Takie pitu pitu.
To znaczy takie popłuczyny po tym co było wcześniej.
Obejrzałam oba ich filmy i podobały mi się. Ciekawie były zrobione, pomysłowo.
A w tej książce jest jeszcze raz to samo co w tych filmach, ale w dużo gorszy sposób przedstawione, i mnóstwo takiego bełkotu - jestem super minimalistą, znam się na WSZYSTKIM -słuchajcie, to ja Wasz GURU; to My Wasi Guru, słuchajcie i podziwiajcie,

Do tego mnóstwo, naprawdę zbędnych, szczegółów z życia.
Autorzy opisują siebie jak bohaterów przeobrażenia, amerykańskiego snu, od biedaka do milionera, a potem od milionera do Guru.
I być może w USA to rzeczywiście działa, bo to ich bajka, ich rodzaj mitu, ale mnie jakoś, serio,nie interesuje ile samochodów czy garniturów miał autor w wieku 20 lat

Najpierw został kimś kto namawiał ludzi do kupowania konkretnych przedmiotów, i dobrze mu szło i zarobił na tym mnóstwo pieniędzy i w końcu mu się znudziło. To raczej normalne. Chciał czegoś więcej niż tylko byc trybikiem w maszynie.
A teraz namawia ludzi żeby uwierzyli w niego/ w nich jako w Guru, no i do minimalizmu też oczywiscie namawia i tez mu dobrze wychodzi. W sumie ma lata wprawy w namawianiu.

I to co było w filmach świeże i interesujące - powtórzone kolejny raz, na 5 podobnych sposób w książce, staje się nużące, nieprzekonywujące.

Takie pitu pitu.
To znaczy takie popłuczyny po tym co było wcześniej.
Obejrzałam oba ich filmy i podobały mi się. Ciekawie były zrobione, pomysłowo.
A w tej książce jest jeszcze raz to samo co w tych filmach, ale w dużo gorszy sposób przedstawione, i mnóstwo takiego bełkotu - jestem super minimalistą, znam się na WSZYSTKIM -słuchajcie, to ja Wasz GURU; to My Wasi Guru,...