Autor w trakcie tej dlugiej podróży chyba tracił kontakt z rzeczywistością, relacją jest szarpana, ostatni fragment podróży praktycznie jest bez opisu. Oczywiście przebywanie tak długo w osamotnieniu musi zostawić silny odcisk na psychice, sam autor twierdzi że odnalazł na pełnym oceanie prawdziwą wolność, natomiast niektóre fragmenty wskazują jak bardzo tęsknił za kontaktem z innym człowiekiem.
Książka, nieoczekiwanie dla mnie, niesie wiele krytyki dla konsumpcjonizmu, afiliacji do kultury hippisowskiej. Zaskakujące jak to jest szalenie aktualne, jak po ponad 50 latach zmagamy się z tymi samymi dylematami dot. ochrony środowiska, przyrody w szczególności, jak chcemy wyskoczyć z wyścigu szczurów, a dalej tkwimi w tym samym kołowrotku.
Autor powiedział nie, nie udał się na metę regat ale popłynął tam gdzie kazało mu serce, rejs jak protest song na zastany porządek świata.
Daję średnia ocenę, bo za światłymi ideami nie poszła dobra proza. Czyta się to słabo, ani to do końca ksiazka podróżnicza, ani filozoficzna, ani poradnik żeglarstwa. Najgorsze, że książki które poleca sam autor w tekście chyba nigdy nie były wydane w Polsce.

Autor w trakcie tej dlugiej podróży chyba tracił kontakt z rzeczywistością, relacją jest szarpana, ostatni fragment podróży praktycznie jest bez opisu. Oczywiście przebywanie tak długo w osamotnieniu musi zostawić silny odcisk na psychice, sam autor twierdzi że odnalazł na pełnym oceanie prawdziwą wolność, natomiast niektóre fragmenty wskazują jak bardzo tęsknił za...