Jej akcja rozpoczyna w 1945 roku w Szkocji. Właśnie skończyła się II wojna światowa i ludzie wracają do normalnego życia. Claire Randall wraz z mężem spędza urlop w tym uroczym miejscu. To jej pierwsze wakacje od kilku lat, to jej pierwsze wolne chwile po wyczerpującej pracy pielęgniarki w wojennym szpitalu. Claire i jej mąż Frank chcą odpocząć, marzą o poczęciu dziecka. Dodatkowo szukają śladów po przodku męża Claire, który ponoć tu kiedyś mieszkał. Pewnego dnia staje się coś niespodziewanego. Claire udaje się w pewne miejsce niedaleko kamiennego kręgu, by zerwać nietypową roślinę do swojej kolekcji. Gdy dotyka jednego z głazów świat wokół niej wiruje, traci świadomość i nagle przenosi się w przeszłość. Magiczny krąg kamieni przemieszcza ją do XVIII wieku nie zmieniając jej miejsca pobytu. Do kobiety w pierwszej chwili nie dociera co się stało. Spotykając mężczyzn w dziwnych strojach myśli, że znalazła się na planie jakiegoś historycznego filmu... Ale to nie film, to jej nowe życie!

„Obca” to książka, która otwiera cykl „Outlander”, którym Gabaldon podbiła serca czytelników na całym świecie. Jej powieści przetłumaczono na 19 języków i wydano w 23 krajach. Ale ten sukces mnie nie dziwi. Jeśli pisze się tak znakomicie, nie może być inaczej. Powieść to udane połączenie lektury historycznej z romansem, przygody z nutką bajkowości i fantastyki. Lektura jest niezwykle barwna, napisana z rozmachem. Bardzo dopracowana, dopieszczona w najmniejszych szczegółach. Akcja nie toczy się zbyt szybko, ale przenosi nas do całkowicie innego świata pełnego legend, klanów, celtyckich wierzeń. Życie toczy się inaczej niż dziś. Są prawa klanowe, są intrygi i knowania, jest walka o wpływy i władzę, są i brutalne sceny pełne okrucieństwa i przemocy, ale i nie brak napisanych ze smakiem fragmentów erotycznych.

Książkę mimo dość licznych i długich opisów czyta się lekko i przyjemnie. Chwilami jej lektura przypomina powieść fantasy, chwilami baśń, a bywają momenty, że staje się uroczym romansidłem. Przez jej karty przewija się ogromna liczba postaci barwnie nakreślonych, wśród których nie brak i jasnych i ciemnych charakterów. Sama główna bohaterka jest może nieco infantylna, naiwna, trochę irytująca i zbyt kochliwa, ale wszelkie błędy i potknięcia czyni w tak uroczy sposób, że nie sposób jej choć troszkę nie polubić. Wrażenie robią opisy. Są dokładne, szczegółowe i pełne detali. Tym samym łatwo nam wyobrazić sobie realia i miejsca akcji tej książki nie mając zielonego pojęcia o przeszłości Szkocji. Gruby liczący kilkaset stron tom nie sposób przeczytać od razu. Jeśli jednak zdecydujecie się sięgnąć po „Obcą” spodziewajcie się, że ta powieść zaabsorbuje Was całkowicie, wyłączy na czas czytania z realnego świata, przyczyni się do zaniedbania nawet koniecznych i ważnych obowiązków. Ta książka bowiem ma moc czarodziejskiej różdżki i pochłania tego, kto się w nią zatopi. Tę powieść polecam zwłaszcza miłośnikom lektur historyczno-przygodowych, fanom Szkocji i kultury celtyckiej.

Bernardeta Łagodzic-Mielnik