Oceniam 1 i 2 tom, bo są króciutkie, więc nie ma sensu rozdzielać. Bardzo ciekawe, pomysł świetny. Ale. Największe zastrzeżenie mam do wydania. Poważnie? Taka mała i nieprzyjazna oczom czcionka? Plus małe obrazki. To chyba z lupą trzeba czytać! Dramat. A cena okładkowa ABSOLUTNIE nieadekwatna do tego, co znajdziemy w środku. Mi przeczytanie tak krótkich komiksów zajęło sporo czasu, bo po prostu oczy mi się męczyły.

Oceniam 1 i 2 tom, bo są króciutkie, więc nie ma sensu rozdzielać. Bardzo ciekawe, pomysł świetny. Ale. Największe zastrzeżenie mam do wydania. Poważnie? Taka mała i nieprzyjazna oczom czcionka? Plus małe obrazki. To chyba z lupą trzeba czytać! Dramat. A cena okładkowa ABSOLUTNIE nieadekwatna do tego, co znajdziemy w środku. Mi przeczytanie tak krótkich komiksów zajęło...

(Recenzja dotyczy tomów 1 i 2)

Repertuar Planety Komiksów jest naprawdę szeroki. W ofercie wydawnictwa znajdziemy zarówno mocną erotykę i komiks okołosuperbohaterski, jak i tytuły przeznaczone dla dzieci. Dla każdego coś miłego. „Trupie gadki” należą do ostatniej z wymienionych kategorii. Powiem szczerze: przed lekturą nie nastawiałem się na nic specjalnego, tymczasem okazało się, że jest to komiks zaskakująco przyjemny. Przeznaczony dla młodszego odbiorcy, owszem, ale dający frajdę także dojrzałemu czytelnikowi.

„Trupie gadki” mają formę zbliżoną do talk show lub wywiadu. Założeniem obu sezonów tego komiksu jest prezentacja sylwetek ludzi, którzy odcisnęli swoje piętno na historii. Kolejne epizody przybliżają nam tak interesujące postaci, jak Maria Skłodowska-Curie, Henryk VIII, Grigorij Rasputin czy królowa Elżbieta I. Wszyscy opowiadają o swoim życiu. Założenie proste, ale podane w nietypowej formie, bo każda z postaci mówi o sobie już… zza grobu.

Bawiąc, uczyć, a ucząc, bawić – prawdopodobnie taka idea przyświecała autorowi „Trupich gadek”, kiedy w jego głowie pojawił się pomysł napisania tego komiksu. Wprowadzenie rzeczonej dewizy w życie jest jednak trudniejsze, niż może się wydawać. Napisanie i narysowanie albumu w taki sposób, żeby był lekki i przystępny, ale jednocześnie przekazywał wiedzę, to naprawdę trudna sztuka. Trzeba przy tym uniknąć zniechęcającej młodego odbiorcę łopatologii, a przy okazji nie popaść w nadmierną błazenadę. Murphy’emu ta sztuka się udała – „Trupie gadki” okazały się w znacznej mierze lekturą satysfakcjonującą, choć kilka wad mają.

Najpierw jednak o zaletach. Największą jest z pewnością walor edukacyjny „Trupich gadek” połączony z niesamowitą lekkością formy. Lektura kolejnych epizodów, poza tym, że jest przyjemna, mocno zachęca do samodzielnego researchu. Życiorys każdego z gości gospodarza tego swoistego talk show jest podany w taki sposób, że rozbudza ciekawość czytelnika, a sprawdzenie na własną rękę, jak bardzo zaprezentowane tu biogramy różnią się od faktycznego stanu rzeczy, powinno stanowić dodatkową frajdę podczas lektury lub już po jej zakończeniu.

Fakty z życia kolejnych postaci podane są w bardzo humorystyczny sposób, a autor wyraźnie stara się uwypuklić najważniejsze dokonania bohaterów. Wszystko podlano sosem rozrywki. Jak to bywa w podobnych przypadkach, żarty raz są lepsze, raz gorsze, ale w ogólnym rozrachunku nigdy nie przekraczają granicy dobrego smaku. Murphy nie stroni za to od humoru słownego typu „suchar”, co w mojej opinii jest rzeczą bardzo pozytywną, bo tego typu zabiegi sprzyjają lepszemu pojmowaniu przez młodzież abstrakcji, a to zdecydowanie poszerza horyzonty.

