Od dawna nic mnie tak nie zachwyciło pod względem kolorystyki, jak ta historia rysunkowa. Dlaczego?

Komiks jest prequelem bestsellerowej gry wideo od studia Ubisoft — Assassin’s Creed® Valhalla, której niestety nie miałem okazji ograć. Choć po takiej lekturze chęć sięgnięcia po tę produkcję jedynie się spotęgowała.

Akcja rozgrywa się w IX wieku w Norwegii, a główną bohaterką jest Eivor (zwaną Wilczą Paszczą) – wikińska wojowniczka – będąca świadkiem ataku na swoją wioskę przez najeźdźców z sąsiedniego królestwa. Nie bacząc na konsekwencje, kobieta angażuje się w walkę, w której zwycięstwo może okazać się jej klątwą. Adoptowana córka króla Styrbjorna chce zostać zapamiętana oraz być godną następczynią tronu. W innym miejscu gdzieś na wschodzie wiking Sigurd wyrusza na poszukiwanie kolejnej zdobyczy, miecza wykonanego z tyglowej stali.

Ten komiks to perełka. Od pierwszej strony Pieśń chwały mnie oczarowała swoją kolorystką, która nie jest przypadkowa. Odcienie pomarańczy odnosiły się do życia wikingów – ludzi żyjących w ciągłym ruchu i poszukiwaniu przygód, błękit symbolizuje wodę i morze – handel morski, zielony kojarzony z naturą i lasami, które odgrywały w ich wierzeniach ważną rolę oraz szary, o ile się nie mylę, może być związany z kamieniami. Doceniam, że nic w komiksie stworzonym przez Cavana Scotta i Martina Tunica nie jest przypadkowe.

Assassin’s Creed Valhalla. Pieśń chwały to ciekawa propozycja od wydawnictwa Egmont, która może zachwycić lub wręcz przeciwnie – rozczarować. Dlaczego? Niektórzy mogą poczuć się zawiedzeni historią, która jest dość płytka. Nie zawiera ciekawych retrospekcji, zero chemii pomiędzy bohaterami.

Więcej na: CzasoStrefa

Od dawna nic mnie tak nie zachwyciło pod względem kolorystyki, jak ta historia rysunkowa. Dlaczego?

Komiks jest prequelem bestsellerowej gry wideo od studia Ubisoft — Assassin’s Creed® Valhalla, której niestety nie miałem okazji ograć. Choć po takiej lekturze chęć sięgnięcia po tę produkcję jedynie się spotęgowała.

Akcja rozgrywa się w IX wieku w Norwegii, a główną...

PopKulturowy Kociołek:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-assassins-creed-valhalla-piesn-chwaly/

Akcja albumu przenosi czytelnika do Norwegii połowy IX wieku. Pewna wikińska wojowniczka o imieniu Eivor jest świadkiem napaści wojowników z sąsiedniego królestwa na wioskę. Na widok walki krew mocno buzuje w jej żyłach. Kiedy włącza się ona do bitwy, najeźdźcy jeden po drugim giną od jej miecza. Nie tylko ratuje ona mieszkańców wioski, ale również zdobywa pewnego nader cennego więźnia. Osobę, która twierdzi, że zna tajemnice legendarnego Asgardu. Tak rozpoczyna się jej przygoda, która może ją doprowadzić do wielkiej chwały albo do tytułowej Valhalli.

Ten ogólny zarys fabuły na pewno zwróci uwagę zapalonych graczy. Assassin’s Creed Valhalla: Pieśń chwały jest bowiem prequelem wielkiego hitu Ubisoftu, który zyskał uznanie wielu miłośników elektronicznej rozrywki. Nie ma również co ukrywać, że jest to pozycja głównie kierowana do osób, które odhaczyły grę z listy tytułów do ogrania.

Jeśli jeszcze się tego nie zrobiło (lub w ogóle nie zna się serii AC),raczej odradzam lekturę tego tytułu z dwóch dosyć ważnych powodów. Po pierwsze historia jest tutaj dosyć krótka i głównie nastawiona na mocną akcję. Autor nie stara się należycie rozjaśnić czytelnikowi całej opowieści. Wiele wątków jest więc tak skonstruowanych, że zrozumieją je jedynie fani serii. Po drugie komiks w dość bezpośredni sposób odkrywa niektóre ważne elementy/tajemnice scenariusza gry, co znacząco może zepsuć graczowi fabularną niespodziankę.

