W opublikowanej w 1975 roku Księdze piasku, na którą składa się 13 opowiadań, Borges kontynuuje własne doświadczenia twórcze, swobodnie wykorzystując wątki kulturowe, historyczne, literackie i filozoficzne, a wydarzenia fabularne opatruje odautorską refleksją intelektualną. Opowiadania z tego tomiku podejmują tematy sobowtóra, miłości, przeznaczenia, domniemanej herezji, odwiecznych, składających się z jednego wyrazu dzieł czy niepoznawalnej i fascynującej księgi, nieprzebranej jak piasek.