Okrucieństwo wojny domowej w 1918 roku wstrząsnęło pisarzem, który w swej rodzinnej gminie obserwował z bliska jej przebieg. Skłoniło go to do szukania przyczyn konfliktu i do podjęcia próby dokonania rozrachunku.

Główny bohater, biedny zagrodnik Juha Toivola, ciemny, bierny człowiek, którego wielkie zdarzenia dziejowe wciągają w swój wir, ale który przeżywa je niemal wegetatywnie i wreszcie ginie jako ich ofiara, do końca nie uświadamia sobie, jak wielka przeszła nad nim zawierucha.

Sillanpää ukazuje swego bohatera w podwójnym świetle. Z jednej strony podkreśla jego ograniczoność umysłową i odrażający wygląd zewnętrzny, z drugiej okazuje wielkie współczucie dla tego bezradnego i nie uświadomionego przedstawiciela biedoty wiejskiej.