Album ma oczywiście również swoje zalety i głównie należy do nich wartka akcja. Siedemdziesiąt dwie strony komiksu wypełnione są po brzegi wydarzeniami (często dość brutalnymi),które nie pozwalają odbiorcy nawet na ułamek sekundy nudy. Całkiem dobrze scenarzysta radzi sobie także z prezentacją głównej bohaterki. Nie jest ona może tak bardzo wyrazista, jak w samej grze, biorąc jednak pod uwagę ograniczoną ilość miejsca, prezentuje się ona moim zdaniem wyśmienicie.

PopKulturowy Kociołek:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-assassins-creed-valhalla-piesn-chwaly/

Akcja albumu przenosi czytelnika do Norwegii połowy IX wieku. Pewna wikińska wojowniczka o imieniu Eivor jest świadkiem napaści wojowników z sąsiedniego królestwa na wioskę. Na widok walki krew mocno buzuje w jej żyłach. Kiedy włącza się ona do bitwy, najeźdźcy...

Raczej tylko dla fanów serii. Sprawnie poprowadzona narracja została przyćmiona przez przeciętne rysunki i bardzo średnie postaci. Króciutki tom, na jakieś 30 min czytania. Miłośnicy AC będą zadowoleni, reszta raczej skończy z niedosytem.

Raczej tylko dla fanów serii. Sprawnie poprowadzona narracja została przyćmiona przez przeciętne rysunki i bardzo średnie postaci. Króciutki tom, na jakieś 30 min czytania. Miłośnicy AC będą zadowoleni, reszta raczej skończy z niedosytem.

Dla fanów serii świetna sprawa. Komiks jest prequelem do najnowszej części Assassin's Creed: Valhalla i opowiada historię idealną dopasowaną do fabuły tej gry. Eivor jest młoda, porywcza, dumna, najpierw działa, dopiero potem myśli - zupełnie inaczej niż postać którą zapamiętaliśmy z ekranu. Widać, że bohaterka jeszcze nie dojrzała, a dopiero nadchodzące wydarzenia sprawią, że będzie musiała przewartościować swoje życie.

Komiks wypełniony jest akcją, walki prowadzone są z brutalnością typową dla wikingów. Jedyne do czego długo nie mogłam przywyknąć to styl rysowania autorów "Pieśni chwały". Przyzwyczaiłam się do patrzenia na piękne arty z gry, tymczasem niektóre kadry wyglądają jak przerysowane, sylwetki wyginają się aż komicznie, a wklejone onomatopeje są jakby żywcem wzięte z tytułów superbohaterskich. Dopiero z czasem zaczęło mi to wszystko współgrać.

Obok komiksu AC nie mogłam przejść obojętnie. Świetnie się bawiłam i mam ochotę na więcej!

Dla fanów serii świetna sprawa. Komiks jest prequelem do najnowszej części Assassin's Creed: Valhalla i opowiada historię idealną dopasowaną do fabuły tej gry. Eivor jest młoda, porywcza, dumna, najpierw działa, dopiero potem myśli - zupełnie inaczej niż postać którą zapamiętaliśmy z ekranu. Widać, że bohaterka jeszcze nie dojrzała, a dopiero nadchodzące wydarzenia sprawią,...

Jest to zdecydowanie najsłabsza z marcowych premier Egmontu. Pod naprawdę dużym tytułem kryje się dość schematyczna, przeciętna opowieść, a ciekawych bohaterów można zliczyć nawet nie na palcach jednej ręki, a za pomocą jednego palca. Graficznie – bardzo średnio, w zasadzie niczym się ten komiks nie wyróżnia.

Muszę jednak przyznać, że narracja jest tutaj naprawdę sprawnie poprowadzona, dzięki czemu przez komiks przechodzi się bardzo płynnie. Nie ma tu np. bolesnych przeskoków czasowych jak w niedawnym „Dungeons & Dragons: Zaćmione życzenie” (który swoją drogą jest znacznie ciekawszy od recenzowanego tu tytułu).

Zapraszam do pełnej recenzji, którą znajdziesz na tej stronie: https://grywalnia.pl/wpisy/recenzja-assasins-creed-valhalla-piesn-chwaly-komiks-w-grze-4

Kto będzie się dobrze bawił? Na pewno gracze najnowszego AC, którzy chcą przedłużyć sobie doświadczenie z gry. Cała reszta może niestety czuć niedosyt.

Jest to zdecydowanie najsłabsza z marcowych premier Egmontu. Pod naprawdę dużym tytułem kryje się dość schematyczna, przeciętna opowieść, a ciekawych bohaterów można zliczyć nawet nie na palcach jednej ręki, a za pomocą jednego palca. Graficznie – bardzo średnio, w zasadzie niczym się ten komiks nie wyróżnia.

Muszę jednak przyznać, że narracja jest tutaj naprawdę sprawnie...