Jako potężna miłośniczka japońskiej animacji, literatury, otome, vocaloidów i gier retro koniecznie chciałam sięgnąć po coś, co zamknie całą popkulturę tego kraju w pigułce. W tym sensie “Czysty wymysł“, pisząc kolokwialnie, robi robotę.

Przyznam, że książkę czytałam bardzo długo. Wynika to z mojej absolutnej niechęci do historii — wszelkie daty i nazwiska to dla mnie prawdziwa męczarnia, nawet jeśli temat jest dla mnie interesujący. I tu przyznam autorowi, że znajdziecie w jego tworze bardzo dużo informacji z wielu różnych gałęzi — od Hello Kitty, przez Evangeliona aż po Super Mario Bros. Niektóre tematy są traktowane bardziej po macoszemu i zaledwie liznięte, inne mają już całkiem spory zasób historii do zaoferowania.

To niestety nie znaczy, że książka jest bez zarzutu. Zacznę od tego, że zawiera naprawdę sporą ilość błędów. A to brakuje literki z, przez co wychodzi “rozmawia menadżerką“ zamiast “rozmawia z menadżerką“, a to czasownik jest w bezokoliczniku, chociaż ewidentnie nie powinien, a to dwa słowa połączono w jedno itd. Przyznam, że utrudniało mi to czytanie, już nie mówiąc o fakcie, że jest to książka popularnonaukowa, więc tym bardziej takie rzeczy sprawiają, że traci ona na wiarygodności.

Drugą sprawą jest chaos. Zdecydowanie wolałabym, żeby dany rozdział był poświęcony tylko jednej rzeczy od A do Z, niż aby mówił o pięciu rzeczach na raz (czasami ze sobą nie związanych), z czego część będzie dokończona w innym rozdziale, pięćdziesiąt stron dalej (przykładem może być Hello Kitty, o której mowa gdzieś na początku książki, ale kolejne szczegóły dotyczące jej egzystencji znajdują się w rozdziale dziesiątki kartek później).

Mimo to uważam, że lektura może pomóc wprowadzić w zawiły świat japońskiej popkultury i dać pole do manewru dla osób, które będą chciały jeszcze bardziej go zgłębić. Mnie osobiście pokazała, dlaczego to akurat Japonia ma miejsce w moim sercu.

Jako potężna miłośniczka japońskiej animacji, literatury, otome, vocaloidów i gier retro koniecznie chciałam sięgnąć po coś, co zamknie całą popkulturę tego kraju w pigułce. W tym sensie “Czysty wymysł“, pisząc kolokwialnie, robi robotę.

Przyznam, że książkę czytałam bardzo długo. Wynika to z mojej absolutnej niechęci do historii — wszelkie daty i nazwiska to dla mnie...