Dużo scen walki, biustów i humoru. Murcielago to naprawdę specyficzna seria, która z jednej strony odpycha, a z drugiej strony czytelnik chce wiedzieć, co stanie się w kolejnym rozdziale. Drugi tom utrzymał moją ciekawość, chociaż nie dowiadujemy się jeszcze zbyt wiele na temat bohaterów. Jest za to dużo krwawej sieczki. Coraz bardziej podoba mi się ten tytuł, polecam sprawdzić :)

Dużo scen walki, biustów i humoru. Murcielago to naprawdę specyficzna seria, która z jednej strony odpycha, a z drugiej strony czytelnik chce wiedzieć, co stanie się w kolejnym rozdziale. Drugi tom utrzymał moją ciekawość, chociaż nie dowiadujemy się jeszcze zbyt wiele na temat bohaterów. Jest za to dużo krwawej sieczki. Coraz bardziej podoba mi się ten tytuł, polecam...

Struktura mangi Murcielago to seria misji, jakim muszą sprostać bohaterki. Pomiędzy przygody trwające jeden lub dwa rozdziały wepchnięte są trochę bardziej komiczne historyjki. Całość jednak nie jest tylko zbiorem przypadkowych opowiastek i autorka ma chyba w zanadrzu coś większego i bardziej skomplikowanego. Po pierwszych trzech tomach trudno jeszcze powiedzieć, co to dokładnie będzie, ale w tle różnych misji pojawiają się wzmianki o jakiejś grubszej sprawie, która może okazać się wątkiem przewodnim serii. Na ten moment lekko epizodyczne podejście sprawdza się całkiem dobrze choćby z tego względu, że daje nam okazję do lepszego poznania bohaterek i ich dziwnej relacji.

Struktura mangi Murcielago to seria misji, jakim muszą sprostać bohaterki. Pomiędzy przygody trwające jeden lub dwa rozdziały wepchnięte są trochę bardziej komiczne historyjki. Całość jednak nie jest tylko zbiorem przypadkowych opowiastek i autorka ma chyba w zanadrzu coś większego i bardziej skomplikowanego. Po pierwszych trzech tomach trudno jeszcze powiedzieć, co to...

Przemoc i sex – dwie rzeczy, które stały się dość chodliwym towarem i zawsze znajdzie się na nie ktoś chętny. Nie dziwi więc fakt, że tego rodzaju treści pojawiają się w przeróżnych popkulturowych dziełach w tym w mangach. Na rynku istnieje wiele tytułów, w których przemoc pokazana jest w sposób dość mocno ugrzeczniony, są również pozycje, w których przemoc przekracza pewne granice, które pozostają w pamięci czytelnika na długi czas. Dokładnie taką pozycją jest Murcielago – manga łącząca elementy komedii, sensacji, thrillera, dramatu, powieści przygodowej oraz yuiri. Mix iście wybuchowy i dokładnie taki jest ten tytuł.

Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=118107

Przemoc i sex – dwie rzeczy, które stały się dość chodliwym towarem i zawsze znajdzie się na nie ktoś chętny. Nie dziwi więc fakt, że tego rodzaju treści pojawiają się w przeróżnych popkulturowych dziełach w tym w mangach. Na rynku istnieje wiele tytułów, w których przemoc pokazana jest w sposób dość mocno ugrzeczniony, są również pozycje, w których przemoc przekracza pewne...

Nie przeraziła Was zgraja psychopatów, spluwy, spora dawka seksu i jeszcze większa porcja krwi i flaków, zaserwowana w pierwszym tomie Murcielago? A może wręcz przeciwnie wróciliście po więcej? Jeżeli tak zapraszam do ponownej wspólnej wizyty w świecie w którym na wariatów i przestępców wypuszcza się psychopatów jeszcze większych od nich samych.

Akcja drugiego tomu rozpoczyna się dokładnie tam gdzie urwał ją tom pierwszy. Kuroko wraz z pozostałymi przy życiu “gośćmi” szalonego milionera szuka wyjścia z rezydencji, która zamieniła się w śmiertelną pułapkę. Jak nietrudno się domyślić czytelnika czeka więc sporo emocjonujących i wyjątkowo krwawych scen, a całość zwieńczona zostaje walką z “bossem” tym razem przybierającą za sprawą naszej głównej “bohaterki” dość erotyczny wymiar. Autor zdążył już bowiem uświadomić dość dobitnie o tym, że nasza przestępczyni na usługach rządu nie przepuści żadnej ładnej kobiecie, a traf chciał, że przyjdzie jej się zmierzyć z dość morderczą pokojówką. Po zakończeniu Zabójczego party rozpocznie się także kolejna sprawa, jednak na jej rozwój przyjdzie czytelnikowi poczekać aż do kolejnej części Murcielago.

Z niejakim żalem pożegnałam w tym tomie postaci (równie pokręcone i nieobliczalne co główna bohaterka) poznane przez Kuroko w siedzibie szalonego milionera, liczę jednak, że autor nie zrezygnuje z tak ciekawych bohaterów i powrócą oni również w kolejnych tomach.

Akcja powoli staje się bardziej spójna i zamiast pojedynczych historii całość staje się bardziej zwarta, czytelnik miał też nieco więcej czasu na lepsze poznanie pojawiających się postaci i choć w tym tomie liczba brutalnych scen przeważała nad tymi spod znaku yuri, jestem pewna, że Kuroko nie raz i nie dwa da się poznać z obu stron czytelnikom m w swoich przyszłych przygodach.

