Tak, jak dla mnie książka rewelacyjna. Pod względem przyjemności czytania. Za dodatek "Świat wikingów", w którym poznajemy wizję końca świata przedstawioną w Eddach. Tam też dowiadujemy się, że niektóre postaci zostały pominięte w Eddach, nie wiemy co się z nimi działo podczas Ragnarok i po. Stąd też moja wysoka ocena tomu, bo zgodnie z Eddami w historii głównej szczegółowo zostały opisane bitwy Thyra z Garmem, Thora z Jormungundrem, Lokiego z Haimdallem, Odyna z Fenrirem. Szkoda, że walka Hel z Walkiriami, nie została dopisana we współczesnej wersji, ale autor chciał jak najbardziej odwzorować przekaz Sturlusona. Przepięknie przedstawiona postać Frejra, jako boga obrońce życia.

Tak, jak dla mnie książka rewelacyjna. Pod względem przyjemności czytania. Za dodatek "Świat wikingów", w którym poznajemy wizję końca świata przedstawioną w Eddach. Tam też dowiadujemy się, że niektóre postaci zostały pominięte w Eddach, nie wiemy co się z nimi działo podczas Ragnarok i po. Stąd też moja wysoka ocena tomu, bo zgodnie z Eddami w historii głównej szczegółowo...

Co byście zrobili, gdybyście mieli świadomość, że nadchodzące wydarzenia będą ostatnimi, jakie spotkają ten świat?

Bogowie Asgardu, Wanowie i sprzymierzone z nimi armie nie mają zamiaru zaniechać swoich planów. Ramię w ramię staną do walki z armią prowadzoną przez Lokiego.

Choć Odyn robił wszystko, byleby tylko opóźnić Ragnarök dzień wielkiej bitwy w końcu nastał. Przeznaczenie każdego z bogów właśnie w tym miejscu da o sobie znać. Czy to co było im pisane ziści się naprawdę?

Skąd w ogóle wzięło się przekonanie o tej boskiej bitwie u kresu świata? Na to pytanie odpowie nam druga część książki. Autor starannie ale jednocześnie w prosty sposób wyjaśni jak funkcjonowało to przekonanie u ludów nordyckich i jakie konsekwencje ze sobą niosło. Dowiemy się, gdzie pierwszy raz możemy przeczytać o Ragnaröku i w jaki sposób ta bitwa została pierwotnie przedstawiona.

Jesteście ciekawi jak wyglądałby Ragnarök? Sięgnijcie po tę książkę, Wasza ciekawość zostanie tu zaspokojona!

Co byście zrobili, gdybyście mieli świadomość, że nadchodzące wydarzenia będą ostatnimi, jakie spotkają ten świat?

Bogowie Asgardu, Wanowie i sprzymierzone z nimi armie nie mają zamiaru zaniechać swoich planów. Ramię w ramię staną do walki z armią prowadzoną przez Lokiego.

Choć Odyn robił wszystko, byleby tylko opóźnić Ragnarök dzień wielkiej bitwy w końcu nastał....

Ostateczna bitwa, od początku przepowiadana zagłada zaczyna przybierać realne kształty. Starcie sił mroku, chaosu z wezwanymi do ostatecznej bitwy bogami. Barwny, dynamiczny opis starć.

Część popularnonaukowa precyzuje skąd właściwie w wierzeniach nordyckich wzięła się wizja końca świata, mówi o woelvie, proroczym micie.

Ostateczna bitwa, od początku przepowiadana zagłada zaczyna przybierać realne kształty. Starcie sił mroku, chaosu z wezwanymi do ostatecznej bitwy bogami. Barwny, dynamiczny opis starć.

Część popularnonaukowa precyzuje skąd właściwie w wierzeniach nordyckich wzięła się wizja końca świata, mówi o woelvie, proroczym micie.

W tej części mitologii Nordyckiej otrzymujemy opis ostatniej bitwy. W ramach Ragnaroku zrzeszone armie krasnoludów, elfów, poległych wojowników z Midgardu oraz Asów i Wanów stoczą bój z ognistymi i lodowymi olbrzymami, nieumarłymi oraz potomstwem Lokiego. Cóż to będzie za walka! Aż dziw, że do tej pory nie powstała porządna ekranizacja tej bitwy.

Część popularnonaukowa traktuje o wizji końca świata.

W tej części mitologii Nordyckiej otrzymujemy opis ostatniej bitwy. W ramach Ragnaroku zrzeszone armie krasnoludów, elfów, poległych wojowników z Midgardu oraz Asów i Wanów stoczą bój z ognistymi i lodowymi olbrzymami, nieumarłymi oraz potomstwem Lokiego. Cóż to będzie za walka! Aż dziw, że do tej pory nie powstała porządna ekranizacja tej bitwy.

Część popularnonaukowa...

Tom zawiera w sobie opis ostatniej bitwy, którą przyjdzie stoczyć bogom Asgardu. Czyta się to przyjemnie, choć muszę przyznać, że jestem nieco zawiedziony. Czekałem na konfrontację – choćby ustną – Odyna lub Thora z Lokim. Miałem nadzieję na bliższe zapoznanie z półmartwą Hel, jej motywacjami i pragnieniami. Ciekawa jest też postać Surtra.

Obecnie wygląda to przyzwoicie, ale jest zdecydowanie za mało metafizyczne na mój gust. Potwory to potwory, a bogowie to bogowie. Nie reprezentują sobą żadnych żywiołów czy potęg, wszyscy są nieco zbyt spłaszczeni, zbyt ludzcy. Ich śmierć czy manifestacja mocy nie odbijają się jakimś znacznym echem w ontologicznej konstrukcji świata przedstawionego.

Tom zawiera w sobie opis ostatniej bitwy, którą przyjdzie stoczyć bogom Asgardu. Czyta się to przyjemnie, choć muszę przyznać, że jestem nieco zawiedziony. Czekałem na konfrontację – choćby ustną – Odyna lub Thora z Lokim. Miałem nadzieję na bliższe zapoznanie z półmartwą Hel, jej motywacjami i pragnieniami. Ciekawa jest też postać Surtra.

Obecnie wygląda to przyzwoicie,...