Boruto #3

Dwa pierwsze tomy cyklu za bardzo przypominały mi to, co oferowała seria „Naruto”. Spodziewałem się, że ten tom będzie jedynie kontynuacją walki z poprzedniego tomu. Znalazło się jednak jeszcze miejsce na inny wątek.

Bohaterowie w dalszym ciągu walczą z Momoshiki, który stał się o wiele potężniejszy. Poza tym główny bohater będzie musiał zmierzyć się z gangiem „Borsuków”, a także podjąć się nietypowej misji.

Walka z Momoshiki to głównie okazja do odzyskania utraconego honoru przez głównego bohatera. Pod tym względem rzeczywiście udaje się pokazać, że jest godnym bycia ninja. Wprawdzie jego technika walki za bardzo przypomina styl jego ojca, ale pojawiają się pewne modyfikacje.

Podobało mi się, że również pozostałe postacie mogły się tu wykazać. Odnoszę jednak wrażenie, że za szybko zostali odsunięci na dalszy plan.

Czarne charaktery wypadają tutaj dosyć średnio. Momoshiki poza swoją potęgą przez większość czasu jest dosyć nieciekawy, ale finał jego wątku jest bardzo obiecujący. Z kolei pewna niejednoznaczna moralnie postać została tutaj bardzo spłycona. Szkoda, bo można było tu pociągnąć zestawiając ze sobą technologię i tradycyjne sztuki walki.

Druga połowa tomu to właściwie wstęp do nowego wątku. Zostają wprowadzone nowe postacie i zadania. Doceniam jednak, że dodano tu pewne sceny podkreślające cechy osobowości bohaterów. Ciekawym smaczkiem są za to karty kolekcjonerskie z.. wizerunkami bohaterów serii „Naruto”. Takie elementy wzbogacają świat przedstawiony, a jednocześnie sprawiają, że jest bliższy rzeczywistemu.

Rysunki są bardzo dynamiczne, ale jednocześnie udaje się uniknąć chaosu. Tym razem jednak nie ma tutaj żadnych nowych ciekawych projektów.

W tym tomie nie miałem takiego wrażenie powtórki z rozrywki, chociaż też za mało wprowadzono nowych elementów. Być może kolejny tom będzie bardziej pomysłowy.

Dwa pierwsze tomy cyklu za bardzo przypominały mi to, co oferowała seria „Naruto”. Spodziewałem się, że ten tom będzie jedynie kontynuacją walki z poprzedniego tomu. Znalazło się jednak jeszcze miejsce na inny wątek.

Bohaterowie w dalszym ciągu walczą z Momoshiki, który stał się o wiele potężniejszy. Poza tym główny bohater będzie musiał zmierzyć się z gangiem „Borsuków”,...

Nie myliłem się, będzie się działo!

Tom ten koncentruje się głównie na walce z Momoshiki Otsutsuki. Bohaterowie pokazali bardzo wyraźnie, że są silni. Walka trwała idealnie długo, wszystko działo się szybko, czyli tak, jak to kocham. Co mnie jednak zaskoczyło i to negatywnie, to to, że to Boruto, dzieciak, który nie ma jeszcze silnych zdolności, był w stanie pokonać kolesia, który był na poziomie od niego o wiele, wiele wyższym. I TO ZA POMOCĄ JEDNEGO JUTSU! Nawet jeśli to Naruto pomógł mu je stworzyć, Boruto nie powinien być w stanie tego Rasengana utrzymać.
Co mnie jednak zszokowało to to, co działo się po walce. Walkę znam z filmu. W mandze jednak Momoshiki może i przegrał, jednak zatrzymał na moment czas, aby porozmawiać z Boruto. W myślach mówiłem ciągle "wow", gdy ten mówił, że oczy Boruto kiedyś wszystko mu zabiorą. Oraz, że osoba, która pokonała boga nie może być zwykłym człowiekiem. Czyżby autorzy mieli ciekawe plany wobec Boruto. I czym jest znak, który pojawił się na prawej dłoni syna Siódmego Hokage? Oby ta walka była zaledwie początkiem wyjątkowej historii.

Nie myliłem się, będzie się działo!

Tom ten koncentruje się głównie na walce z Momoshiki Otsutsuki. Bohaterowie pokazali bardzo wyraźnie, że są silni. Walka trwała idealnie długo, wszystko działo się szybko, czyli tak, jak to kocham. Co mnie jednak zaskoczyło i to negatywnie, to to, że to Boruto, dzieciak, który nie ma jeszcze silnych zdolności, był w stanie pokonać...

Z każdym kolejnym tomem coraz bardziej historia wciąga!

Z każdym kolejnym tomem coraz bardziej historia wciąga!