Nieliczne informacje o niej pochodzą od jej wrogów, imię jej było przeklęte, wszystkie osobiste pamiątki zostały zniszczone. Dlatego też Julia, jedyna córka cesarza rzymskiego Oktawiana Augusta, na ogół przedstawiana była jednostronnie. Książka obala utarte o niej sądy i zaprzecza świadectwu, jakie poniżonej i wygnanej z kraju Julii wystawiła historia. Na podstawie jej kilku uratowanych dla potomności wypowiedzi Elisabeth Dored wskrzesza tę nietuzinkową postać, kreśląc wizerunek kobiety silnej, pięknej i radosnej, pisząc o jej dorastaniu, małżeństwie i wielkiej namiętności, cierpieniu i nieszczęściu. Przez karty tej dramatycznej opowieści przewijają się znane z historii osoby, które wpłynęły na losy Julii: Agrypa, Liwia Druzylla, Marcellus, wreszcie Tyberiusz, którego mocno kochała, a mimo to nie zaznała z nim szczęścia.

[opis wydawcy]