"Morderca z Whitechapel" zapowiadał się z początku na bardzo dobry kryminał. Mamy dobrego bohatera (o postaciach później), odpowiednie dobraną scenerię - Londyn, miasto wielkiego Sherlocka Holmesa - oraz fabułę, czyli zagadkę do rozwiązania. Po lekturach z Agatą Christie doskonale zdaję sobie sprawę, że wszystkie te trzy elementy muszą tworzyć całość. Co się jednak stanie, jeżeli któregoś z nich zabraknie?

Adrian Kuszpit stworzył odmienny kryminał, z którym nigdy wcześniej się nie spotkałam. Otóż zagadka morderstwa kobiet lekkich obyczajów nie jest zagadką już po krótkiej lekturze, a sam morderca jest nam doskonale znany - autor poświęcił czas knowaniom owego złego bohatera. Sam główny bohater, Adam Kłosowski, doskonale wiedział, kto chciał go wrobić w morderstwo (tak, główny bohater zostaje posądzony za winnego). A więc o czym będzie to książka?

"Morderca z Whitechapel" opowiada historię mężczyzny, który został posądzony o zbrodnię której nie dokonał. Więc teraz musi się wydostać z więzienia, poprzez m.in. pomoc swojej ukochanej żony, Pauliny. Trzeba przyznać, że to dość ciekawe spojrzenie na świat kryminalny, niestety wykonany nieco niezręcznie.

Czytelnik po pewnej chwili się nudzi. Bo tak naprawdę wszystko jest wiadome i oczywiste, a jedyne co trzyma akcję to ciągłe próby wyjaśnienia policjantom, że tak naprawdę to nie Adam jest sprawcą. Owszem, można by temu poświęcić chwilkę, lecz nie całość. (A może po prostu ja jestem za bardzo przyzwyczajona do powieści Agaty Christie?) Do tego wszystkiego, moim zdaniem, nie potrzebne było ciągłe powtarzanie, co kto powiedział, skoro czytelnik już się z tym wcześniej zapoznał. (Przyłapywałam się na ziewaniu...).

Duży plus (co ratuję ostateczną ocenę) za stworzenie interesujących głównych bohaterów i ich charakterów. Adama Kłosowskiego nie ciągnie do rozwiązania sprawy chęć zdobycia sławy, lecz po prostu troska o dobro swojej rodziny - żony i dzieci, o których bezpieczeństwa najbardziej się troszczył. Natomiast Paulina, mimo niższej pozycji społecznej jako kobieta, nie czeka z zawiązanymi rękoma na powrót męża do domu, lecz sama stara się na wszelki sposób pomóc.

Gdybym miała oceniać tylko bohaterów i miejsce akcji - XIX wieczna Anglia - moja recenzja byłaby na pewno o wiele wyższa. Niestety biorę pod uwagę również zagadkę, która wypadła w moich oczach naprawdę słabo.

http://wymarzona-ksiazka.blogspot.com/2013/11/morderca-z-whitechapel-adrian-kuszpit_20.html

"Morderca z Whitechapel" zapowiadał się z początku na bardzo dobry kryminał. Mamy dobrego bohatera (o postaciach później), odpowiednie dobraną scenerię - Londyn, miasto wielkiego Sherlocka Holmesa - oraz fabułę, czyli zagadkę do rozwiązania. Po lekturach z Agatą Christie doskonale zdaję sobie sprawę, że wszystkie te trzy elementy muszą tworzyć całość. Co się jednak stanie,...