Takie książki sprawiają, że nie czujemy się tak samotni w tym wielkim świecie. Zauważamy, że są ludzie, którzy niekiedy mają gorzej od nas. A przede wszystkim uczymy się tyle mądrego. Przecież nie na co dzień ktoś przedstawia nam taką historię i pokazuje nam tyle uczuć i emocji, niekiedy ciężkich i niezrozumiałych. Ale otwiera się i pokazuje świat z zupełnie innej strony. Z tej brutalnej strony, którą też musimy znać. Przecież są dobre i złe dni, jak także, dobre i złe postacie, które grają sami ludzi, a scenarzystą jest życie.

Pozycja sama w sobie bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Na początek bałam się sięgać po pozycję nieznanej mi autorki, jednak już po kilku pierwszych stronach wiedziałam, że był to trafny wybór. Podoba mi się też jej autobiograficzny wydźwięk, co sprawia, że może jeszcze łatwiej dotrzeć do ludzi i sprawić, że zrozumiemy że osoby trafiające do takich placówek jak szpitale psychiatryczne to ludzie z krwi i kości, tacy sami jak my, którzy jednak zostali wyjątkowo boleśnie potraktowani przez życie.

Z mojej strony zasłużone 8/10. Polecam tę pozycję!

Takie książki sprawiają, że nie czujemy się tak samotni w tym wielkim świecie. Zauważamy, że są ludzie, którzy niekiedy mają gorzej od nas. A przede wszystkim uczymy się tyle mądrego. Przecież nie na co dzień ktoś przedstawia nam taką historię i pokazuje nam tyle uczuć i emocji, niekiedy ciężkich i niezrozumiałych. Ale otwiera się i pokazuje świat z zupełnie innej strony. Z...