Raz na rok zdarza mi się natrafić na książkę, która ogólnie może i byłaby spoko, ale main character okazuje się nie współgrać z moimi oczekiwaniami. Naprawdę, mega mi przykro, ponieważ nienawidzę robić DNFów i zawsze staram się wyciągnąć z książki coś dobrego. Cóż, nie tym razem.

„Kamień z serca”, to tytuł z którym wiązałam naprawdę wysokie oczekiwania. Miała być zabawna, romantyczna i przyjemnie relaksująca, a wyszło… hm, rzuciłam ją po 194 stronach.

Zacznę może od tego, że nie cierpię gdy na początku historii pojawiają się dwa podobnie wyglądające imiona. Tymczasem tutaj autorka zrobiła remiks pięciu liter, ponieważ wlatuje: Sandy, Shani i Sadie, a ja w ogóle nie oganiałam o co chodzi. Bardzo trudno było mi się wgryźć w sposób prowadzenia narracji. Myślałam, że to może problem z tłumaczeniem, ale nie.

Przed setną stroną uświadomiłam sobie co dokładnie mi nie pasuje - główna bohaterka. No nie mogę z dziewczyną. Robiłam kilka podejść, ale Shani ciągle coś przeżywa, dramatyzuje i nie docenia swoich bliskich. Strasznie mnie irytowało wykorzystywanie barmana, jakby to, że jej się podoba było jego problemem, a ona czerpie z tego korzyści, bo może. Jej sposób bycia jest egoistyczny, a łatki, jakie przypisuje innym są według mnie krzywdzące. Jeśli zdarzyła się już okazja do jej polubienia, to czar szybko pryska. Przykładem są niektóre sceny z barista (np. str. 162 „Dzielny, niedojrzały płciowo barista” jakby?) Czy telefon do mamy (168).

W pewnym momencie przyłapałam się na porównywaniu jej do Bruna (Bruno Whatever) i to ostatecznie przelało czarę. Ogólnie wszystko to, co miało być zabawne, było momentami żenujące. Z każdą kolejną „lalą” wypowiedzianą przez tę „śmieszną” babcię coś we mnie umierało. A w chwili, gdy Shani wyskakiwała z nowym, bezsensownym porównaniem typu „Kawa większa od małego dziecka” (str. 78), naprawdę drgała mi powieka.

Ogólnie tytuł mnie trochę nużył, po setce się rozkręcił, ale relacja między dziewczynami wydaje mi się naciągana. Mam wrażenie, że to ich spotkanie w muzeum nie wyszło naturalnie

Raz na rok zdarza mi się natrafić na książkę, która ogólnie może i byłaby spoko, ale main character okazuje się nie współgrać z moimi oczekiwaniami. Naprawdę, mega mi przykro, ponieważ nienawidzę robić DNFów i zawsze staram się wyciągnąć z książki coś dobrego. Cóż, nie tym razem.

„Kamień z serca”, to tytuł z którym wiązałam naprawdę wysokie oczekiwania. Miała być zabawna,...