Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam 1/5. Nie dam rady więcej. Męczyłam się okrutnie, to jest jak rozprawka pisana przez nastolatka. Nudne, ugrzecznione, bez polotu. Nie polecam. Szczęśliwie na urlop zabrałam więcej książek.

Przeczytałam 1/5. Nie dam rady więcej. Męczyłam się okrutnie, to jest jak rozprawka pisana przez nastolatka. Nudne, ugrzecznione, bez polotu. Nie polecam. Szczęśliwie na urlop zabrałam więcej książek.

Mam mieszane uczucia. Historie opisane w reportażu oczywiście są poruszające. Oczywiście bulwersujący i rozczarowujący jest proces wdrażania reformy, czy też raczej jej niewdrazania. Nasuwa mi się przy tym jedna myśl: to jest naprawdę państwo z dykty, jeśli władza nie widzi efektów pilotażu i wciąż tylko bada, analizuje, sprawdza i zwalnia ludzi w niego zaangażowanych. A w większej części kraju jak było, tak jest. Albo gorzej.

Kłopot natomiast mam z dluzyznami w reportażu, wielokrotnym przypominaniem tych samych zagadnien lub truizmami. Zapewne autorka chciała przekazać i wyjaśnić jak najwięcej, ale informacje typu 'przy niskiej masie ciała zanika miesiaczka' wydawały mi się w jakiś sposób godzące w wiedzę i inteligencję czytelników. Zdaje mi się, że o tym wiemy.

Mam mieszane uczucia. Historie opisane w reportażu oczywiście są poruszające. Oczywiście bulwersujący i rozczarowujący jest proces wdrażania reformy, czy też raczej jej niewdrazania. Nasuwa mi się przy tym jedna myśl: to jest naprawdę państwo z dykty, jeśli władza nie widzi efektów pilot...

Rozwiń

Zwiń

Sięgnęłam po książkę, bo to przecież Szczygieł. Nie wiedziałam o czym i dla kogo. Nie mam genu pisarza, w szufladzie nie trzymam własnych wprawek, dziennika też nie pisze. Teoretycznie książka raczej nie dla mnie. Ale! Czuje się wyedukowana, kolejny reportaż czytałam już bardziej krytycznie niż dotychczas. Warto.

No a Pana Szczygla zapraszałabym najchętniej co weekend do domu, w Święta i wakacje. Czlowiek-swiatlo. Gdyby mnie, prawie czterdziestolatke, ktoś zapytał o autorytet, to Szczygieł byłby odpowiedzią.

Sięgnęłam po książkę, bo to przecież Szczygieł. Nie wiedziałam o czym i dla kogo. Nie mam genu pisarza, w szufladzie nie trzymam własnych wprawek, dziennika też nie pisze. Teoretycznie książka raczej nie dla mnie. Ale! Czuje się wyedukowana, kolejny reportaż czytałam już bardziej krytyczni...

Rozwiń

Zwiń

Stała na półce kilka lat, nie pamiętam kiedy i z jakiego powodu ją kupiłam. Takie smutne historie czasami też się trafiają. Jedna z tych książek, które trzeba przetrawić. Z czasem przyjdzie refleksja o tym co naprawdę niosła.

Stała na półce kilka lat, nie pamiętam kiedy i z jakiego powodu ją kupiłam. Takie smutne historie czasami też się trafiają. Jedna z tych książek, które trzeba przetrawić. Z czasem przyjdzie refleksja o tym co naprawdę niosła.

Po miesiącach nieczytania nagle przytrafia się taki diament.
Jestem wdzięczna za te czytelnicze zachwyty i podróże w inne światy.

Po miesiącach nieczytania nagle przytrafia się taki diament.
Jestem wdzięczna za te czytelnicze zachwyty i podróże w inne światy.