Historia się rypła!!! Za sprawą jednego nieszczęśliwego wypadku epoka wiktoriańska nie przypomina tej znanej z podręczników. W 1861 roku króluje para i eugenika, rewolucja techniczna poszła w nieoczekiwanym kierunku. Raj dla wielbicieli steampunku i największy koszmar ekologów. Niestety, londyński East End jest terroryzowany przez wilkołaki, a na przedmieściach na młode kobiety napada Skaczący Jack. Najwyższe władze Imperium wysyłają do rozwiązania problemu sir Richarda Burtona, który dopiero co wrócił z wyprawy do Afryki i nie ma nic ważnego na głowie, poza próbą samobójczą swojego dawnego przyjaciela, a teraz największego rywala. Z pomocą pokręconego literata Swinburne’a odważnie rusza przez wiktoriański Londyn gotów stawić czoła mrocznej stronie postępu inżynierii i eugeniki.

Hodder serwuje czytelnikom pierwszorzędną i niebanalną rozrywkę. Wysoce dynamiczna fabuła obfitująca w pościgi z użyciem welocypedów, rotofoteli i masą szalonych wynalazków, tajemniczy i nieprzewidywalny wątek kryminalny i Burton, którego czasami wziąłbym do roli super-detektywa zamiast pana Holmesa. Do tego Londyn opanowany przez wiktoriański postęp, pełen brudu i dymu, które aż wylewają się spomiędzy kartek. I nie są to zabiegi połowiczne, wynikające z samej fabuły. Autor uzupełnia czytelnicze wrażenia o dopasowany, elokwentny acz dosyć toporny język i nakreślone w podobnym stylu opisy miejsc i postaci.

Warto wspomnieć, że tak jak prawdziwa (oczywiście jako legenda) jest postać Skaczącego Jacka, tak też prawdziwe jest prawie całe towarzyszące mu otoczenie. Autor bez większych manipulacji umieścił w fabule ofiary Jacka, m.in. Jane Alsop i Lucy Scales, a postać ‘szalonego’ markiza Waterforda jako taka też nie jest bardzo ubarwiona. Mark Hodder pokazał, że można zbudować atrakcyjną dla czytelnika powieść w oparciu o autentyczne postacie historyczne. Ich bogate życiorysy, a w większości przypadków również doniosłe osiągnięcia naukowe pociągnęły za sobą pewne niedopowiedzenia i niejasności, rozwinięte w książce do prawie, że drugiej – ukrywanej przed opinią publiczną – tożsamości. Darwin, Oliphant, Nightingale – u Hoddera zyskują wręcz drugie mroczne życie.

Podsumowując, Mark Hodder napisał kawał rasowego steampunku, o który nigdy nie posądziłbym żadnego debiutanta na tym polu. Jest tu wszystko co niezbędne i wiele więcej – i to na najwyższym poziomie. Normalnie nie oceniałbym książki po okładce, ale w tym przypadku jest to idealna zapowiedź uczty jaką czytelnik dostanie w środku. Każdy wielbiciel gatunku powinien zapisać sobie tą książkę jako pozycję obowiązkową. Gorąco polecam.

Robert Fryga