Przyznam szczerze. Zawiodłam się i to bardzo. Spodziewałam się, że spotkam się z miłą i przyjemną w odbiorze lekturą, a zamiast tego natrafiłam na nudną i miejscami przypominającą flaki z olejem opowieść, która nie zachwyca, a co więcej była dla mnie ogromną stratą czasu.

Sięgając po tę książkę, liczyłam, że spotkam się z czymś, co mnie zachwyci, w końcu na jej okładce znajduje się rekomendacja Jojo Moyes czyli jednej z moich ulubionych autorek, jednak wracając, zamiast zachwycać się lekturą, czytałam ją na siłę i przyznam szczerze, że nawet nie doczytałam do końca. Tak mdła i nudna była.

Jedynym z plusów, które udało mi się dostrzec jest miły w odbiorze styl autorki, który chociażby trochę niweluje katorgę jaką jest czytanie tej książki. Na samym początku widać, że autorka miała dobrą koncepcję na stworzenie fabuły, niestety nieco gorzej jest z wykonaniem, które bądźmy szczerzy: jest kiepskie i niegodne wydania na nią pięćdziesięciu złotych.

Jake’a Lovella, pod którego magicznym dotykiem miękną najtrudniejsze konie i kobiety, napędza do działania nienawiść do atrakcyjnego ulubieńca tłumów, arystokraty Ruperta Campbell-Blacka. Dwaj rywale podbierają sobie konie, wypijają morze alkoholu w kolejnych stolicach Europy, a ich wrogość w końcu z całą siłą wybucha na olimpiadzie w Los Angeles, co przynosi przerażające skutki. . .

Jedna z najbardziej popularnych książek obyczajowych w historii Wielkiej Brytanii. Jeźdźcy ukazują kulisy świata zawodów jeździeckich – sportu, w którym dzielne konie zbliżają się do ludzi, zaś ludzie zachowują się jak zwierzęta.

Czyż opis nie brzmi co najmniej zachęcająco i czyż nie potrafi sprawić, że pomyślelibyśmy, "ej, to całkiem niezła książka". Otóż nie i jeszcze raz nie. W tym wypadku nie powinniśmy zawierzać tej krótkiej notatce.

Bohaterzy są płascy i nie wyróżniają się niczym szczególnym. Czytając tę książkę na myśl przyszła mi "Dziewczyna z pociągu". Dlaczego? Gdyż ta opowieść jest tak samo monotonna i bezwartościowa co dzieło autorstwa Pauli Hawkins.

Podsumowując: nie polecam wam tej książki chociaż być może komuś z was przypadnie ona do gustu. Ja mówię jej stanowcze nie i jeszcze raz nie i z pewnością nie wrócę żeby dokończyć to, co zaczęłam - a zostało mi jeszcze nieco ponad sto stron.

Przyznam szczerze. Zawiodłam się i to bardzo. Spodziewałam się, że spotkam się z miłą i przyjemną w odbiorze lekturą, a zamiast tego natrafiłam na nudną i miejscami przypominającą flaki z olejem opowieść, która nie zachwyca, a co więcej była dla mnie ogromną stratą czasu.

Sięgając po tę książkę, liczyłam, że spotkam się z czymś, co mnie zachwyci, w końcu na jej okładce...