Mankamentem „Trupich gadek” jest ten sam schemat kolejnych wywiadów. Oba albumy co prawda nie są długie, ale w pewnym momencie ta powtarzalność zaczyna lekko doskwierać. Jest to widoczne zwłaszcza wtedy, kiedy czyta się cały komiks za jednym posiedzeniem, dlatego uważam, że nawet mimo małej, około sześćdziesięciostronicowej objętości jednego tomu, najlepiej je czytać po pół albumu na raz. Wtedy „wchodzi” najlepiej.

Nie ma co specjalnie rozpisywać się na temat warstwy graficznej. Jest ona po prostu przyjemna – rysunki utrzymano w bardzo prostej, cartoonowej stylistyce, co jest generalnie logicznym wyborem, jeśli idzie o grupę docelową „Trupich gadek”. Dzieciakom często trudno dłużej utrzymać uwagę, więc im prościej, tym lepiej. A ilustracje są tu proste i miłe dla oka. O to chyba chodziło.

Pierwsze dwa sezony „Trupich gadek” okazały się zaskakująco przyjemną i niegłupią rozrywką. Spodziewałem się komiksu bardziej infantylnego, tymczasem niezaprzeczalny walor edukacyjny tych albumów połączony ze sprawnym prowadzeniem opowieści sprawił, że bawiłem się naprawdę dobrze. Adam Murphy ma dużą lekkość pióra – to pożądana cecha w przypadku komiksu pisanego przede wszystkim z myślą o młodszym odbiorcy, jednak także dorośli będą się przy nim dobrze bawić.


Recenzja do przeczytania także na moim blogu - https://zlapany.blogspot.com/2022/06/trupie-gadki-sezon-1-i-2-recenzja.html
oraz na łamach serwisu Szortal - https://www.facebook.com/Szortal/photos/a.308550669167667/5269103169779034/

(Recenzja dotyczy tomów 1 i 2)

Repertuar Planety Komiksów jest naprawdę szeroki. W ofercie wydawnictwa znajdziemy zarówno mocną erotykę i komiks okołosuperbohaterski, jak i tytuły przeznaczone dla dzieci. Dla każdego coś miłego. „Trupie gadki” należą do ostatniej z wymienionych kategorii. Powiem szczerze: przed lekturą nie nastawiałem się na nic specjalnego, tymczasem...

Nauka przez rozrywkę – pomysł z pozoru prosty w swoich założeniach, ale również nieprzeciętnie genialny. Nie ma przecież nic lepszego niż poznawanie historii z ust osób, które ją tworzyły. Nie przeszkadza w tym nawet fakt, że owe persony są delikatnie mówiąc dość „sztywne” w swoim przekazie. Zapomnijcie o legacjach w telewizji publicznej i przygotujcie się na drugi sezon talk-show „Trupie Gadki”, gdzie prowadzący pokaże wam nowy wymiar edukacji (momentami odrobinę zalatujący zgnilizną).
Na sam początek kilka kwestii formalnych dla tych, którzy nigdy wcześniej nie mieli do czynienia z tym tytułem. Trupie Gadki to komiks opierający się na formule telewizyjnego programu rozrywkowego, gdzie prowadzący Adam Murphy przeprowadza dość kąśliwe wywiady z najprzeróżniejszymi gośćmi. Bohaterowie poszczególnych odcinków łączą dwie cechy: na trwałe zapisali się na kartach światowej historii i od dawien dawna już nie żyją (tak – uczestnikami talk-show są trupy). Pomysł może wydawać się dość mocno absurdalny, ale zapewnia, że połączenie ironicznego czarnego humoru (rodem z Opowieści z Krypty) z edukacyjnym aspektem komiksu, to przysłowiowy strzał w dziesiątkę.

Pierwszy „sezon” komiksu obfitował w wiele interesujących nazwisk. Nie inaczej jest i tym razem, na samym początku na czytelnika czeka zaproszenie, a raczej „wykopanie” gości, pośród których znajdą się: Królowa Wiktoria, Guy Fawkes, Wilhelm Zdobywca, Homer, Isambard Kingdom Brunel, Katarzyna Wielka, Henri Matisse, Alexander Slkirk, Elżbieta I, Olivier Cromwell, Maria Sibylla Merian, William Szekspir, Leif Erikson, Karol II Stuart, Laurel i Hardy, Sir Francis Drake, Sir Christopher Wren, Amy Johnson, Wlad Palownik. Naprawdę zacne i różnicowane grono, które ma do powiedzenia naprawdę wiele ciekawego. Oczywiście ze względu na pewne ograniczenia miejsca, nie może być tutaj mowy o rozbudowanej historii każdego bohatera. Całość podana jest w mocno telegraficznych skrócie (często skupiając się na jednym konkretnych wydarzeniu),nie zmienia to jednak faktu, że jest na tyle ciekawie, iż czytelnik może zostać zachęcony do pogłębienia wiedzy na temat interesującego go osoby.

