Autobiografia Poli Negri przedstawia spełnienie amerykańskiego snu- życie jak z bajki o Kopciuszki- od ubogiego dzieciństwa w Warszawie, po karierę w Stanach Zjednoczonych i status międzynarodowej gwiazdy. Możliwe, że jest tutaj wiele nieścisłości, wiadomo- gwiazdy często dopuszczają się przeróżnych przekłamań względem własnego życia, czy to prawda, nie wiem, nie znam innych wersji życiorysu Negri. Jednak ta książka przeniosła mnie w cudowny, bajkowy świat wielkich gwiazd i sztuki lat 20., do których mam taką słabość. Obok Poli pojawia się tutaj Charlie Chaplin, Rudolf Valentino, Greta Garbo i cała śmietanka ówczesnych sław.
Początki jej kariery i późniejsze życie bardzo przypominają historię Coco Chanel, obydwie dorastały w ubóstwie, marzyły o innych zawodach, niż te, które przyniosły im sławę, bezdzietne, po wielu nieudanych związkach i porażkach w miłości, zapamiętale oddały się pracy osiągając sławę i wpływy. Tak jak Coco pozostaje dla mnie niedoścignioną gwiazdą haute couture, tak Pola Negri jest dla mnie przykładem gwiazdy filmowej, prawdziwej gwiazdy- ponadczasowej, a nie celebrytki XXI wieku...

Autobiografia Poli Negri przedstawia spełnienie amerykańskiego snu- życie jak z bajki o Kopciuszki- od ubogiego dzieciństwa w Warszawie, po karierę w Stanach Zjednoczonych i status międzynarodowej gwiazdy. Możliwe, że jest tutaj wiele nieścisłości, wiadomo- gwiazdy często dopuszczają się przeróżnych przekłamań względem własnego życia, czy to prawda, nie wiem, nie znam...