Tomik poezji pt. "To nie jest czas dla poetów" autorstwa pana Michała Andruka niewątpliwie zmusza do myślenia, poruszając jednocześnie wiele problemów współczesnego świata.

Głównym tematem wierszy jest przede wszystkim wojna, jej bolesne wspomnienia i przeżycia, których nie da się tak po prostu wymazać z pamięci. Autor przekazuje nam swój punkt widzenia, będąc przy tym autentycznym i  prawdziwym, nikogo nie udaje. Jego wiersze są przepełnione emocjami, ponadto zmuszają do refleksji, a jeśli będziemy czytać bardzo uważnie, to uda nam się poznać wydarzenia, które spotkały autora zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Zagłębiając się w lekturze zdajemy sobie sprawę, że traumatyczne wydarzenia, które przeżył autor nie odejdą od tak, nawet kiedy front jest już gdzieś daleko, a on sam powrócił do zwykłego, "spokojnego" życia.

Szczerze? Nie potrafię wybrać jednego jedynego utworu, który najbardziej mi się podoba, bo wszystkie są bardzo głębokie i mocne, ale największe emocje wzbudziły we mnie dwa wiersze: "Najlepsza fotografia świata" i "Modlitwa żołnierza".

Pragnę jeszcze wspomnieć, że jest to debiut autora i jestem naprawdę pod wrażeniem. Wiersze czyta się bardzo przyjemnie, nie znalazłam chyba ani jednego elementu, który by mi przeszkadzał. Moim zdaniem najpiękniejsze jest poczucie, że to wszystko jest prawdziwe, nie udawane, że pan Michał jest sobą, pisze to, co czuje.

Tomik poezji pt. "To nie jest czas dla poetów" autorstwa pana Michała Andruka niewątpliwie zmusza do myślenia, poruszając jednocześnie wiele problemów współczesnego świata.

Głównym tematem wierszy jest przede wszystkim wojna, jej bolesne wspomnienia i przeżycia, których nie da się tak po prostu wymazać z pamięci. Autor przekazuje nam swój punkt widzenia, będąc przy tym...