Świadectwo religijnego Hindusa, który umarł duchowo jako guru (nauczyciel, objawienie Brahmanu), aby narodzić się na nowo w CHRYSTUSIE. Jego droga od hinduizmu do chrześcijaństwa.

Rabi R. Maharaj był braminem (członek najwyższej hinduskiej kasty i dzięki tysiącom reinkarnacji najbliższa Brahmanowi forma człowieka), reprezentującym na ziemi Brahman, Jedyną Prawdziwą Rzeczywistość, sam o sobie mówił, że był Brahman, co było najwyższą prawdą i zbawieniem dla Hindusa (Brahman to jednocześnie Stwórca i wszystko, co zostało przez niego stworzone, Brahman jest wszystkim i wszystko jest Brahmanem, to koncepcja obca i przeciwna Bogu judeochrześcijańskiemu), był świętym dzieckiem, synem wielkiego Joga, boga, Awatara (co ciekawe Awatar to wcielenie jakiegokolwiek boga w istotę żywą, to w szczególnym sensie wcielenie Wisznu) i matki, zajmującej wysokie stanowisko w głównej świątyni w Indiach u guru, Maktanandy, która zajmowała się między innymi werbowaniem nowych uczniów wśród bogatych Amerykanów.

Dla mnie wzruszające chwile. Polecam ku przestrodze między innymi wszystkim tym, którzy utożsamiając się z „nowoczesnością” zachodu chcą wkroczyć w mistycyzm wschodniej filozofii, fałszywej, w świat Jogi (w tym Jogi Kundalini). Rabi pisze, że Ci, którzy szukali prawdy na wschodzie nigdy osobiście nie poznali Chrystusa.

OM, uznawana za mantrę mantr, znacie zapewne, nawet z bajek, ale czy wiecie co znaczy, to esencja uzyskiwanej przez bramina mocy duchowej, im więcej razy się ją powtarzało tym lepiej, ważniejsze od zrozumienia było prawidłowe wymawianie dźwięków „Brahmarzysta zawsze zaczynał swoją medytację od powtarzania tego jednego słowa: OM. Posiadająca najwyższą wibrację i najtrudniejsza do wymówienia, podobne jak wszystkie mantry OM, musiała być przekazana przez guru.(…) OM… przenikające wszystko, wszędzie obecne… sylabę symbolizującą Brahman… Dzięki niej dostąpił wszystkich pragnień, wszystkich światów, wszystkich bogów, wszystkich Wed… wszystkich istot… (…) Nic nie było ważniejsze, niż nasza codzienna transcendentalna medytacja, będąca sercem Jogi, którą Kriszna zalecał jako najpewniejszą drogę do wiecznego Szczęścia. (...) Zadaniem Jogi jest zwłaszcza wywoływanie stanu transu, który ma pozwolić umysłowi na wyzwolenie się i połączenie z Brahmanem. (…) ŻADNA CZĘŚĆ JOGI NIE MOŻE BYĆ ODDZIELONA OD KRYJĄCEJ SIĘ ZA NIĄ FILOZOFII.”

Rabi uważany był już jako dziecko za boga. Kriszna obiecywał boską wiedzę tym, którzy praktykują Jogę, która uświadamiała oddającym się Jodze, że są nikim innym, jak tylko samym bogiem.
Rabi, po zmianie swojego dotychczasowego życia oddał się ewangelizacji w różnych krajach, Niemcy, Austria, Szwajcaria, przemawiał na spotkaniach w szkołach wyższych w Helsinkach, Barcelonie, Wiedniu, Londynie czy Harvardzie i co uważał za swoją misję w Indiach, był pierwszym chrześcijaninem głoszącym Ewangelię na Uniwersytecie Hinduskim. Ewangelizował w szczególności narkomanów, którzy pod wpływem narkotyków doświadczali tych samych przeżyć, demonicznych wizji, które on miał kiedyś dzięki Jodze. To co jedni osiągali dzięki narkotykom, te odmienne stany świadomości, inni osiągali przez wschodnią medytację.
Autor pokazuje życie w Indiach, skrajne ubóstwo pośród bogactwa i dobrobytu świątyń. W hinduizmie nie ma przebaczenia, a wielu jego wyznawców potrafi zostawić chorą żonę by poślubić kolejną czy też po kąpieli w rzece podczas dorocznego święta, gdzie niby można poprawić własną karmę wrócić do stołu zastawionego mięsem (a są wegetarianami ze względu na religię) i do bicia żon.

„Jezus powiedział, że jest On Drogą, a nie jedną z dróg; wyklucza to Krisznę i wszystkich innych. Nie przeszedł On, by zniszczyć grzeszników – tak jak powiedział o sobie Kriszna – lecz, by ich zbawić. Nikt inny nie mógł tego uczynić. Jezus nie jest po prostu jednym z wielu bogów. On jest jedynym prawdziwym Bogiem i przeszedł na ziemię nie tylko po to, by nam pokazać, jak żyć, lecz także by umrzeć za nasze grzechy. Kriszna nigdy tego nie uczynił. Poza tym Jezus zmartwychwstał, co nigdy nie przydarzyło się Krisznie, Ramie czy Śiwie – w rzeczywistości oni nigdy nie istnieli. Co więcej, nie wierzę w reinkarnację, ponieważ Biblia mówi, że „dane jest ludziom raz umrzeć, a potem Sąd”.”

„HINDUIZM Główna religia w Indiach obejmująca tak wiele różnorodnych i
sprzecznych ze sobą wierzeń, że aż niemożliwa jest do zdefiniowania. Można być panteistą, politeistą, monoteistą, agnostykiem, a nawet ateistą; moralistą lub amoralistą; dualistą, pluralistą lub monistą; można regularnie uczęszczać do świątyni i czcić różnych bogów lub w ogóle nie przestrzegać obowiązków religijnych — i nadal można zwać się Hindusem.
Hinduizm twierdzi, że obejmuje i akceptuje wszystkie religijne wierzenia, lecz każda zawarta w tym religia staje się częścią hinduizmu. Zwolennicy synkretyzmu próbują umieszczać chrześcijaństwo w tych „wszechogarniających objęciach", lecz jest rzeczą oczywistą, że Bóg Biblii nie jest Brahmanem, niebo nie jest nirwaną, Jezus Chrystus nie jest po prostu jednym z wcieleń Wisznu oraz że zbawienie przez łaskę Bożą i wiarę w śmierć Chrystusa za nasze grzechy i Jego zmartwychwstanie jest sprzeczne z całą nauką hinduizmu.”

Świadectwo religijnego Hindusa, który umarł duchowo jako guru (nauczyciel, objawienie Brahmanu), aby narodzić się na nowo w CHRYSTUSIE. Jego droga od hinduizmu do chrześcijaństwa.

Rabi R. Maharaj był braminem (członek najwyższej hinduskiej kasty i dzięki tysiącom reinkarnacji najbliższa Brahmanowi forma człowieka), reprezentującym na ziemi Brahman, Jedyną Prawdziwą...