Fullmetal Alchemist t. 22

Czytałem ostatnie 6 tomów po kolei po sobie i mi się zlały kompletnie. Końcowe tomy idą w taki wielki event rodem z komiksów albo jescze lepsze porównanie filmów marvela fajnie, że daje miejsce wszystkim bohaterom niestety też nuży pokazywaniem właściwie ciągle tego samego i zerowym zaskkaiwaniem. Vilani są bezplciowi. Da się to poczytać, ale patrząc ile to zajmuje czasu można by było spokojnie sobie darować.

Czytałem ostatnie 6 tomów po kolei po sobie i mi się zlały kompletnie. Końcowe tomy idą w taki wielki event rodem z komiksów albo jescze lepsze porównanie filmów marvela fajnie, że daje miejsce wszystkim bohaterom niestety też nuży pokazywaniem właściwie ciągle tego samego i zerowym zaskkaiwaniem. Vilani są bezplciowi. Da się to poczytać, ale patrząc ile to zajmuje czasu...

Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Mniej więcej to samo co poprzednio. Bohaterowie kontynuują starcie z Pridem. W tym samym czasie dramatyczne wydarzenia w stolicy powodują uaktywnienie tajnej broni.

Starcie z homunkulusem jak zwykle zaskakuje pozytywnie. Przypomina mi się trochę walka z Envym sprzed paru tomów, gdzie to w pewnym momencie pozytywni bohaterowie zyskali przewagę. Także sam przeciwnik umie w pewnym momencie przechytrzyć protagonistów. Bardzo ciekawe też są rozmowy Pride’a z Alem – zostaje tu nie tylko przedstawiona historia tej postaci, ale również poznajemy zaskakująco budujące obserwacje dotyczące różnicy między ludźmi a homunkulusami.

Także wątek w Centrali jest bardzo dynamiczny. Pokazane są tu przepychanki między spiskowcami a wojskowymi dalej wiernymi Bradleyowi. Przy czym szczególnie błyszczy tu Mira Armstrong – bardzo twarda osoba nie dająca sobą pomiatać. Także uruchomienie tajnej broni początkowo robi wrażenie, ale zbyt szybko zostaje ona w pewnym sensie zneutralizowana. Należy jednak docenić, że ta „neutralizacja” wygląda bardzo pomysłowo.

Tom nie do końca realizuje potencjał części pomysłów, ale i tak warto po niego sięgnąć.

Mniej więcej to samo co poprzednio. Bohaterowie kontynuują starcie z Pridem. W tym samym czasie dramatyczne wydarzenia w stolicy powodują uaktywnienie tajnej broni.

Starcie z homunkulusem jak zwykle zaskakuje pozytywnie. Przypomina mi się trochę walka z Envym sprzed paru tomów, gdzie to w pewnym momencie pozytywni bohaterowie zyskali przewagę. Także sam przeciwnik umie w...

Uważam, że jest to jedna z lepiej dopracowanych mang fantasy. Postacie może i są przewidywalne, ale w tym wszystkim zabawne i łatwo się z nimi utożsamić.
Zdaje mi się, że ta manga spełnia wszystkie wymogi gatunku i to w pięknym stylu.

Uważam, że jest to jedna z lepiej dopracowanych mang fantasy. Postacie może i są przewidywalne, ale w tym wszystkim zabawne i łatwo się z nimi utożsamić.
Zdaje mi się, że ta manga spełnia wszystkie wymogi gatunku i to w pięknym stylu.

Kapitalne uczucie, kiedy nagle po kilku tomach wracają starzy bohaterowie. Poza tym teraz wszystko dzieje się tak szybko, że nie sposób oderwać się od lektury.

Kapitalne uczucie, kiedy nagle po kilku tomach wracają starzy bohaterowie. Poza tym teraz wszystko dzieje się tak szybko, że nie sposób oderwać się od lektury.

Scena wkroczenia do akcji dawnych znajomych Mustanga wywołała u mnie szeroki uśmiech na twarzy. Uwielbiam mangi, w których szybko można się zżyć z bohaterami, a FMA dokładnie takie jest. Pani generał jak zwykle rozbrajająca szczerością.

Scena wkroczenia do akcji dawnych znajomych Mustanga wywołała u mnie szeroki uśmiech na twarzy. Uwielbiam mangi, w których szybko można się zżyć z bohaterami, a FMA dokładnie takie jest. Pani generał jak zwykle rozbrajająca szczerością.