Iluzje słodsze niż inne

Książka napisana pod koniec dwudziestego wieku: 1999 - 2000, nie szaleje jeszcze masowy internet ani telefonia komórkowa, swoją drogą autor nigdy nie był tychże ani tego co nowoczesne fanem, ani amatorem, męczyło go to i chyba czasem przerażało, przewidywał że będą to narzędzia wspomagające pęd ku głupocie, choć w jego oficjalnych wydawnictwach nie ma akurat o tym za wiele.

Książka jest poniekąd o miłości, miłość krępuje perwersje, nie jest to pierwsza książka, w której o tym wspomniano, krępuje u płci męskiej, kult i zachwyt jest większy niż pożądanie, to zapewne kolejna cecha romantyków.
Ale to miłość, która jest tłem, a może na odwrót, reszta zdarzeń jest tłem dla miłości? Jednak z romansami za wiele wspólnego nie ma, to nie romansidło, blisko tu do kontrkultury - jak blisko? - po prostu jest tu kontrkulturowo, ale z umiarem, nie odstraszy to czytelnika, który się o klimaty nie otarł.
Książka jest cudna, pisana językiem prostym acz w taki sposób, że ów w swej prostocie jest pięknym.
Alkohol obecny na początku jak czarodziej buduje atmosferę magiczną pośród codzienności, z czasem jest go coraz mniej, ale świat powieści został zaczarowany i pozostaje magiczny, bohaterowie są ponad zwykłymi zdarzeniami.
Opowieści, zachwyty, porażki, wzloty (niewielkie),akcja nie galopuje - płynie wolno, jak piękna spokojna muzyka. To jakaś cudowność jeśli człowiek potrafi i ma się jeszcze czym zachwycać. Autor czcił młodość - może nie poznał jej ciemnej strony, choć co wydaje mi się pewniejsze nie lubił się w niej zagłębiać. Z drugiej strony nie zdążył spojrzeć na nią z perspektywy, bo nie zdążył się zestarzeć - romantyk z końcem jak u romantyków.
Wena i muzy były mu niechybnie w czas pisania bardzo przychylne.

Nie wiem czy jest to książka dla ludzi młodych teraz, bo nie jest modna, nie jest trendy - nie ma w niej nic z tych rzeczy. Ale zaryzykuję, że jest delikatnie ponad czasem, jest względnie uniwersalna w przekazie, zawiera sporo mądrości, ale miała mały nakład i była jedną z tysięcy pozycji wydawniczych w ofercie.
Zdobycie jej na dzisiaj, to zapewne wyczyn i szanse jak w loterii.
Według mnie pozycja jest warta wznowienia i wypromowania - może jako e-book chociaż?

Autor - jako również tłumacz literatury amerykańskiej, popełniał tłumaczenia Bukowskiego.
Gdyby żył do dziś, to byłby bez wątpienia w czołówce mistrzów poezji i prozy, przy czym niekoniecznie by lśnił, bo jakoś nie ciągnęło go do tego by się obnosić z tym co robi.

Książka napisana pod koniec dwudziestego wieku: 1999 - 2000, nie szaleje jeszcze masowy internet ani telefonia komórkowa, swoją drogą autor nigdy nie był tychże ani tego co nowoczesne fanem, ani amatorem, męczyło go to i chyba czasem przerażało, przewidywał że będą to narzędzia wspomagające pęd ku głupocie, choć w jego oficjalnych wydawnictwach nie ma akurat o tym za...