Dowcip Murphy′ego w główniej mierze opiera się tutaj na potyczkach słownych z „wykopanymi” gośćmi i dość mocno ironicznych przytykach skierowanych w ich stronę. Nie brakuje tutaj również nutki „makabry”, która nie jest jednak nazbyt przesadna i nic nie stoi na przeszkodzie, aby po tytuł sięgnęli zarówno starsi, jak i młodsi (nastolatkowie). Dodatkowo obie grupy będą miały okazję wzbogacić swoją wiedzę historyczną o kilka naprawdę interesujących ciekawostek, o których raczej w typowych książkach naukowych się nie przeczyta.

Cała recenzja na:

https://www.popkulturowykociolek.pl/2020/04/recenzja-komiksu-trupie-gadki-sezon-2.html

Nauka przez rozrywkę – pomysł z pozoru prosty w swoich założeniach, ale również nieprzeciętnie genialny. Nie ma przecież nic lepszego niż poznawanie historii z ust osób, które ją tworzyły. Nie przeszkadza w tym nawet fakt, że owe persony są delikatnie mówiąc dość „sztywne” w swoim przekazie. Zapomnijcie o legacjach w telewizji publicznej i przygotujcie się na drugi sezon...

Czasami historia leży głęboko zakopana. Ale czasami wystarczy dobra łopata i zadanie pytań odpowiednim osobom. Zapraszamy do wysłuchania drugiego sezonu ,,Trupich Gadek” w których Adam Murphy wypytuje znane postacie historyczne o ich życia! I jak się okazuje jego goście choć od dawna martwi, mają całkiem sporo do powiedzenia.

,,Trupie Gadki” to talk show w którym wraz z Adamem Murphym czytelnicy poznają historie i ciekawostki związane z dawno zmarłymi postaciami historycznymi. Jesteście ciekawi co Guy Fawkes ma do powiedzenia o swoim nieudanym spisku? A może ciekawi Was życie władców? Królowe: Wiktoria i Elżbieta I z chęcią podzielą się swoimi sekretami. Ale nie tylko one, przekonajcie się kto jeszcze został zaproszony do drugiego sezonu niezwykłego talk show z zombiakami w roli głównej!

,,Trupie Gadki” podczas lektury przywodziły mi na myśl komiksową wersję książek z serii ,,Strrraszna Historia”, które w równie zabawny sposób skupiały się na przedstawieniu historii, tak by stała się ona ciekawa i zachęcała do dalszego zagłębiania wiedzy dla najmłodszych czytelników. Komiks Adama Murphy‘ego poszedł jednak o krok dalej niż wspominane książki, bo poza całą masą dowcipów został też naszpikowany zombiakami w roli głównej.

Rysunki dopełniają warstwę humorystyczną komiksu. Jest kolorowo, nie raz groteskowo, a cechy poszczególnych postaci zostały w ciekawy sposób podkreślone w sposobie ich przedstawienia. Jedyne do czego mogę się przyczepić to dość mała czcionka, która może być uciążliwa zwłaszcza dla młodszych czytelników.

Jeżeli szukacie pozycji, która bawi ucząc, a więc łączy przyjemne z pożytecznym lub po prostu chcecie swoim pociechom podarować fajny komiks – ,,Trupie Gadki” świetnie się w tej roli sprawdzą. A i pewnie nie jeden starszy czytelnik wzbogaci swoją wiedzę po lekturze tego komiksu o parę interesujących ciekawostek historycznych. I rzecz jasna nie raz szczerze się uśmiechnie podczas lektury.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/trupie-gadki-sezon-2-recenzja/

Czasami historia leży głęboko zakopana. Ale czasami wystarczy dobra łopata i zadanie pytań odpowiednim osobom. Zapraszamy do wysłuchania drugiego sezonu ,,Trupich Gadek” w których Adam Murphy wypytuje znane postacie historyczne o ich życia! I jak się okazuje jego goście choć od dawna martwi, mają całkiem sporo do powiedzenia.

,,Trupie Gadki” to talk show w którym wraz z...