Książka napisana przez terapeutkę, zwabiła mnie natychmiast. Mam za sobą kilka wartościowych pozycji, które ułatwiły mi rozwiązanie wielu rodzinnych konfliktów ale niestety nie dotyczy to tej książki. Byłam rozczarowana tak bardzo, że kilka razy odkładałam, mówiąc: nie! szkoda na to czasu.
Wydaje się, że autorka chciała ukazać czytelnikowi błędy wychowawcze ale zrobiła to w sposób karygodny, zwłaszcza, że jest terapeutką. Książka jest prześmiewcza, ironiczna i kpiąca. Nie widać tu chęci niesienia pomocy rodzinie, widać jedynie chęć wytykania palcem błędów, wyśmiewanie nieudolności, nabijanie się z cudzych potknięć. Książka obfituje w prywatne poglądy autorki, bardzo subiektywne oceny, widać wielką niechęć do rodzin, które zrezygnowały z terapii. Czytając to "dzieło" nie dowiemy się niczego, co mogłoby nam pomóc w zrozumieniu i wychowaniu naszych dzieci, dowiemy się za to wiele na temat pani Hanny Nikodemskiej El Tairy, jej niechęci i ograniczeń.

Książka napisana przez terapeutkę, zwabiła mnie natychmiast. Mam za sobą kilka wartościowych pozycji, które ułatwiły mi rozwiązanie wielu rodzinnych konfliktów ale niestety nie dotyczy to tej książki. Byłam rozczarowana tak bardzo, że kilka razy odkładałam, mówiąc: nie! szkoda na to czasu.
Wydaje się, że autorka chciała ukazać czytelnikowi błędy wychowawcze ale zrobiła to w...