Ostatni zachód słońca

Agata Przybyłek - Ostatni zachód słońca
🌅 🌅🌅
Nie pamiętam, kiedy ostatni raz miałam taką trudność aby słowami oddać to co czułam, czytając najnowszą książkę autorki Agaty Przybyłek.
Pewnie każdy z was zna to uczucie, kiedy wydaje się wam, że uporaliście się z problemem. Myślice, że rany się już dobrze zabliźniły, a wystraczy impuls i wszystko się rozpada.
Autorka w tej poruszającej historii zawarła wiele trudnych wątków, które często zaprzątają moje myśli.
Strach przed poważną chorobą.
Utrata bliskiej osoby.
Trudna relacja w związku.
Niewykorzystane szanse od życia.
Dodatkowo mocno dotknęła mnie choroba, która się tutaj pojawiła.
Niestety, wiem na czym ona polega i jak wygląda codzienność oraz jakie są rokowania. Niestety osoba z mojej najbliższej rodziny w tym roku przez nią odeszła.
Życie ze świadomością, że się odchodzi jest przytłaczające równie mocno jak patrzeć jak ktoś powoli gaśnie niezależnie jak wyglądamy wasze relacje.
Historia stworzona przez autorkę bardzo mnie poruszyła. Pisząc teraz wam te kilka zdań, tworzę je ze ściśniętym gardłem.
Agata Przybyłek przedstawiała również piękno i różne odcienie miłości. Mamy pierwszą, niezapomnianą, która gdzieś skrywa się w nas na zawsze. Jest również ta, która wiąże się z rodziną oraz stabilizacją ale także czasami z rutyną i wzajemnym zaniedbaniem.
Gaja i Dominik to bohaterowie w których każdy z nas znajdzie cząstkę siebie.
Na zakończenie dodam ,,Ostatni zachód słońca” to bolesna i wzruszająca historia, która mocno uświadamia nas o kruchości życia. Zakończenie pozostawiało mnie z myślą, że nie ma co czekać i odkładać ważnych spraw oraz marzeń na późnej. Warto walczyć o swoje szczęście i miłość.
I nigdy nie odkładajcie pożegnań, ważnej rozmowy, nie zostawiajcie niewyjaśnionych spraw z bliską osobą.
Potem już można mieć tylko pretensje do siebie o to co się nie zrobiło…
Agato, stworzyłaś niesamowitą książkę, która totalnie mnie rozsypała emocjonalnie.

Agata Przybyłek - Ostatni zachód słońca
🌅 🌅🌅
Nie pamiętam, kiedy ostatni raz miałam taką trudność aby słowami oddać to co czułam, czytając najnowszą książkę autorki Agaty Przybyłek.
Pewnie każdy z was zna to uczucie, kiedy wydaje się wam, że uporaliście się z problemem. Myślice, że rany się już dobrze zabliźniły, a wystraczy impuls i wszystko się rozpada.
Autorka w tej...

Jak pierwszą częścią Cyklu Nadmorskiego byłam totalnie zachwycona, tak potem coś poszło bardzo nie tak, jak powinno. Teraz przy czwartym tomie jest dużo lepiej.

To bardzo lekka historia, taka powiedziałabym, na jeden raz, a zarazem bardzo smutna. O samotności, tęsknocie i dawaniu drugiej szansy. Jednak ma w sobie coś topornego. Nie wiem z czego wynika to odczucie. Sama powieść była raczej przewidywalna i nie miała w sobie nic zaskakującego.

To nie będzie moja ulubiona powieść autorki, ale myślę że pomimo tego znajdzie swoich fanów.

Jak pierwszą częścią Cyklu Nadmorskiego byłam totalnie zachwycona, tak potem coś poszło bardzo nie tak, jak powinno. Teraz przy czwartym tomie jest dużo lepiej.

To bardzo lekka historia, taka powiedziałabym, na jeden raz, a zarazem bardzo smutna. O samotności, tęsknocie i dawaniu drugiej szansy. Jednak ma w sobie coś topornego. Nie wiem z czego wynika to odczucie. Sama...

