Jak łatwo jest negatywnie oceniać innych ludzi! Nie znałam Wandy osobiście, ale znali ją moi rodzice należący do środowiska wrocławskich wspinaczy z tamtych lat. I o Wandzie zwykle mówiło się źle - że zarozumiała, egoistyczna, niekoleżenska. Taką etykietkę, na podstawie zasłyszanych opinii przypięłam jej już jako dziewczynka. Dlatego bardzo się cieszę, że przeczytałam tę książkę - bo przecież zawsze jest ta druga strona medalu i tutaj ją odkryłam.
Cytat z książki: "Znałam dwie Wandy. Pierwsza to ta, z żelaznym uporem, która sama sobie wszystko zorganizuje, taka Zosia Samosia, która nie chce niczyjej pomocy - i druga bezradna, która nic sobie nie załatwi. Jest skazana na czyjąś pomoc. Walczyły w niej takie dwie Wandy. Pragnęła domu i pragnęła gór."
I o tym dla mnie jest ta książka - o kobiecie, która dokonała wyboru, ale nie potrafiła go do końca zaakceptować. O kobiecie rozdartej, raz szczęśliwej, raz smutnej, a w tym wszystkim bardzo samotnej.
Większość z nas zna Wandę jako wielką himalastkę, która w czasach szarej komuny rozsławiała Polskę swoimi sukcesami w górach. Ta książka pokazuje ją w innych odsłonach - jako córkę, żonę (w roli której dwukrotnie się nie sprawdziła), pracownika, przyjaciółkę i niosącą pomoc kumpelę.
Pani Anna Kamińska napisała rzetelną biografię, dotarła do mnóstwa osób znających Wandę osobiście i na podstawie ich relacji ukazała obraz niezwykle dzielnej, skomplikowanej - jednocześnie twardej i kruchej kobiety.

Jak łatwo jest negatywnie oceniać innych ludzi! Nie znałam Wandy osobiście, ale znali ją moi rodzice należący do środowiska wrocławskich wspinaczy z tamtych lat. I o Wandzie zwykle mówiło się źle - że zarozumiała, egoistyczna, niekoleżenska. Taką etykietkę, na podstawie zasłyszanych opinii przypięłam jej już jako dziewczynka. Dlatego bardzo się cieszę, że przeczytałam tę...