Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie bez żadnych błędów nie jest nic warte

Życie bez żadnych błędów nie jest nic warte

Czasem spotyka się kogoś, kto niemal oślepia bijącą od niego dobrocią. Innym razem wprost przeciwnie-kogoś, kto samą swoją obecnością spowija wszystko ciężkim płaszczem zepsucia i występku.

Czasem spotyka się kogoś, kto niemal oślepia bijącą od niego dobrocią. Innym razem wprost przeciwnie-kogoś, kto samą swoją obecnością spowija wszystko ciężkim płaszczem zepsucia i występku.

-Większość ludzi podniosła by ręce do góry i spokojnie poszła za nim. Większości ludzi nie przyszło by do głowy, żeby walnąć go stołem w twarz, zabrać mu broń i postrzelić jego wspólnika na środku bulwaru. -Co mam powiedzieć?-mruknąłem,kiedy milczł.- Wredny ze mnie gość

-Większość ludzi podniosła by ręce do góry i spokojnie poszła za nim. Większości ludzi nie przyszło by do głowy, żeby walnąć go stołem w twarz, zabrać mu broń i postrzelić jego wspólnika na środku bulwaru. -Co mam powiedzieć?-mruknąłem,kiedy milczł.- Wredny ze mnie gość

Kłopot w tym, że jak człowiek jest trzeźwy, nie chce oglądać nikogo, a jak jest zalany, to nie chce oglądać jego.

Kłopot w tym, że jak człowiek jest trzeźwy, nie chce oglądać nikogo, a jak jest zalany, to nie chce oglądać jego.

(...) osobowości te zdawały się tak na niego napierać, że on sam stawał się daną osobowością; wtedy zachodziła niejako konieczność przyjmowania wszystkiego lub niczego. Zupełnie jak gdyby do końca życia skazany był na dźwiganie ego pewnych ludzi, wcześnie spotkanych i wcześnie pokochanych, na zachowanie ostatecznego kształtu tylko o tyle, o ile ich kształt był ostateczny.

(...) osobowości te zdawały się tak na niego napierać, że on sam stawał się daną osobowością; wtedy zachodziła niejako konieczność przyjmowania wszystkiego lub niczego. Zupełnie jak gdyby do końca życia skazany był na dźwiganie ego pewnych ludzi, wcześnie spotkanych i wcześnie pokochanych, na zachowanie ostatecznego kształtu tylko o tyle, o ile ich kształt był ostateczny.