Królowa Śniegu w biało-czarnej okładce
Naprawdę kawał dobrej lektury! Polska powieść obyczajowa, której nie można pominąć milczeniem. Doskonały projekt okładki. Świetny styl pisania poprzedzony fragmentem "Miasteczka Salem" Stephena Kinga: ot Barbara Tomaszewska, "Iluzja".
Okładka jest tak samo delikatna w dotyku, jak bohaterka Ola. Jest zarazem identycznie biało-czarna, jak dni z życia wykreowanych przez pisarkę bohaterów: niechciana ciąża, związek Ewy z Zenkiem a wkrótce także i Ola. Niecodziennie na księgarniane półki trafia tak poprawnie skrojona polska powieść, jak ta napisana przez zoopsychologa-terapeutę, którym jest Barbara Tomaszewska. Pisarka zna się jak widać nie tylko na zachowaniach kotów i psów, ale potrafi całkiem smacznie ukazać ludzkie zawirowania i słabości. Ola jest dzieckiem zupełnie nie wyczekiwanym, którego matka rozważała usunięcie ciąży. Jest również córką mężczyzny, który choć początkowo lgnie do małej, pozwala się odsunąć od niej żonie. Zazdrosna Ewa, choć urodziła, nie akceptowała tej maleńkiej istoty, która wiedziała, iż jest niechciana, obca, ‘nie nasza’. Odsunięty mąż szuka pocieszenia nie tylko na rybach, ale i w ramionach innych kobiet. Dom rodzinny traktuje zaś jako miejsce do spania, z którego niebawem zrezygnuje na rzecz pracy kontraktowej.
Dorastająca Ola, zdaje się być postacią silną. Na przekór rodzicom i pani Sabinie, rośnie w siłę oraz w mądrość. Jest najlepszą uczennicą, wesołą i rezolutną dziewczynkę w szkole. W domu natomiast to szara i poirytowana myszka. Mając siedem lat, zostaje starszą siostrą Bogny – wyczekiwanej i kochanej. Bogunia sprawia, iż Ewa staje się… matką. Nawet Zenon stara się poświęcać małej więcej czasu. Przede wszystkim jednak pisarka ukazuje przemianę Ewy, dla której pierwszy ząbek, pierwsze słowo i pierwszy dzień w szkole Bogny, zyskują niebagatelną wartość. Zwłaszcza jeśli porównamy pierwszy dzień szkoły Oli z 1. września młodszej z dziewcząt.
Relacje z rodzicami, będą miały wpływ na kolej losu Oli. Przyjaźń, miłość, zakochanie. Praca, alkohol, małżeństwo i śmierć nienarodzonego dziecka, to wszystko jeszcze bardziej zamknie ją w sobie. "Iluzja" to powieść smutna. Powieść o Królowej Śniegu, która niezwykle często wspominana jest w jej trakcie. Ta ulubiona postać literacka małej a później i starszej Oli, jest jej bardzo bliska. Może i chciałaby mieć przy sobie kogoś bliskiego, ale nie potrafi z kimś takim rozmawiać. Coraz bardziej zauważalne w niej stają się cechy jej matki. Staje się opryskliwa, nieufna. Sięga po alkohol, którego kiedyś nie potrafiła ścierpieć w domu rodzinnym.
Powieść Tomaszewskiej może posłużyć również za pewien wskaźnik. Otóż nie wystarczy w wychowaniu dziecka zapewnienie mu jedzenia, odzieży i zabawek. Ola to wszystko miała a mimo to coraz bardziej odsuwała się od świata żywych. Miłość której nie otrzymała w dziecięctwie, nie narodziła się w niej w okresie dorastania. A nawet jeśli się narodziła, nie umiała jej nikomu przekazać.

Królowa Śniegu w biało-czarnej okładce
Naprawdę kawał dobrej lektury! Polska powieść obyczajowa, której nie można pominąć milczeniem. Doskonały projekt okładki. Świetny styl pisania poprzedzony fragmentem "Miasteczka Salem" Stephena Kinga: ot Barbara Tomaszewska, "Iluzja".
Okładka jest tak samo delikatna w dotyku, jak bohaterka Ola. Jest zarazem identycznie biało-czarna,...