To nie jest dobra książka do czytania; czyta sią ją trudno, głównie z uwagi na styl autora, który ewidentnie nie jest literatem i przyzwyczaił się raczej do pisania raportów, niż do składnego wyrażania swoich myśli. Tłumacz czy redaktor wprawdzie mocno popracował, by nadać jakiś szlif wspomnieniom Pawłowa (ta metafora o chocholim tańcu chyba nie wyszła spod pióra generała KGB), ale nie mógł uratować całości narracji.

Natomiast jest to książka, będąca bezcennym źródłem informacji i o metodach pracy KGB, a przede wszystkim - o Polsce lat 70.-80. i o władztwie Związku Sowieckiego nad Polską. A są jeszcze smaczki niesamowite, jak, przykładowo, ten o próbie (nieudanej) szpiegowania ZSRR przez polski wywiad wojskowych w latach 70. XX wieku.

Wartości książce dodają załączone tłumaczenia tajnych protokołów Biura Politycznego komunistycznej partii sowieckiej, dotyczące Polki w dramatycznych latach osiemdziesiątych. Świetny pomysł, bo zestawienie protokołów i wspomnień Pawłowa ukazuje, jak totalna była kontrola Moskwy nad Polską.

Polecam - historykom i publicystom w szczególności.

To nie jest dobra książka do czytania; czyta sią ją trudno, głównie z uwagi na styl autora, który ewidentnie nie jest literatem i przyzwyczaił się raczej do pisania raportów, niż do składnego wyrażania swoich myśli. Tłumacz czy redaktor wprawdzie mocno popracował, by nadać jakiś szlif wspomnieniom Pawłowa (ta metafora o chocholim tańcu chyba nie wyszła spod pióra generała...