Henryk Jaskuły żeglarzom przedstawiać nie trzeba - wielki żeglarz i pierwszy Polak który okrążył ziemię samotnie bez zawijania do portów. Książka jednak nie opisuje tego wielkiego rejsu a załogowy rejs do Argentyny mający na celu spotkanie z rodziną. Książka stylistycznie może nie powala, ale bardzo ciekawym zabiegiem jest przeplatanie rozdziałów pisanych przez Henryka i jego żonę Zofie. Ten pierwszy jest prawdziwym wilkiem morskim, który traktuje pobyt w portach jako przykrą konieczność, natomiast żona ma duszę podróżniczki chcącej poznać jak najwięcej kultury i życia odwiedzanych miejsc. Powoduje, że mimo iż niby opisują ten sam rejs to oboje zwracają uwagę na całkiem inne rzeczy. Książka pokazuje rownież, że żeglarstwo to nie tylko pokonywanie fal jachtem gnanym przez wiatr czy walka ze sztormami. To także sporo logistyki i przedewszystkim skupienie ludzi o różnych charakterach i oczekiwaniach na bardzo małej przestrzeni. I to właśnie nie walce z żywiołem tylko problemom występującym w załodze Henryk poświęca duża część owej książki i ten aspekt może być ciekawy dla osób lubiących obserwować i analizować zachowania ludzkie.

Henryk Jaskuły żeglarzom przedstawiać nie trzeba - wielki żeglarz i pierwszy Polak który okrążył ziemię samotnie bez zawijania do portów. Książka jednak nie opisuje tego wielkiego rejsu a załogowy rejs do Argentyny mający na celu spotkanie z rodziną. Książka stylistycznie może nie powala, ale bardzo ciekawym zabiegiem jest przeplatanie rozdziałów pisanych przez Henryka i...