Od dawna chciałam poznać tę pozycję, tym bardziej, że uwielbiam prequele serii Obcy i bardzo chciałam poczuć w tym komiksie ten sam klimat. Muszę przyznać, że miałam większe oczekiwania i nie do końca zostały one spełnione, ale zostałam pozytywnie zaskoczona kilkoma dodatkami i konceptami stworzonymi specjalnie pod tę serię komiksową (która ma aż 5 części! a myślałam, że tylko tę). Żałuję, że w bibliotece, z której wypożyczam, nie ma kontynuacji serii, bo chętnie bym się dowiedziała co dzieje się dalej, jako iż wciągnęłam się w historię. Bywało chaotycznie, nie zrozumiałam też na pewno wszystkiego, ale jednak pomysł i klimat mocno mnie kupiły, więc mam nadzieję, że uda mi się kiedyś poznać resztę.

Od dawna chciałam poznać tę pozycję, tym bardziej, że uwielbiam prequele serii Obcy i bardzo chciałam poczuć w tym komiksie ten sam klimat. Muszę przyznać, że miałam większe oczekiwania i nie do końca zostały one spełnione, ale zostałam pozytywnie zaskoczona kilkoma dodatkami i konceptami stworzonymi specjalnie pod tę serię komiksową (która ma aż 5 części! a myślałam, że...

Rysunki całkiem ok. Ciekawe koncepty dżungli i niektórych stworzeń. Historia niestety jest bardzo wtórna, chociaż momentami potrafi zaciekawić. Postacie to najgorszy element tego komiksu - wszyscy zachowują się jakby mieli po 13 lat, nawet w obliczu zagrożenia zachowywali się wręcz debilnie.

Rysunki całkiem ok. Ciekawe koncepty dżungli i niektórych stworzeń. Historia niestety jest bardzo wtórna, chociaż momentami potrafi zaciekawić. Postacie to najgorszy element tego komiksu - wszyscy zachowują się jakby mieli po 13 lat, nawet w obliczu zagrożenia zachowywali się wręcz debilnie.

Historia ma swoje głupotki, ale jest sama w sobie całkiem niezła. Niestety, znowu to droga na skróty - niby ma być o Prometeuszu, ale ostatecznie nie dowiemy się niczego nowego, kolejna opowiastka walki, w której autor nie silił się na żadną odkrywczość. Zakończenie też urwane w pół.

W rysunkach pojawiają się pewne zgrzyty - w jednej scenie zauważyłem obiekty kopiuj-wklej co od razu budzi niesmak, jest też niekonsekwencja, gdy postać z raną i zniszczonym hełmie pojawia się w późniejszym kadrze raz z hełmem na głowie, a w innym bez tej rany. Jakby chronologia zdarzeń została po narysowaniu zmieniona.

Grafika jednak jest najmocniejszą stroną komiksu, mocno zaznaczony Gigerem styl, z dużą dozą klimatu, zachęca do odkrywania kolejnych kadrów by sycić oczy wizerunkami stworów i scenerii.

Fatalnie za to wypadają dialogi. Jestem świeżo po przeczytaniu Wiedźmina, również od Paula Tobina i teraz naprawdę cieszę się, że Geralt był tam oszczędny w słowa, a tekstu stosunkowo niewiele. Niektóre dymki wyglądają jak spod pióra gimnazjalisty, znowu to bezsensowne pogrubianie losowych wyrazów bez żadnej logiki, ale najgorszy jest ten kompletny infantylizm - jak z taniego superhero. Jakby je wymazać i napisać całkiem na nowo - kto wie, może byłby z tego naprawdę solidny komiks. Zachowania bohaterów też czasem wołają o... rozszarpanie przez Obcego.

Niezwykle psujący immersję jest też wtrącony na siłę wątek LGBT - nie, nie ma żadnego seksu itd., ale mamy dwie (fizycznie) kobiety, które wszystkie kwestie wypowiadają... w rodzaju męskim. Człowiek wścieka się na niedbałość tłumacza, który nie rozpoznał płci, albo coś pomieszał (jedna ma męskie, a druga żeńskie imię). Gdzieś pod koniec okazuje się, że obie nazywają się wzajemnie żonami, a to wszystko to najwyraźniej zamierzony zabieg. Można było zastosować tę wymuszoną poprawność na milion mniej durnych sposobów...

Czy warto? To chyba zależy - ja łykam wszystko z uniwersum i wszystko mi się względnie podoba (póki co). Lektury nie żałuję, natomiast nie mam wątpliwości, że jakby mi ktoś dał parę dni przy tych rysunkach, to sam bym ją napisał lepiej.

Historia ma swoje głupotki, ale jest sama w sobie całkiem niezła. Niestety, znowu to droga na skróty - niby ma być o Prometeuszu, ale ostatecznie nie dowiemy się niczego nowego, kolejna opowiastka walki, w której autor nie silił się na żadną odkrywczość. Zakończenie też urwane w pół.

W rysunkach pojawiają się pewne zgrzyty - w jednej scenie zauważyłem obiekty kopiuj-wklej...