O ile po lekturze pierwszego tomu Murcielago miałam jeszcze wahania czy ta seria wciągnie mnie na tyle by zostać z jej bohaterami do końca, to drugi tom całkowicie mnie ich pozbawił. Towarzyszenie Kuroko to nad wyraz przednia, choć przy tym mocno zwariowana przygoda. Jeżeli nie straszna Wam przemoc groteska i spora garść treści o charakterze seksualnym, a co ważniejsze jesteście pełnoletni, warto dać tej serii szansę. Z pewnością jest to tytuł wyróżniający się na tle innych pozycji dostępnych na rynku.

https://koszzksiazkami.pl/murcielago-tom-2-recenzja/

Nie przeraziła Was zgraja psychopatów, spluwy, spora dawka seksu i jeszcze większa porcja krwi i flaków, zaserwowana w pierwszym tomie Murcielago? A może wręcz przeciwnie wróciliście po więcej? Jeżeli tak zapraszam do ponownej wspólnej wizyty w świecie w którym na wariatów i przestępców wypuszcza się psychopatów jeszcze większych od nich samych.

Akcja drugiego tomu...

KRWAWA GRA TRWA

Ten komiks ocieka krwią i płynami ustrojowymi. Bohaterki mają tu biusty równie wielkie, jak spluwy, i równie chętnie się miziają, co zabijają wrogów. Dobrzy? Źli? Kto bawiłby się w takie rozróżnianie! Liczy się seks, przemoc i czarny humor w towarzystwie dziewczyn, z których jedna to chłodna, choć wiecznie napalona psychopatka, a druga rozbrajająca mimiką i dziecinnym zachowaniem, niewiele bardziej normalna, chodząca słodycz.

Kuroko Koumorii, seryjna morderczyni, której niezwykłe zdolności na tym polu wykorzystano do walki z przestępcami, znalazła się w pułapce. Wraz z innymi przestępcami trafiła do willi pewnego staruszka, który obiecywał imprezy i rozkosze cielesne, a w rzeczywistości okazał się psychopatą mszczącym na wszelkich bandziorach za stratę rodziny. Jego domostwo na dodatek przywitało ich śmiercionośnymi pułapkami, a zebrani „goście” zmuszeni zostali walczyć o życie. Teraz jego chora gra rozkręca się coraz bardziej. Wprawdzie Kuroko ma niemalże szósty zmysł pozwalający jej uniknąć zagrożenia, jednak to nie rozwiązuje problemu. Gdy kolejni „gracze” starają się znaleźć wyjście i, zgodnie z regułami, udowodnić, że godni są ocalenia, do akcji wkracza jej partnerka (w każdym tego słowa znaczeniu),Hinako. Uzbrojona w rowerek, na którym przybywa na tę „imprezę”, za wszelką cenę stara się dostać do środka willi. Pytanie tylko, czy jej obecność tutaj pomoże czy zaszkodzi…

„Murciélago” to manga na wskroś męska – dodaję to oczywiście dla formalności, gdyby już sam jej opis jakimś cudem nie wystarczył. Główna bohaterka, biuściasta lesbijka, ciągle obmacuje i podrywa inne kobiety. Te zresztą też nie są wcale mniej obdarzone przez naturę – i bardzo skore do zabaw. Nawet dziecinnie wyglądająca i zachowująca się Hinako. Faceci służą tu głównie jako mięso armatnie, czasem przydając się do drobnej pomocy. Bohaterki jednak głównie radzą sobie same: mordują, zmagają się z problemami i zaspokajają bez udziału mężczyzn. Same też rozbijają drogimi wozami (tudzież rowerkiem, jak w tym tomie),a wszystko to w szalonym tempie i z olbrzymią dawką humoru – nie tylko tego czarnego.

Erotyka? Aż tak dużo jej nie jest. Scen seksu prawie nie ma, detali anatomicznych tym bardziej. Bohaterki są przede wszystkim wyzywające, ubrane w obcisłe stroje, z których ich kształty wręcz się wylewają i ukazane tak, by podkreślać ich… hmm… atrybuty. Oczywiście to nie żadna z tych rzeczy, a niepozorna Hinako kradnie cały show. Dziecinnie się zachowująca, ociekająca słodyczą, stanowi główne źródło humoru i rozbraja swoją naiwnością. Jej mimika zresztą to mistrzostwo. Niby uproszczona, niby aż nazbyt ekspresyjna, ale to właśnie jest w niej najlepsze. Sama Hianko często pojawia się w wersji SD, co tylko podkreśla te jej cechy. A reszta szaty graficznej? Realistyczne tła i detale, drobiazgowo ukazany rozlew krwi i szczegóły okaleczeń i dużo mroku gwarantują przyjemne wrażenia estetyczne miłośnikom tego typu ostrej, mocnej zabawy.

Jeśli do nich należycie, polecam. Nie zawiedziecie się! Lekka, szybka i brutalna zabawa, przepełniona seksualnymi aluzjami gwarantowana!

Recenzja opublikowana na moim blogu: http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/11/06/murcielago-2-yoshimurakana/

KRWAWA GRA TRWA

Ten komiks ocieka krwią i płynami ustrojowymi. Bohaterki mają tu biusty równie wielkie, jak spluwy, i równie chętnie się miziają, co zabijają wrogów. Dobrzy? Źli? Kto bawiłby się w takie rozróżnianie! Liczy się seks, przemoc i czarny humor w towarzystwie dziewczyn, z których jedna to chłodna, choć wiecznie napalona psychopatka, a druga rozbrajająca mimiką i...