"Życie nauczyło mnie czegoś ważnego: nigdy nie przepraszaj za swoje uczucia. Masz prawo postrzegać świat po swojemu i odczuwać związane z tym emocje."

W sierpniu gdy byłam nad morzem zobaczyłam w zapowiedziach najnowszą książkę Agaty Przybyłek, w której akcja dzieje się właśnie w Trzęsaczu i chciałam jak najszybciej przeczytać tę historię.

"Ostatni zachód słońca" to totalny rollercoaster emocji!!
Tak wciągnęłam się od samego początku, że przeczytałam ją w jeden wieczór.

Gaja- podróżniczka, wraca w rodzinne strony, gdzie 11 lat temu zostawiła swojego chłopaka. Ich niespodziewana spotkanie na plaży zaskoczy ich oboje. Jednak czy dawne uczucia się obudzą? Czy Dominik dowie się dlaczego Gaja w przeszłości go zostawiła?


Autorka poruszyła tą historią moje najczulsze struny duszy... och ile razy miałam łzy w oczach, a raz nawet miałam ochotę rzucić tę książkę o ścianę, bo nie chciałam uwierzyć, w to co przeczytałam... Tak naprawdę to ciekawa, wciągająca, ale również poruszająca i skłaniająca do refleksji historia. Gdy wyszła tajemnica, byłam bardzo zaskoczona (nic nie będę Wam zdradzać, musicie przeczytać sami)

Jaki morał ? "Nie można marnować życia, tylko przeżyć je z tymi, których się kocha":)

Koniecznie przeczytajcie! :) Mi się bardzo podobała i zaliczam ją do kolejnej perełki czytelniczej 2024 roku!

Moja ocena to 10/10

We współpracy reklamowej z Wydawnictwem Czwarta Strona!

"Życie nauczyło mnie czegoś ważnego: nigdy nie przepraszaj za swoje uczucia. Masz prawo postrzegać świat po swojemu i odczuwać związane z tym emocje."

W sierpniu gdy byłam nad morzem zobaczyłam w zapowiedziach najnowszą książkę Agaty Przybyłek, w której akcja dzieje się właśnie w Trzęsaczu i chciałam jak najszybciej przeczytać tę historię.

"Ostatni zachód słońca" to...

Ta powieść porusza serce i duszę. Cieżko było mi się zabrać za napisanie recenzji po jej zakończeniu, tyle myśli kłębiło mi się głowie o życiu, przemijaniu i obliczach miłości. 10/10⭐️ ode mnie to samo mówi za siebie, jak dobra to historia💔 Jest ona bardzo dojrzała, dająca czytelnikowi lawinę emocji, pokazująca niesprawiedliwość losu i próby godzenia się z nim. Uwaga, przygotujcie chusteczki, ja się wzruszyłam czytając❤️ Gaja jest obywatelką świata, kocha podróżować i dzielić się tym z obserwującymi, z tego też żyje i jest bardzo znana. Do rodzinnej miejscowości nad morzem przybywa tylko okazjonalnie na różne rodzinne święta, zawsze była pewna, że nie wróci do niej nigdy na stałe, jednak złośliwy los postanowił zakpić z uroczej blond 29- latki, gdy jej zdrowie okazuje się szwankować to tam znajduję ukojenie. Nigdy też nie spodziewała się, że po latach spotka na swoje drodze Dominika, jej miłość życia, którą zostawiła w bardzo bolesny sposób. Teraz młody mężczyzna ma rodzinę i dzieci, jego poukładany świat dobija rutyna dnia codziennego, pojawienie się byłej dziewczyny wniesie w jego życie powiew świeżości, jednak czy nie zapomni co w życiu najważniejsze❓❗️

Blonderka.pl

Ta powieść porusza serce i duszę. Cieżko było mi się zabrać za napisanie recenzji po jej zakończeniu, tyle myśli kłębiło mi się głowie o życiu, przemijaniu i obliczach miłości. 10/10⭐️ ode mnie to samo mówi za siebie, jak dobra to historia💔 Jest ona bardzo dojrzała, dająca czytelnikowi lawinę emocji, pokazująca niesprawiedliwość losu i próby godzenia się z nim. Uwaga,...

