części, które podobno są lepsze od pierwszego tomu.

Nie wiem dlaczego, ta książka zbiera tyle negatywnych opinii. Autorce udało się stworzyć oryginalną fabułę i ciekawe postacie. W gruncie rzeczy bardzo mi się ona podobała. Nie mogę się doczekać kolejnych części, które podobno są lepsze od pierwszego tomu.

Książka "Eleonora i Park" nieszczególnie przypadła mi do gustu, więc i po tej nie spodziewałam się fajerwerków. Ale muszę powiedzieć, że po prostu się zakochałam. Książka niesamowicie mnie wciągnęła.
Chociaż pod koniec książki niektóre sprawy zostają niedopowiedziane, to uważam, że nie ujmuje jej to uroku. Polecam!

Książka "Eleonora i Park" nieszczególnie przypadła mi do gustu, więc i po tej nie spodziewałam się fajerwerków. Ale muszę powiedzieć, że po prostu się zakochałam. Książka niesamowicie mnie wciągnęła.
Chociaż pod koniec książki niektóre sprawy zostają niedopowiedziane, to uważam, że nie ujmuje jej to uroku. Polecam!

Pomimo tego, że teraz krąży wiele negatywnych opinii na temat tej książki, to mi bardzo się ona podobała. Książkę czyta się szybko, ja przeczytałam ją w jeden dzień. Najbardziej podobały mi się śmieszne komentarze Scorpiusa, którego swoją drogą polubiłam najbardziej. Może ta książka tak bardzo mi przypadła do gustu, ponieważ przy wcześniejszych częściach Harrego widziałam filmy a potem przeczytałam książki, a w tej moja wyobraźnia mogła swobodnie działać.
Polecam tą książkę wszystkim, którzy są ciekawi dalszych losów Harrego Pottera i jego dziecka.
"Harry Potter i przeklęte dziecko" zdecydowanie trafia na moją listę ulubionych książek.

Pomimo tego, że teraz krąży wiele negatywnych opinii na temat tej książki, to mi bardzo się ona podobała. Książkę czyta się szybko, ja przeczytałam ją w jeden dzień. Najbardziej podobały mi się śmieszne komentarze Scorpiusa, którego swoją drogą polubiłam najbardziej. Może ta książka tak bardzo mi przypadła do gustu, ponieważ przy wcześniejszych częściach Harrego widziałam...

"Osobliwy dom pani Peregrine" był cudowną opowieścią. Z przyjemnością zagłębiałam się w przygody Jacob'a. Autor miał dobry pomysł i ciekawie rozwinął fabułę. Na pewno niebawem sięgnę po kolejną część.

"Osobliwy dom pani Peregrine" był cudowną opowieścią. Z przyjemnością zagłębiałam się w przygody Jacob'a. Autor miał dobry pomysł i ciekawie rozwinął fabułę. Na pewno niebawem sięgnę po kolejną część.

Po tej książce spodziewałam się niezwykłych zwrotów akcji, bohaterów z charakterem i ciekawego świata. Trochę się jednak zawiodłam. Brakowało mi wyrażania przez bohaterów emocji. Na przykład wtedy, gdy głównej postaci zaproponowano wstąpienie do Akademii. Bohater nie był zdziwiony, nie rozmyślał, czy to dobry pomysł, nie bał się co go tam czeka. Fabuła była mało opisana, co również mi przeszkadzało. Wiem, że wypisuję tu same wady, ale tak naprawdę książki nie przeczytałam do końca. A to dlatego, że brakowało w niej około 4 rozdziałów, bez których nie dało się dalej przebrnąć. Wydanie zostało widocznie źle wydrukowane, a brak tych stron uniemożliwiał mi dalsze czytanie. Pomimo tego do części, do której doszłam zdarzały się także co ciekawsze momenty. Moją ocenę wystawiłam głównie za pomysł, treść odgrywała tu drugą rolę. Nie jestem w stanie powiedzieć czy warto ją przeczytać. Każdy powinien stwierdzić po sobie, czy podoba mu się lektura tego kalibru.

Po tej książce spodziewałam się niezwykłych zwrotów akcji, bohaterów z charakterem i ciekawego świata. Trochę się jednak zawiodłam. Brakowało mi wyrażania przez bohaterów emocji. Na przykład wtedy, gdy głównej postaci zaproponowano wstąpienie do Akademii. Bohater nie był zdziwiony, nie rozmyślał, czy to dobry pomysł, nie bał się co go tam czeka. Fabuła była mało opisana, co...

Uważam, że autorka miała ciekawy pomysł na książkę. Nie spotkaliśmy tu klasycznego trójkąta miłosnego, który swoją drogą już się przejadł. Opowieść czytało się przyjemnie, ale nie wciągnęła ona mnie jakoś bardzo. Nie było tu zaskakujących zwrotów akcji. Była to lekka i przyjemna lektura, dobra jeśli nie chce Wam się zbytnio wysiać, a jedynie umilić sobie czas.

Uważam, że autorka miała ciekawy pomysł na książkę. Nie spotkaliśmy tu klasycznego trójkąta miłosnego, który swoją drogą już się przejadł. Opowieść czytało się przyjemnie, ale nie wciągnęła ona mnie jakoś bardzo. Nie było tu zaskakujących zwrotów akcji. Była to lekka i przyjemna lektura, dobra jeśli nie chce Wam się zbytnio wysiać, a jedynie umilić sobie czas.

Książę Mgły to krótka książka, po której nie spodziewałam się czegoś wielkiego. Jednak opowieść miała w sobie niepowtarzalny klimat i czytało się ją bardzo szybko i przyjemnie. Z pewnością jeszcze kiedyś do niej wrócę. Polecam nawet jeśli uważacie, że to nie wasz gust. :)

Książę Mgły to krótka książka, po której nie spodziewałam się czegoś wielkiego. Jednak opowieść miała w sobie niepowtarzalny klimat i czytało się ją bardzo szybko i przyjemnie. Z pewnością jeszcze kiedyś do niej wrócę. Polecam nawet jeśli uważacie, że to nie wasz gust. :)