Miłość niczyja

Powyższe wydanie ma bardzo małe litery co zniechęca do czytania osób z wadą wzroku. Niestety "sfera techniczna" przyćmiła treść powieści.

Powyższe wydanie ma bardzo małe litery co zniechęca do czytania osób z wadą wzroku. Niestety "sfera techniczna" przyćmiła treść powieści.

Byłam równie zmęczona jak Anna po tej lekturze. Bez wątpienia jest to czytanka ciężka w odbiorze, depresyjna.

Byłam równie zmęczona jak Anna po tej lekturze. Bez wątpienia jest to czytanka ciężka w odbiorze, depresyjna.

Co za smęty. Zero akcji. Zawodzenia kury domowej i ćpuna. No duet idealny. Nie wiem, co autorzy mieli na myśli, pisząc te książkę. Miłości w tej książce nie ma. Niczego w niej nie ma, oprócz frustracji. Nie polecam.

Co za smęty. Zero akcji. Zawodzenia kury domowej i ćpuna. No duet idealny. Nie wiem, co autorzy mieli na myśli, pisząc te książkę. Miłości w tej książce nie ma. Niczego w niej nie ma, oprócz frustracji. Nie polecam.

Dwa razy odkładałam na półkę, dwa razy chciałam dać 1 i zapomnieć o tej historii, ale potem spojrzałam na nią przez pryzmat - "czego się wystrzegać". Wydaje mi się, że Anna jest typem osoby o rozdwojonej jaźni, która chciałaby być postrzegana ( jak sugeruje nam autor ) jako przebojowa , piękna kobieta, a jednocześnie z jej działań wynika coś wręcz przeciwnego. Ja bym bardzo krótko załatwiła ten temat - a tu autor pokazuje nam, co się dzieje, jak kobieta nie potrafi wziąć się w garść

Dwa razy odkładałam na półkę, dwa razy chciałam dać 1 i zapomnieć o tej historii, ale potem spojrzałam na nią przez pryzmat - "czego się wystrzegać". Wydaje mi się, że Anna jest typem osoby o rozdwojonej jaźni, która chciałaby być postrzegana ( jak sugeruje nam autor ) jako przebojowa , piękna kobieta, a jednocześnie z jej działań wynika coś wręcz przeciwnego. Ja bym bardzo...

Historia wiecznie sfrustrowanej kobiety męczennicy i jej nieszczęśliwego małżeństwa. A z drugiej strony,  czytelnik jest wciąż przekonywany, że glówna bohaterka to piękna jak modelka, mądra i wyjątkowa kobieta. No po prostu chodzący ideał. Konkretnej fabuły tu raczej nie znajdziemy, jedynie reflekcje, wspomnienia, rozmowy. Tło do powieści która dopiero powinna się zacząć... Troszkę wieje nudą.
Lektura niezbyt do mnie przemówiła, może dlatego, że w ogóle się nie identyfikuję z bohaterką. Na szczęście.

Historia wiecznie sfrustrowanej kobiety męczennicy i jej nieszczęśliwego małżeństwa. A z drugiej strony,  czytelnik jest wciąż przekonywany, że glówna bohaterka to piękna jak modelka, mądra i wyjątkowa kobieta. No po prostu chodzący ideał. Konkretnej fabuły tu raczej nie znajdziemy, jedynie reflekcje, wspomnienia, rozmowy. Tło do powieści która dopiero powinna się zacząć......

