Najnowszy tom Grimm Fairy Tales dotyka jednego z delikatniejszych i ostatnio będących na czasie tematów - nienarodzonych dzieci. Robi to w sposób naprawdę interesujący, wykorzystując do tego jedną z mroczniejszych baśni Braci Grimm. Historia tu przedstawiona, jak zwykle w tej serii bywa, jest krótka, dynamiczna oraz tym razem napakowana tekstem. Nie zabraknie też przemocy oraz delikatnej erotyki, będących symbolami dla całej serii. Jednak jak zawsze liczy się tutaj przede wszystkim treść, która wypływa na wierzch pośród posoki i ponętnych kobiecych czy męskich ciał.

Historia zaczyna się na ławce w miejskim parku, gdzie młoda dziewczyna obwieszcza swemu chłopakowi, że jest w ciąży. Ten, jak łatwo się domyślić, wybucha gniewem i zaczyna podawać cały tonaż argumentów, dlaczego nie jest gotowy na bycie ojcem. Słowem klasyka. Jednak w pewnej chwili wpada na szatański pomysł, aby sprzedać dziecko. Jego kolega zajmuje się bowiem szukaniem domów dla niechcianych dzieci po bogatych, bezdzietnych rodzinach, które są gotowe zapłacić aby mieć potomka. Dziewczyna jest oburzona tym pomysłem, ale nie wie co robić i zwyczajnie się poddaje, gdy jej chłopak odchodzi, aby załatwić wszystkie sprawunki, zostawiając jej czas do namysłu. Wtedy pojawia się nasza tajemnicza wróżka z zaczarowaną księgą, która opowiada młodej kobiecie pewną baśń. O kobiecie i jej chciwym ojcu, który wmówił władcy że córka potrafi zamieniać słomę w złoto oraz o krasnoludzie, który pomógł jej to uczynić. Jednak każda decyzja ma swoja cenę, a ta może być bardzo, ale to bardzo wysoka.

Tym razem poziom brutalności stoi na zupełnie innym pułapie. Nie mamy tutaj oceanów krwi, masy trupów i fruwających kawałków kończyn, jak to było w poprzednich zeszytach, tylko sadyzm psychologiczny. Każdy tutaj każdemu grozi, ludzie wzajemnie się oszukują i handlują swymi najbliższymi tylko po to aby osiągnąć materialne korzyści. Oczywiście głównie finansowe. Młynarz, który wymyślił bajkę o magicznych zdolnościach swej córki, pragnie pieniędzy z królewskiego skarbca, król chce złota z daru dziewczyny, a ona sama pragnie życia w dostatku i jest gotowa na każdą ofiarę byleby tylko nie trafić pod topór kata.

W tym momencie na arenę wkracza tytułowy karzeł. Brzydki, obleśny i zło mu z oczu patrzy, ale jako jedyny z nich prawdomówny. przynajmniej w pewnym sensie. Posiada moce i może ich użyć aby ulżyć w cierpieniu dziewczynie, ale za pewną opłatą, zaś ta z każdym kolejnym czarem rośnie. Jest on też rewelacyjnym manipulatorem, gdyż potrafi grać osobę skruszoną, dającą "kolejną szanse" zbłąkanej duszyczce. Jednak to tylko pozory, co w rewelacyjny sposób pokazuje finał tej historii.

Jeśli idzie o kreskę, to ten odcinek jest, jak dotychczas, zrobiony w sposób najbardziej baśniowy. Nie mamy tutaj masy roznegliżowanych kobiet czy mężczyzn, choć niewiasty nadal maja czym oddychać, brak tu wspomnianej wcześniej krwawej brutalności, a na dokładkę tytułowy krasnolud jest naprawdę straszny. Autorzy świetnie też pokazali jak ludzie pożądają dla siebie wygód i bogactwa, jak nie troszczą się o innych, a kiedy przychodzić czas zapłaty nie potrafią pogodzić się z konsekwencjami, które sami na siebie ściągnęli. Wartym uwagi, bardzo miłym, akcentem jest dostarczenie w tym tomie przez wydawcę brakującego (czy raczej ściętego) dymka dla tomu poprzedniego (Jaś i Małgosia). Jest to naprawdę godne pochwały zachowanie i należą się za to wydawcy gratulacje.

