"Upiór" Leonarda - podobnie jak "Inkarnacja" oraz jego ostatnia powieść "Matnia" - budzi zaufanie realizmem scenerii, wiarygodnością przedstawicieli różnych narodowości rzuconych w tryby zdarzeń silniejszych od pojedynczego człowieka.

Powieść stanowi epicką próbę namalowania wielkiego fresku obyczajowego i politycznego, fresku, dla którego trudno znaleźć odpowiednik w naszej literaturze.

Napisana została językiem wziętym jakby spoza tradycji stylistycznej polskiej literatury, kojarzącym się z amerykańską prozą z gatunku literatury faktu, językiem ostrej, męskiej narracji, wyrazistego konkretu. Akcja "Upiora" rozgrywa się w przededniu inwazji aliantów na kontynent wśród ludzi umundurowanych, w środowiskach świata parlamentarnego Wielkiej Brytanii i finansjery amerykańskiej.

Przez karty powieści przewijają się liczne postaci, których dramatyczne losy zazębiają się ze sobą i tworzą rodzaj mozaiki, ilustrowanej wątkami fabularnymi rozwijanymi równolegle, splatającymi się na końcu we wspólny węzeł.

Pierwszy nakład "Upiora" wydany przez SW "Czytelnik" zniknął z półek księgarskich błyskawicznie.