Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Super znawcą tego gatunku literackiego nie jestem - to moja pierwsza pozycja tego typu - więc napiszę krótko, co o tym dziele myślę.

- fabuła jest banalna a mimo to, nie potrafiłem się od książki oderwać,
- narracja pierwszoosobowa, co - według mnie - wyszło powieści na dobre,
- słownictwo nie jest wyrafinowane, więc całość czyta się bardzo szybko,
- opisy krótkie i konkretne,
- bohaterowie wzbudzili moje zainteresowanie,
- w niektórych momentach "O krok za daleko" było dla mnie zbyt przewidywalne, ale mimo wszystko nie żałuję czasu poświęconego na jego przeczytanie.

Według mnie 6.5/10

Super znawcą tego gatunku literackiego nie jestem - to moja pierwsza pozycja tego typu - więc napiszę krótko, co o tym dziele myślę.

- fabuła jest banalna a mimo to, nie potrafiłem się od książki oderwać,
- narracja pierwszoosobowa, co - według mnie - wyszło powieści na dobre,
- słownictwo nie jest wyrafinowane, więc całość czyta się bardzo szybko,
- opisy krótkie i...

Chciałoby się powiedzieć, że wszystko skończyło się happy endem, jak w kryminałach. Niestety tak nie jest. Seriale telewizyjne mają to do siebie, że mają mało wspólnego z rzeczywistością, a co będzie bardziej zbliżone do prawdy, niż powieść napisana przez byłego funkcjonariusza policji? Tylko powieść napisana przez innego policjanta.

"Dziewięć milimetrów do nieba", to pozycja pokazująca pracę gliniarzy z różnych wydziałów od podszewki; goniące terminy, ponaglający szefowie oraz prokuratorzy, biurokracja. W tej formacji nie da się robić tak, żeby się nie pobrudzić. Autor uświadamia nas również, że wykonywana przez policjantów praca bardzo często odbija się na ich życiu prywatnym oraz zdrowiu, a podjęta w ułamku sekundy decyzja może zdecydować o naszym być albo nie być.

Reasumując: akcja jest wartka, opisy ciekawe - czasami budzące oburzenie, że tak się traktuje ludzi chcących chronić resztę społeczeństwa, ale również budzące podziw, że mimo wszystko ci funkcjonariusze rezygnują z życia rodzinnego, by wykonywać swoją pracę najlepiej jak tylko potrafią narażając przy tym własne zdrowie a nawet życie.
Jedyną wadą tej książki jest duża liczba błędów interpunkcyjnych, ale da się to przeboleć. Pozdrawiam i polecam :)

Chciałoby się powiedzieć, że wszystko skończyło się happy endem, jak w kryminałach. Niestety tak nie jest. Seriale telewizyjne mają to do siebie, że mają mało wspólnego z rzeczywistością, a co będzie bardziej zbliżone do prawdy, niż powieść napisana przez byłego funkcjonariusza policji? Tylko powieść napisana przez innego policjanta.

"Dziewięć milimetrów do nieba", to...

Twardo, po męsku, bez cenzury - czytając najnowszą książkę Patryka Vegi ciężko się z tym hasłem nie zgodzić. Boli mnie jednak fakt, że nastawiłem się na rozmowy z policjantami, którzy rzeczywiście skończyli w więzieniach czy zakładach psychiatrycznych, że opowiedzą o swojej pracy, stoczeniu się, o obecnym życiu i o tym, czy żałują decyzji o podjęciu pracy w policji, czy jednak nie, a otrzymałem tom, który treścią nie różni się wiele od części poprzedniej. Nie mniej jednak, jest mocno, skłania do refleksji, czasami jest wstrząsająco (do końca życia słysząc słowo "jeżyk", będę widział oczami wyobraźni kobietę z dwudziestomaparoma nożami w plecach), czasami można się zaśmiać (najlepsze chyba były opowieści o zabawie hełmem na strzelnicy oraz o świadku koronnym).

Podsumowując: Patryk Vega znów przekazał nam informacje, których z mediów nie weźmiemy. Książkę czyta się bardzo szybko, czasem również z niedowierzaniem. "Złe psy. Po ciemnej stronie mocy" pokazują nam też, że do przekroczenia granicy, wiele nie potrzeba; wszystko zależy od tego, jaki mamy charakter, jak odporną psychikę i na jakie przypadki na swojej drodze służbowej natrafimy.
Gorąco polecam.

Twardo, po męsku, bez cenzury - czytając najnowszą książkę Patryka Vegi ciężko się z tym hasłem nie zgodzić. Boli mnie jednak fakt, że nastawiłem się na rozmowy z policjantami, którzy rzeczywiście skończyli w więzieniach czy zakładach psychiatrycznych, że opowiedzą o swojej pracy, stoczeniu się, o obecnym życiu i o tym, czy żałują decyzji o podjęciu pracy w policji, czy...