Powieść Edwarda Kajdańskiego (napisana pod pseudonimem) to historia polskiego dyplomaty z Kantonu, który na pocz. lat 80-tych, poszukuje w Chinach swojej przyjaciółki (obiektu westchnień) z lat wczesnej młodości. Pomimo pewnych sensacyjnych elementów (historia radzieckiego wywiadowcy oraz wątek tajemnicy niewybuchu trzeciej bomby atomowej, rzekomo ukrytej przez Japończyków na terenie Szanghaju) wartkiej akcji jest tu jak na lekarstwo. Większość książki wypełniona jest wspomnieniami głównego bohatera, co jeśli zna się życiorys p. Kajdańskiego (Polaka urodzonego i wychowanego w Chinach) nietrudno zgadnąć, że jest to właściwie specyficzna powieść z motywem autobiograficznym. Niestety nie jest to porywająca pozycja. Powieść jest "przegadana", momentami nużąca, do tego z dość topornymi dialogami. Lepiej już sięgnąć po "Wspomnienia z mojej Atlantydy" tegoż autora, które z kolei - ze względu na temat i być może dzięki reporterskiemu charakterowi - są lekturą ze wszech miar udaną.

Powieść Edwarda Kajdańskiego (napisana pod pseudonimem) to historia polskiego dyplomaty z Kantonu, który na pocz. lat 80-tych, poszukuje w Chinach swojej przyjaciółki (obiektu westchnień) z lat wczesnej młodości. Pomimo pewnych sensacyjnych elementów (historia radzieckiego wywiadowcy oraz wątek tajemnicy niewybuchu trzeciej bomby atomowej, rzekomo ukrytej przez Japończyków...