Czwarty tom to przestroga, aby doceniać tych, których kochamy i mamy najbliżej. To też nauczka aby zawsze brać konsekwencje za swe czyny, a łatwa forsa nigdy nie jest pozbawiona krwi. Daje też nam bardzo ważną lekcję, że dzieci to najcenniejszy dar. Trudny, pracochłonny i kosztowny, ale najcenniejszy bo to one stają się naszym odbiciem i sprawiają że na swój sposób stajemy się nieśmiertelni. Dlatego lepiej nie podejmować pochopnie decyzji, które okażą się okupione straszliwą ceną w dalekiej przyszłości, bo zwyczajnie nie warto.

Najnowszy tom Grimm Fairy Tales dotyka jednego z delikatniejszych i ostatnio będących na czasie tematów - nienarodzonych dzieci. Robi to w sposób naprawdę interesujący, wykorzystując do tego jedną z mroczniejszych baśni Braci Grimm. Historia tu przedstawiona, jak zwykle w tej serii bywa, jest krótka, dynamiczna oraz tym razem napakowana tekstem. Nie zabraknie też przemocy...

Po trzech zeszytach serii „Grimm Fairy Tales”, które reprezentowały dość nierówny poziom, zdecydowanie jednak wykazując tendencję do poprawy, przyszła pora na część czwartą - najbardziej jak dotąd przeze mnie wyczekiwaną. Nie przedłużając: przedstawiam Wam „Rumpelsztyka”.

Milly zaszła w ciążę z niewłaściwym facetem. Na wieść o mającym przyjść na świat dziecku, jej chłopak proponuje aborcję, a kiedy pomysł nie znajduje aprobaty, dochodzi do wniosku, że na żywym niemowlaku można nawet zarobić sprzedając go bogatej, bezdzietnej rodzinie. Młodzi nie dochodzą do porozumienia w klasycznym przypadku próby uniknięcia odpowiedzialności przez przyszłego ojca. Ich głośnej dyskusji w parku przysłuchuje się znana nam już z poprzednich części bajarka – i, wykorzystując chwilę, w której Milly zostaje sama, opowiada jej jedną ze swoich historii...

Młynarz nie jest najrozsądniejszą osobą, zwłaszcza kiedy wypije. W karczemnych przechwałkach, chcąc być lepszym od towarzyszy chwalących się swoimi pociechami, mówi, że jego córka potrafi uprząść ze słomy czyste złoto. Oczywiście nikt w to nie wierzy, ale słowa zostały wypowiedziane w złą godzinę: ktoś postanawia donieść królowi o zasłyszanym zjawisku. W wyniku tego oboje - niefortunny chwalipięta i jego córka - trafiają na dwór, gdzie dziewczyna ma pozostać, by udowodnić swoje zdolności ku chwale królestwa i przyszłemu bogactwu ojca... lub zginąć. Załamana płacze w ciemniej piwnicy, jej żale zostają jednak wysłuchane: tajemniczy stwór obiecuje pomoc w zamian za kolejne korzyści czy kosztowności, aż do momentu, w którym dziewczyna przyrzeka, że odda mu swoje pierwsze dziecko.

Cały tekst dostępny tu: http://www.kotwbookach.pl/2016/09/grimm-fairy-tales-04-rumpelsztyk.html

Po trzech zeszytach serii „Grimm Fairy Tales”, które reprezentowały dość nierówny poziom, zdecydowanie jednak wykazując tendencję do poprawy, przyszła pora na część czwartą - najbardziej jak dotąd przeze mnie wyczekiwaną. Nie przedłużając: przedstawiam Wam „Rumpelsztyka”.

Milly zaszła w ciążę z niewłaściwym facetem. Na wieść o mającym przyjść na świat dziecku, jej chłopak...

Dwie kobiety. Różne, ale każdej z nich inni chcą odebrać dziecko. I choć okoliczności są diametralnie odmienne, dramatyczny charakter sytuacji pozostaje taki sam.

Szkoda tylko, że wątki współczesne, które stanowią początek i koniec każdego komiksu, robią wrażenie nadto pretekstowych, wystarczających zaledwie do snucia własnej wersji dawnych gawęd (a przecież pełno w nich aktualnej problematyki). I choć konkluzja w formie morału, że dzieci stanowią najcenniejszy skarb, jaki można sobie wyobrazić, pomimo swej prostoty sprawdza się całkiem dobrze, to jednak nadal brakuje bardziej konkretnego powiązania dwóch narracyjnych płaszczyzn, wyjaśnienia kilku rzeczy. Chociażby tego, czemu ma służyć powrót postaci z drugiego numeru, która tę uniwersalną prawdę wygłasza.