Zupełnie szczerze mówiąc, to sięgając po tę książkę oczekiwałam lekkiej, romantycznej historii z happy endem.
O jakie było moje zdziwienie kiedy okazało się, że to nie będzie jedna z tych słodkich książek.
Jest to historia pełna bólu, żalu i tajemnic, które jak się można domyśleć niosą za sobą dość przykre konsekwencje.
Gaja próbuje uciec przed przeszłością ewentualnie próbuje znaleźć siebie rzucając się w wir podróży po całym świecie.
Wybory, których dokonała w młodości, trudne i skomplikowane, położyły się cieniem na szczęściu Dominika.
Na szczęście dla niego potrafił się otrząsnąć po młodzieńczym zawodzie i zakłada rodzinę, która jest dla niego wszystkim.
Pojawia się to utarte pytanie "czy stara miłość nie rdzewieje".
Czy da się ją pomylić ze współczuciem kiedy w tle jest śmiertelna choroba.
Czy warto przez swoje niezdecydowanie położyć na szali długo budowane szczęście rodzinne ?
Piękna jest ta powieść.
Słodko-gorzka i odrobinę nieoczywista. Takie lubię najbardziej.
Polecam Wam gorąco!

Zupełnie szczerze mówiąc, to sięgając po tę książkę oczekiwałam lekkiej, romantycznej historii z happy endem.
O jakie było moje zdziwienie kiedy okazało się, że to nie będzie jedna z tych słodkich książek.
Jest to historia pełna bólu, żalu i tajemnic, które jak się można domyśleć niosą za sobą dość przykre konsekwencje.
Gaja próbuje uciec przed przeszłością ewentualnie...

No nie mogę zaznaczyć, że książka była bardzo dobra, ponieważ nie wciągnęła mnie aż tak, że nie mogłam od niej się oderwać. Jednak muszę przytoczyć tu jeden fragment z książki, który jest taki prawdziwy i utkwił mi w pamięci: "Ostatecznie i tak zostają nam w życiu tylko wspomnienia. I z perspektywy czasu wydaje mi się, że to właśnie z nich utkany jest człowiek. Że to właśnie suma naszych doświadczeń nas buduje i sprawia, że jesteśmy tacy, a nie inni." Polecam książkę dla tych osób, które lubią czytać o pięknej miłości i jej wartościach.

No nie mogę zaznaczyć, że książka była bardzo dobra, ponieważ nie wciągnęła mnie aż tak, że nie mogłam od niej się oderwać. Jednak muszę przytoczyć tu jeden fragment z książki, który jest taki prawdziwy i utkwił mi w pamięci: "Ostatecznie i tak zostają nam w życiu tylko wspomnienia. I z perspektywy czasu wydaje mi się, że to właśnie z nich utkany jest człowiek. Że to...

Opowieść o tym, jak kruche potrafi bywać życie. Jak warto czerpać garściami z każdej chwili, która nam się przydarza. O pierwszej miłości, która powraca w najmniej spodziewanym momencie. O wyborach, które czasem okazują się tak trudne i skomplikowane...

Wzruszająca to była książka. Z początku wydawało mi się, że będzie ona bardzo przewidywalna, ale nie do końca taka się okazała.
Niestety nie obdarzyłam sympatią Gai. Poznając jej przeszłe czyny, traciła ona w moich oczach. Mimo to równocześnie bardzo jej współczułam. I życzyłam pozytywnego finału.

Zachowania bohaterów nieraz mnie irytowały, szczególnie pod koniec (zmienność uczuć jednego z nich).
Niemniej była to historia, która zapewniła mi emocje, która mnie wciągnęła i która po zakończeniu wciąż siedzi w mojej głowie...

Myślę, że warto ją polecić. Na pewno skłoni do wielu refleksji 🤍

Opowieść o tym, jak kruche potrafi bywać życie. Jak warto czerpać garściami z każdej chwili, która nam się przydarza. O pierwszej miłości, która powraca w najmniej spodziewanym momencie. O wyborach, które czasem okazują się tak trudne i skomplikowane...