Rewelacyjny sequel "Prometeusza", który powinien posłużyć za materiał źródłowy kontynuacji filmu, bo historia tu opowiedziana jest naprawdę dużo lepsza niż to, co dostaliśmy w "Przymierzu" a i graficznie cieszy oko. Naprawdę warto.

Rewelacyjny sequel "Prometeusza", który powinien posłużyć za materiał źródłowy kontynuacji filmu, bo historia tu opowiedziana jest naprawdę dużo lepsza niż to, co dostaliśmy w "Przymierzu" a i graficznie cieszy oko. Naprawdę warto.

Swego rodzaju kontynuacja filmowego „Prometeusza”. Na planecie odkrytej we wspominanym filmie wiele lat później ląduje kolejna ekspedycja z Ziemi. Nie wiedzą, że grozi im śmiertelne niebezpieczeństwo.

Tak jak to było w filmie, tutaj również główną zaletą jest sfera wizualna – tamtejsza fauna i flora bardzo się rozwinęła i zostaje wykorzystanych parę interesujących pomysłów – brawa dla rysownika Juana Ferreyry. Fabularnie jest to w dużej mierze powtórka z filmu, chociaż bohaterowie zachowują się trochę rozsądniej. Niestety nie uniknięto pewnych nieścisłości i pojawiają się pewne niezgodności z filmem.

Podsumowując, komiks głównie dla psychofanów cyklu „Obcy”.

Swego rodzaju kontynuacja filmowego „Prometeusza”. Na planecie odkrytej we wspominanym filmie wiele lat później ląduje kolejna ekspedycja z Ziemi. Nie wiedzą, że grozi im śmiertelne niebezpieczeństwo.

Tak jak to było w filmie, tutaj również główną zaletą jest sfera wizualna – tamtejsza fauna i flora bardzo się rozwinęła i zostaje wykorzystanych parę interesujących pomysłów...

"Prometeusz" w reżyserii Ridleya Scotta z 2012 roku wiele wątków pozostawił otwartymi. Zakończenie filmu stworzyło liczne możliwości kontynuacji historii. Stworzenie komiksowego ciągu dalszego Prometeusza przypadło w udziale scenarzyście Paulowi Tobinowi oraz rysownikowi Juanowu Ferreyrze.

Akcja komiksu "Prometeusz: Fire and Stone" rozgrywa się prawie sto trzydzieści lat po tej ukazanej w filmie. Na księżyc LV-223 dociera kolejna wyprawa, której oficjalnym celem jest misja „odzyskiwawcza”. Jednak prawdziwe motywy kosmicznej podróży, sięgają poprzedniej wyprawy na feralny księżyc. Sto trzydzieści lat wystarczyło jednak, by stał on się zdecydowanie mniej przyjaznym miejscem. Rutynowa wyprawa przerodzi się w walkę o przetrwanie…

Opowieść Tobina i Ferreyry z początku do złudzenia przypomina historię opowiedzianą w filmie przez Scotta. Autorzy zgrabnie rozwijają opowieść...

http://gitararysowane.pl/prometeusz-fire-and-stone/

"Prometeusz" w reżyserii Ridleya Scotta z 2012 roku wiele wątków pozostawił otwartymi. Zakończenie filmu stworzyło liczne możliwości kontynuacji historii. Stworzenie komiksowego ciągu dalszego Prometeusza przypadło w udziale scenarzyście Paulowi Tobinowi oraz rysownikowi Juanowu Ferreyrze.

Akcja komiksu "Prometeusz: Fire and Stone" rozgrywa się prawie sto trzydzieści lat...

Jak w przypadku kinowego Prometeusza tak i tu strona wizualna robi niesamowite wrażenie, zakochałem się w tej kresce kolorach i całej scenografii: dżungla, roślinność, zwierzęta wszystko robi ogromne wrażenie. Akcja dzieje się kilka lat po wydarzeniach z kinowego Prometeusza. Rusza nowa ekspedycja na księżyc LV-223 skierowana przez korporacje Weyland-Yutani pod komandem kapitan Angeli Foster, nie wiedzą co zaszło na księżycu, i że Dr Shaw odleciała wraz z androidem Davidem na planetę inżynierów. Po dotarciu na LV-223 ekipa jest zdezorientowana tym co widzą. Księżyc, który był uważany za pustynie tętni życiem i bujną latoroślą (dżungla). Dalej mamy atak obcych, czarną maź , która jest akceleratorem życia i inżyniera, który próbuje wszystko posprzątać po wydarzeniach z Prometeusza.

Jak w przypadku kinowego Prometeusza tak i tu strona wizualna robi niesamowite wrażenie, zakochałem się w tej kresce kolorach i całej scenografii: dżungla, roślinność, zwierzęta wszystko robi ogromne wrażenie. Akcja dzieje się kilka lat po wydarzeniach z kinowego Prometeusza. Rusza nowa ekspedycja na księżyc LV-223 skierowana przez korporacje Weyland-Yutani pod komandem...

Cała seria jest taka sobie.

Cała seria jest taka sobie.