Cała recenzja do przeczytania na: http://zcyklu.pl/na-czasie/478/Najcenniejszy-ze-wszystkich-daro.

Dwie kobiety. Różne, ale każdej z nich inni chcą odebrać dziecko. I choć okoliczności są diametralnie odmienne, dramatyczny charakter sytuacji pozostaje taki sam.

Szkoda tylko, że wątki współczesne, które stanowią początek i koniec każdego komiksu, robią wrażenie nadto pretekstowych, wystarczających zaledwie do snucia własnej wersji dawnych gawęd (a przecież pełno w nich...

POCIESZENIE W BAŚNI

Czwarty i jak na razie ostatni zeszyt „Grimm Fiary Tales” na naszym rynku (spokojnie, kolejny jest już zapowiedziany),to przy okazji najlepsza z dotychczasowych części opowieść. Przyznam szczerze, że zastanawiałem się czym twórcy mogą zaskoczyć mnie w przypadku bajki o Rumpelsztyku, a jednak udało im się to. I to w jak dobrym stylu!

„Nie dokonam aborcji. To moje ostatnie słowo”, tak zaczyna się kolejna zdemitologizowana baśń w wykonaniu duetu scenarzystów Tyler/Tadesco. W noc imprezy u Joego sprawy zaszły za daleko i teraz Milly jest w ciąży. Eric, ojciec dziecka, nie zamierza jednak marnować sobie swojego dwudziestoletniego zaledwie życia jakimś bachorem, dlatego kiedy jego dziewczyna nie chce zabić płodu, wpada na rozwiązanie idealne – jeśli sprzedadzą potomka, będą mieli problem z głowy, a ich budżet zaliczy zastrzyk gotówki. Milly nie zamierza się na to godzić, dochodzi do kłótni… Rozmowę słyszy siedząca niedaleko kobieta, która postanawia pocieszyć ciężarną znaną wszystkim baśnią, ale opowiedzianą we właściwej, mniej popularnej wersji…
Dawno, dawano temu żył sobie stary młynarz, który słuchając w karczmie przechwalań mężczyzn o ich pociechach, postanowił zaimponować wszystkim i opowiedział, iż jego córka potrafi prząść ze słomy czyste złoto. Gdy słowa te dotarły do władcy, decyzja była prosta – albo dziewczę udowodni swoje zmyślone zdolności, albo ją i ojca czeka śmierć. Zamknięta w celi córka młynarza była załamana, ale z pomocą przybył jej dziwny karzeł. Jak jednak wiadomo, nie ma nic za darmo, a każda pomoc ma swoją cenę…

I cenę tą oraz to, jak toczy się dalej cała opowieść znamy wszyscy. Ale to złudzenie. Autorzy tego komiksu znaleźli sposób na przełamanie schematu podążając w dość nieoczekiwanym kierunku. Na dodatek fabuła, która w poprzednich zeszytach celowała w stricte nastoletnich odbiorców, a w szczególności chłopców (wydekoltowane, skąpo ubrane bohaterki w wyzywających pozach i estetyka grozy),stała się poważniejsza i dojrzalsza. Zniknęła łagodna erotyka, na scenę weszły poważniejsze tematy, a całość nabrała większej zręczności fabularnej. Żonglowanie baśniowymi motywami także stało się ciekawsze i jeszcze bardziej wciągające.

Zmianie na lepsze uległa także warstwa graficzna. Znany z „Sins of the Fallen” H. G. Young rysuje bardzo przyjemnie, łącząc w sobie style amerykański i europejski z mangowymi wpływami. To, plus znakomity kolor, dają komiks, który przyciągnie młodych odbiorców i wszystkich tych, którzy lubią dobrą, mainstreamową robotę. Dlatego też polecam go Waszej uwadze.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/09/09/grimm-fairy-tales-04-rumpelsztyk-ralph-tedesco-joe-tyler-i-h-g-young/

POCIESZENIE W BAŚNI

Czwarty i jak na razie ostatni zeszyt „Grimm Fiary Tales” na naszym rynku (spokojnie, kolejny jest już zapowiedziany),to przy okazji najlepsza z dotychczasowych części opowieść. Przyznam szczerze, że zastanawiałem się czym twórcy mogą zaskoczyć mnie w przypadku bajki o Rumpelsztyku, a jednak udało im się to. I to w jak dobrym stylu!

„Nie dokonam...