Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaraz zrobimy kawę. Wprawdzie nie mam kawy, filiżanek i pieniędzy, ale od czego jest nadrealizm, metafizyka, poetyka snów.

Zaraz zrobimy kawę. Wprawdzie nie mam kawy, filiżanek i pieniędzy, ale od czego jest nadrealizm, metafizyka, poetyka snów.

Powoli umiera ten, kto nie podróżuje, kto nie czyta, ten kto nie słucha muzyki, ten kto nie obserwuje. Powoli umiera ten, kto niszczy swą miłość własną, ten kto znikąd nie chce przyjąć pomocy. Powoli umiera ten, kto staje się niewolnikiem przyzwyczajenia, ten kto odtwarza codziennie te same ścieżki, ten kto nigdy nie zmienia punktów odniesienia, ten kto nigdy nie zmienia koloru swojego ubioru, ten kto nigdy nie porozmawia z nieznajomym. Powoli umiera ten, kto unika pasji i wielu emocji, które przywracają oczom blask i serca naprawiają. Powoli umiera ten, kto nie opuszcza swojego przylądka gdy jest nieszczęśliwy w miłości lub pracy, ten kto nie podejmuje ryzyka spełnienia swoich marzeń, ten kto chociaż raz w życiu nie odłożył na bok racjonalności.

Powoli umiera ten, kto nie podróżuje, kto nie czyta, ten kto nie słucha muzyki, ten kto nie obserwuje. Powoli umiera ten, kto niszczy swą miłość własną, ten kto znikąd nie chce przyjąć pomocy. Powoli umiera ten, kto staje się niewolnikiem przyzwyczajenia, ten kto odtwarza codziennie te same ścieżki, ten kto nigdy nie zmienia punktów odniesienia, ten kto nigdy nie zmienia koloru...

Lata rozpadają się na miesiące, miesiące na dni, dni na godziny, minuty na sekundy, a sekundy przeciekają. Czy jestem? Jestem pewna ilością sekund- które przeciekły. Rezultat: nic. Nic.

Lata rozpadają się na miesiące, miesiące na dni, dni na godziny, minuty na sekundy, a sekundy przeciekają. Czy jestem? Jestem pewna ilością sekund- które przeciekły. Rezultat: nic. Nic.

Czy bardziej cierpi ten, kto czeka zawsze, czy ten kto nigdy nie czekał nikogo ?

Czy bardziej cierpi ten, kto czeka zawsze, czy ten kto nigdy nie czekał nikogo ?

Kocham Cię, tak jak się kocha rzeczy mroczne, w tajemnicy, pomiędzy cieniem a duszą.

Kocham Cię, tak jak się kocha rzeczy mroczne, w tajemnicy, pomiędzy cieniem a duszą.

Każdy powinien mieć takie miejsce, do którego wraca. Chce wrócić. Może to być miejsce gdziekolwiek i jakiekolwiek. Nawet złe. Ale musi być. Chronimy się tam w nim. I ono nas chroni. Wystarczy, że myślimy, że nas chroni.

Każdy powinien mieć takie miejsce, do którego wraca. Chce wrócić. Może to być miejsce gdziekolwiek i jakiekolwiek. Nawet złe. Ale musi być. Chronimy się tam w nim. I ono nas chroni. Wystarczy, że myślimy, że nas chroni.

A więc pamiętaj że wyjmując Gubiąc lub usuwając mnie z pamięci wygaszasz jeszcze jedną gwiazdę z nocy która jest nad tobą.

A więc pamiętaj że wyjmując Gubiąc lub usuwając mnie z pamięci wygaszasz jeszcze jedną gwiazdę z nocy która jest nad tobą.

Wrócę, bo nie wolno zostawiać siebie. A zostawiłem tam siebie. - I pomyślał równocześnie, że przecież człowiek najmocniej kocha w tęsknocie. Za wszystkim. Nawet za sobą.

Wrócę, bo nie wolno zostawiać siebie. A zostawiłem tam siebie. - I pomyślał równocześnie, że przecież człowiek najmocniej kocha w tęsknocie. Za wszystkim. Nawet za sobą.

tyle jest w nas rzeczy zbędnych bez których by nas nie było

tyle jest w nas rzeczy zbędnych bez których by nas nie było