Wzruszająca to była książka. Z początku wydawało mi się, że będzie ona bardzo przewidywalna, ale nie do końca taka się...

,,Ostatni zachód słońca” niby każdy wiec co te słowa oznaczają ale czy zawsze chodzi tylko o piękny widok ?

Długo myślałam nad tym co napisać o tej historii. Pięknej a zarazem bolesnej.
Nigdy główna bohaterka nie była tak blisko mojego serca.
Dlaczego ?
Bo wiem jak żyje się z nieuleczalna chorobą neurologiczną.
Gdy czytam to co czuję Gaja czułam jakby autorka siedziała w mojej głowie. Ten strach o przyszłość, o to jak niedowład będzie postępować i co zrobi z moim ciałem i życiem jest okropnie paraliżujący.
A świadomość tego,że nie ma lekarstwa które może Ci pomóc dodaje tylko tych złych myśli w mojej codzienności.

Gaja to młoda i ambitna podróżniczka i blogerka, która odniosła spory sukces zawodowy. Chociaż nigdy nie planowała powrotu na stałe do swojego rodzinnego Trzęsacza, sytuacja jednak zmusza ją do zmian które w jej życiu są nie uniknione.
Jej dawny chłopak z nastoletnich lat Dominik,który wraz z żoną i dziećmi także mieszka w tej nadmorskiej miejscowości prowadzi pensjonat, chociaż inaczej widział swoją zawodową przyszłość.
Spotykają się po 12 latach przypadkowo na plaży.
Czują łączącą ich nadal więź lecz także dystans po tym gdy widzieli się po raz ostatni.

Przeszłość wchodzi w ich życie lecz czy główni bohaterowie pozwolą na to by się rozgościła na dobre i zmieniła ich przyszłość ?

Agato, dziękuję raz jeszcze za tą historię.
Za te emocje,łzy które nawet teraz gdy piszę to wszystko płyną po policzku. Za trudny temat który poruszyłaś choroby ale także tej rutyny która nie raz niszczy zbyt wiele.
Tak bardzo poczułam się zrozumiana w tej powieści i emocjach, które nie raz są zbyt duże i ciężkie dla osoby która to przeżywa na codzień.

Dziękuję za tą książkę 🫶🏻❤️

,,Ostatni zachód słońca” niby każdy wiec co te słowa oznaczają ale czy zawsze chodzi tylko o piękny widok ?

Długo myślałam nad tym co napisać o tej historii. Pięknej a zarazem bolesnej.
Nigdy główna bohaterka nie była tak blisko mojego serca.
Dlaczego ?
Bo wiem jak żyje się z nieuleczalna chorobą neurologiczną.
Gdy czytam to co czuję Gaja czułam jakby autorka...

Wisława Szymborska pisała: „Przepraszam dawną miłość, że nową uważam za pierwszą”. Lecz czy tak naprawdę można zapomnieć o tym pierwszym w życiu uczuciu? Wymazać z pamięci i serca pierwsze uniesienia, namiętności, dotyk dłoni ukochanej osoby, muśnięcia ust, które tak bardzo nas uszczęśliwiały? Czy można pozbyć się tych wspomnień, które kiedyś były najcenniejsze? Moim zdaniem nie. Nawet jeśli stara miłość nie zajmuje już w naszym życiu naczelnego miejsca, to wspomnienie o niej na zawsze zapisze się w naszej pamięci.
W nowej powieści Agata Przybyłek zabiera nas do Trzęsacza. Kreśli opowieść o dwojgu dawnych kochanków, których ścieżki rozeszły się, by teraz znów się przeciąć. Ona zwiedziła niemal cały świat. On wybrał spokojne życie u boku żony i dzieci. Jedno spotkanie zmienia wszystko. Czy tamto uczucie odżyje? Czy Dominik odwróci do góry nogami swoją codzienność, by być z dawną ukochaną?
To była niezwykle poruszająca historia. Chyba jedna z najbardziej wzruszających, jakie wyszły spod pióra autorki. Nie dosyć, że dotknęła ona trudnych tematów, to zagrała na strunach wrażliwości piękną, ale niezwykle smutną melodię, która została brutalnie przerwana przez los… Wszak życie dziś jest pewną stałą, jutro zaś niewiadomą i nigdy nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co nas czeka za kolejnym zakrętem…
W każdym niemal związku pojawiają się trudniejsze momenty. Kiedy mija pierwsze zauroczenie, a uczucie staje się nieco bardziej przyziemne, bywa, że brakuje nam uniesień, jakich doświadczaliśmy na początku kiełkowania naszej relacji. Zwyczajna codzienność może być skutecznym czynnikiem, który odziera nas z ekscytacji obcowania z ukochaną osobą. Wszak są obowiązki, dzieci, rachunki, na nas dwoje już nie starcza czasu... To wszystko może prowadzić do ochłodzenia w relacjach między małżonkami, dlatego nigdy nie należy do tego dopuścić. Życie rodzinne jest ważne, ale najważniejsza jest miłość, jej płomień należy cały czas podsycać – i na to zdaje się zwracać uwagę w swojej najnowszej powieści Agata Przybyłek. Bo życie jest krótkie, dlatego „warto je przeżyć z tymi, których się kocha”.

