"Fryderyk Barbarossa należy do tych wielkich postaci historii, których oddziaływanie nie skończyło się wraz z ich śmiercią. Późniejsze pokolenia wciąż wykorzystywały jego mit, aby poprzez niego zapanować nad wydarzeniami własnych czasów". Mit Fryderyka Barbarossy jest jednym z bardziej zakorzenionych w niemieckiej świadomości historycznej. Ernst W. Wies rozpoczyna książkę od przypomnienia kryptonimu operacji wojskowej Wehrmachtu z 1941 r. Nie bez powodu. Kształtowanie się idei państwowości niemieckiej od średniowiecza aż do XX w. orbitowało głównie (choć nie jedynie) wokół postaci Rudobrodego. Postać cesarza, który władał żelazną ręką, bezprzykładnie pacyfikował buntujące się włoskie miasta, kreował antypapieży, podporządkowywał sobie słowiańskich sąsiadów, a także "podniósł krzyż" i znalazł śmierć na wschodzie, nie obejrzawszy upragnionej Jerozolimy, mocno rozpalała umysły jego rodaków. Jak to zwykle z mitami bywa, idealizacja Barbarossy po śmierci nie miała za wiele wspólnego z jego doczesnym życiem. Spore znaczenie miał również fakt, iż to za jego czasów Karola Wielkiego wyniesiono na ołtarze. Obaj władcy, nie przebierający w środkach, mający wiele ofiar na sumieniu, jak znalazł nadawali się na chrześcijańskich świętych. Niestety Rzym uhonorował w ten sposób tylko Karola. Ernst. W. Wies, jak zwykle w swoich biografiach, daje czytelnikowi szeroki obraz czasów, w których przypadło żyć jego bohaterowi. Zrozumienie średniowiecza nie jest wcale takie proste. Nie sprowadza się ono jedynie do walki sacrum z profanum (chociaż potyczki Barbarossy z papieżem autor skwitował następująco: "Osiemnaście lat ciągnęły się zmagania między dwiema osobistościami cieszącymi się największym autorytetem w zachodnim świecie. W walce tej zgładzono bądź zamęczono niezliczone tysiące ludzi, spustoszono i spalono wiele wiosek i miast. Niewypowiedziane cierpienia stały się udziałem każdej ze stron. I oto teraz obaj ci mężowie, w których imieniu to wszystko się dokonało, zawarli wreszcie gorąco upragniony pokój"), co mogłoby się wydawać oczywiste. A przynajmniej, kiedy wnikamy w ową epokę (w czym biografie E.W. Wiesa są bardzo pomocne), zaczynamy tracić rozeznanie kto reprezentuje owo sacrum, a kto profanum, i czy w ogóle mamy do czynienia tutaj z jakimkolwiek sacrum.
Warto sięgnąć po książki tego autora. Nie ma chyba lepszych o średniowieczu w całej serii BSL.

"Fryderyk Barbarossa należy do tych wielkich postaci historii, których oddziaływanie nie skończyło się wraz z ich śmiercią. Późniejsze pokolenia wciąż wykorzystywały jego mit, aby poprzez niego zapanować nad wydarzeniami własnych czasów". Mit Fryderyka Barbarossy jest jednym z bardziej zakorzenionych w niemieckiej świadomości historycznej. Ernst W. Wies rozpoczyna książkę...