Fragment powieści:
MORZE CICHE.
Dno morskie jest twarde i gofrowane.
Przy pierwszej kąpieli, Ania twierdziła nawet, że jest za twarde, i że ją nogi bolą. Powiedziała do panny Marji:
— Nie mas pojęcia panno Marjo, jak mnie te podeswy bolą!
Ale chłopcy ją wyśmieli.
— Ono pozornie tylko jest twarde — objaśnił Nik, ale poskrob palcem, a zobaczysz jakie jest jedwabiste. Nie ma na świecie piasku bardziej jedwabistego, niż na dnie morza. Naturalnie, więc Ania odrazu uznała, że piasek na dnie morza jest bardziej jedwabisty, niż gdzieindziej, bo Nik przecież zawsze wiedział, co mówił.
Pierwszy to raz w życiu Olek, Marta, Nik, Tom i Ania byli nad morzem. Zdawało się im dawniej, że doskonale znają morze z książek i z opowiadań ciotecznego rodzeństwa, Reni i Alego, którzy co roku spędzali parę miesięcy nad oceanem.