Podsumowując:

„Ostatni zachód słońca” to poruszająca powieść o przemijaniu. O ulotności życia, które chcemy celebrować, a które zaskakuje nas w najmniej spodziewanym momencie. I nie jest to miłe zaskoczenie, a z jego konsekwencjami tak trudno się pogodzić… Nowa książka Agaty Przybyłek to opowieść o dwóch miłościach. Tej pierwszej, najważniejszej, którą często idealizujemy, bo przywodzi na myśl najpiękniejsze wspomnienia. A także o tej „codziennej”, która kojarzy się nam z nieco już zakurzoną relacją, którą zaniedbaliśmy, zbyt pochłonięci obowiązkami. I chociaż może nam się wydawać, że to dawne uczucie jest czymś najcudowniejszym, to warto zastanowić się, czy na pewno tak jest… Wszak każda miłość może rozkwitać niczym najpiękniejszy kwiat. Jednak zwiędnie, jeśli nie będziemy jej podsycać czułością i uwagą poświęcaną ukochanej osobie. To także opowieść wybaczeniu, o błędach, które czasem trudno jest zaakceptować, ale także o sile rodziny i tych zwyczajnych „skarbach”, które, choć mamy na wyciągnięcie ręki, to często ich nie doceniamy… Przygotujcie chusteczki!

Wisława Szymborska pisała: „Przepraszam dawną miłość, że nową uważam za pierwszą”. Lecz czy tak naprawdę można zapomnieć o tym pierwszym w życiu uczuciu? Wymazać z pamięci i serca pierwsze uniesienia, namiętności, dotyk dłoni ukochanej osoby, muśnięcia ust, które tak bardzo nas uszczęśliwiały? Czy można pozbyć się tych wspomnień, które kiedyś były najcenniejsze? Moim...

Książka pod tytułem „Ostani zachód słońca” opowiada historię Gai, która jest podróżniczą oraz Dominika, który jest właścicielem pensjonatu. Szablewska pewnego dnia zrywa z Piątkowskim i pozostawia młodego chłopaka bez większych wyjaśnień ze złamanym sercem. Młoda kobieta z powodu poważnej choroby po latach wraca do rodzinnego Trzęsacza i pewnego dnia przypadkiem wpada na Dominika. Jeśli chcesz wiedzieć czy Gajka wyzna młodemu mężczyznie czemu przed laty odeszła i czy Domo zrozumie co jest w życiu ważne przeczytaj czwarty tom seri „Nadmorskiej" autorstwa Agaty Przybyłek.

Książka pod tytułem „Ostani zachód słońca” opowiada historię Gai, która jest podróżniczą oraz Dominika, który jest właścicielem pensjonatu. Szablewska pewnego dnia zrywa z Piątkowskim i pozostawia młodego chłopaka bez większych wyjaśnień ze złamanym sercem. Młoda kobieta z powodu poważnej choroby po latach wraca do rodzinnego Trzęsacza i pewnego dnia przypadkiem wpada na...