Jeśli liczycie na fachową wiedzę na temat pingwinów, popartą danymi, statystykami i wieloletnimi obserwacjami, to srodze się zawiedziecie. Ta książka to spisane historie, które autor przez lata opowiadał dzieciom na dobranoc. Są autentyczne, często zabawne, a czasami pouczające. Przybliżają trudne lata siedemdziesiąte w Argentynie. Czasy gwałtownych zmian rządów, galopującej inflacji i niepewnego jutra. W tym wszystkim próbuje się odnaleźć młody Anglik, który postanowił zaznać przygody. I ponieważ jest odrobinę szalony nie waha się, gdy znajduje na plaży ledwie żywego pingwina uwalanego w ropie. Zabiera go ze sobą. Ta decyzja wpłynie na całe jego życie. Dowie się wiele o pingwinach, a jeszcze więcej o sobie. Dobrym przykładem wniosków i stylu autora jest poniższy cytat: „Żeby naprawdę zrozumieć znaczenie przymiotnika towarzyski, trzeba zobaczyć pingwiny w ich środowisku naturalnym. Przy czym warto zaznaczyć, że angielskie szkoły z internatem (także te w Ameryce Południowej) prawdopodobnie stanowią lepsze odwzorowanie kolonii pingwinów niż większość znanych mi zbiorowości ludzkich”. Podsumowując, dość przyjemna książka, dobrze się ją czyta, a przy okazji przemyca trochę informacji o pingwinach magellańskich, które nie wiadomo kiedy utrwalają się w pamięci czytelnika. Zachęcam.

Jeśli liczycie na fachową wiedzę na temat pingwinów, popartą danymi, statystykami i wieloletnimi obserwacjami, to srodze się zawiedziecie. Ta książka to spisane historie, które autor przez lata opowiadał dzieciom na dobranoc. Są autentyczne, często zabawne, a czasami pouczające. Przybliżają trudne lata siedemdziesiąte w Argentynie. Czasy gwałtownych zmian rządów,...