(...) Pisarski duet Jurkiewicz i Bogackiego to powieść, która miała umilić mi długie godziny w pracy, w której łatwiej mi założyć słuchawki niż czytać litery zapisane na papierze. Kilkugodzinny audiobook okazał się tak trudną do przebycia drogą, że męczyłam się długie tygodnie, początkowo porzucając go i obiecując sobie, że już nigdy więcej nie wejdę w odpowiedni folder. No cóż, dotrzymywanie obietnic chyba nie jest moją mocną stroną. „Miłość niczyja” to dla mnie właściwie książka o niczym. Narzekania na męża, dom, tęsknotę właściwie nie wiadomo za czym. Anna sama przyznaje, że przy Januszu nigdy nie czuła się kochana oraz dostatecznie kobieca. Opisuje traktowanie swojej osoby jako przedmiot do zaspokajania mężczyzny i sprzątania czy pilnowania, by wszyscy chłopcy w domu na pewno zmienili bieliznę, bo w razie nieprzygotowania nowych majtek, są w stanie założyć te z dnia poprzedniego. Momentami zastanawiałam się, dlaczego właściwie związała się ze swoim mężem i wiecie co? Ona chyba też tego nie wie. (...)

Po całą recenzję zapraszamy na https://czarnonakreatywnym.blogspot.com/

(...) Pisarski duet Jurkiewicz i Bogackiego to powieść, która miała umilić mi długie godziny w pracy, w której łatwiej mi założyć słuchawki niż czytać litery zapisane na papierze. Kilkugodzinny audiobook okazał się tak trudną do przebycia drogą, że męczyłam się długie tygodnie, początkowo porzucając go i obiecując sobie, że już nigdy więcej nie wejdę w odpowiedni folder. No...

85/2018 (A)

85/2018 (A)

175 stron mordęgi. Dobrze, że nie więcej, bo bym się chyba poddała. Książka zupełnie o niczym, nie licząc ciągłego narzekania Anny na męża (ma dwie lewe ręce, jest nieczuły, leniwy, nie poczuwa się do obowiązków domowych) i idealizowaniu poznanego przed godziną Mortona, który jest jej pokrewną duszą i idealnym kandydatem na mężczyznę życia.
Odradzam. Dla mnie ta książka to strata czasu. Stanowczo do zapomnienia.

175 stron mordęgi. Dobrze, że nie więcej, bo bym się chyba poddała. Książka zupełnie o niczym, nie licząc ciągłego narzekania Anny na męża (ma dwie lewe ręce, jest nieczuły, leniwy, nie poczuwa się do obowiązków domowych) i idealizowaniu poznanego przed godziną Mortona, który jest jej pokrewną duszą i idealnym kandydatem na mężczyznę życia.
Odradzam. Dla mnie ta książka to...

Początek opowieści niby banalny, nudny i taki "oczywisty". Do czasu. Spotkanie z człowiekiem, który umie wsłuchać się w Twoją duszę, "nakarmić" potrzebami, na które tak długo się czeka, zaskakuje. Dotyka. Wzrusza. Opowiedziana historia jest dla mnie wyrazem tęsknoty za człowiekiem, którego można nigdy nie spotkać na swojej krótkiej życiowej ścieżce.

Początek opowieści niby banalny, nudny i taki "oczywisty". Do czasu. Spotkanie z człowiekiem, który umie wsłuchać się w Twoją duszę, "nakarmić" potrzebami, na które tak długo się czeka, zaskakuje. Dotyka. Wzrusza. Opowiedziana historia jest dla mnie wyrazem tęsknoty za człowiekiem, którego można nigdy nie spotkać na swojej krótkiej życiowej ścieżce.

Anna to żona i matka, znudzona życiem obok męża, który się nią nie interesuje. Morten to samotnik, który marzy o rodzinie i miłości.
Oboje spotykają się na imprezie szkolnej po latach i w trakcie rozmowy rozpoznają w sobie przyjazne dusze. Samej miłości to jest niewiele, w głównej mierze książka opowiada o życiu domowym Anny.
W połowie książki już byłam nią trochę znużona, ale dobrnęłam do końca.
Sama nie wiem czy tak do końca ta książka mi się podobała?

Anna to żona i matka, znudzona życiem obok męża, który się nią nie interesuje. Morten to samotnik, który marzy o rodzinie i miłości.
Oboje spotykają się na imprezie szkolnej po latach i w trakcie rozmowy rozpoznają w sobie przyjazne dusze. Samej miłości to jest niewiele, w głównej mierze książka opowiada o życiu domowym Anny.
W połowie książki już byłam nią trochę znużona,...