Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fantom to klasyczna, "twarda" fantastyka ze sporymi elementami polityki globalnej. Relacje pomiędzy takimi krajami jak USA, Chiny o raz g... sztucznym bytem jakim jest UE. Niedaleka już przyszłość, bo A. D. 2037. Motyw przewodni to wielka wyprawa kosmiczna na obcą planetę, która została wcześniej odkryta. W tle polityka.
Autor moim zdaniem dobrze zachował proporcje. Fantastyka, polityka, sensacja. Wszystko ze sobą dobrze "gra", nie ma jakiegoś większego nacisku na któryś z elementów. Wszystko jak należy.
Faktycznie jest sporo z atmosfery "Obcego" 1 i 2, ale tylko na samym początku. Ciszewski trochę z tym przesadził, ale w ogóle to nie ma znaczenia jeżeli się weźmie pod uwagę całą książkę.
Co dla mnie bardzo ważne to to, że autor pisze bardzo lekko (chodzi mi tu o formę, a nie o treść) i dzięki temu świetnie mi się to czytało.
Generalnie nie ma tu jakichś super innowacyjnych pomysłów, ale dla każdego kto lubi tego typu literaturę (Fantastyka klasyczna) to "Fantom" jest pozycją obowiązkową co do współczesnej SF.
Bardzo polecam!

Fantom to klasyczna, "twarda" fantastyka ze sporymi elementami polityki globalnej. Relacje pomiędzy takimi krajami jak USA, Chiny o raz g... sztucznym bytem jakim jest UE. Niedaleka już przyszłość, bo A. D. 2037. Motyw przewodni to wielka wyprawa kosmiczna na obcą planetę, która ...

Rozwiń Zwiń

Jak dla mnie tom II "Anody-katody" był bardziej przystępny aniżeli tom I. Oczywiście język śp. M. Wańkowicza nic się tu nie zmienił - taki styl, takie pisanie. Przypomnę się z moich wcześniejszych wrażeń dotyczących pisarstwa tegoż autora: Styl ciężki (nie, że nie zrozumiały, ale po prostu ciężki), sporo słów takich, że trzeba sięgać po słownik wyrazów obcych (nie, że nic nie rozumiem) i generalnie jak na A. D. 2023 to język dość toporny. Jak dla mnie się to mocno zestarzało. Taka to szybka dygresja, a teraz wracamy do tomu II.
W "jedynce" reportaże o Polsce Międzywojnia, a "dwójeczka" to tak od A. D. 1939 gdzieś do lat "70, do śmierci autora. Tom kończy się wywiadem z nim.
Dlaczego ten ostatni tom był dla mnie bardziej przystępny? Ano ze względu na tematykę. Jaką? Kłamstwa na temat Polski płynące z USA, Kanady.
Któż tak kłamał? Nic się nie zmieniło i do dziś. Chazarzy (zwani dla zmylenia przeciwnika Żydami z Izraela) zamieszkujący do dziś tereny m. in. Ameryki północnej.
Następnie ciekawe sprawy dotyczące Tradycji i postępu.
Kolejne to historie żołnierzy polskich, ale także i cywilów po II wojnie światowej na emigracji.
Generalnie w tomie tym sporo o tym, że Polacy nie mają się czego wstydzić, nasza historia jest wspaniała, godna podziwu. Jednocześnie śp. M. Wańkowicz słusznie tu zawarł sporo uzasadnionego krytycyzmu wobec nas, Polaków. Bardzo dobrze to napisane (treść, bo forma jak już wspomniałem przyciężkawa. No nie miał jak dla mnie lekkiej ręki pisarskiej ten autor).
Coś co mnie konkretnie znużyło w tomie II "Anody-katody" to rozprawa bardzo długa o reportażu. To naprawdę coś dla pasjonatów gatunku.
I tyle ode mnie. Bo o wiele więcej jest w samej książce do której bardzo zachęcam.

Jak dla mnie tom II "Anody-katody" był bardziej przystępny aniżeli tom I. Oczywiście język śp. M. Wańkowicza nic się tu nie zmienił - taki styl, takie pisanie. Przypomnę się z moich wcześniejszych wrażeń dotyczących pisarstwa tegoż autora: Styl ciężki (nie, że nie zrozumiały, ale...

Rozwiń Zwiń