Jak to jest, że te stare Batmany od TM-Semic są lepsze, niż najnowsze albumy o gacku wydawane przez uznanych twórców? Dlaczego, gdy szukam dobrej historii o spiczastouchym, nie znajduję jej, i znowu wracam do lat 90-tych?

Batman klasyczny. Pewnego dnia Pingwin umiera. Jeden z głównych wrogów Batmana, przekręcił się z naturalnych przyczyn w więzieniu. Bruce Wayne nie może uwierzyć, coś tu nie gra. Wszystko wskazuje jednak, że Cobblepot naprawdę wyzionął ducha. Tylko dlaczego nocą na cmentarzu, dwa zbiry odkopują nieboszczyka i krzyczą coś do niego? Czyżby kroiła się większa afera? Tak właśnie pisze się historie o B-Manie; śmierć, tajemnica, śledztwo, konkluzja. Wszystko w brutalnych i ponurych barwach Gotham. Komiks wyjawia też, skąd Pingwin bierze swoje strzelające parasole. Polecam.

8/10.

Jak to jest, że te stare Batmany od TM-Semic są lepsze, niż najnowsze albumy o gacku wydawane przez uznanych twórców? Dlaczego, gdy szukam dobrej historii o spiczastouchym, nie znajduję jej, i znowu wracam do lat 90-tych?

Batman klasyczny. Pewnego dnia Pingwin umiera. Jeden z głównych wrogów Batmana, przekręcił się z naturalnych przyczyn w więzieniu. Bruce Wayne nie może...

Pierwszy numer z serii słynnego brytyjskiego pisarza komiksów Alana Grant - Batman jest świadkiem pogrzebu Pingwina. Jak to w erze lat 90. ubiegłego wieku. Beztroscy złoczyńcy, przemyślenia z pamiętnika, a tytułowy śnieg i lód odnosi się do przestępczości (biała substancja jako kokaina). Alan Grant zaczyna mało przebojowo, chociaż nie odmówię warsztatu pisania postaci drugoplanowych - pan blizna z miłością do śmierci (!). Wiem, że stać go na więcej, i z tego, co pamiętam, z każdym zeszytem niesamowicie się nakręcał. Jak to Brytyjczycy - piszą chore rzeczy, i za to ich lubimy jako komiksiarze.

Pierwszy numer z serii słynnego brytyjskiego pisarza komiksów Alana Grant - Batman jest świadkiem pogrzebu Pingwina. Jak to w erze lat 90. ubiegłego wieku. Beztroscy złoczyńcy, przemyślenia z pamiętnika, a tytułowy śnieg i lód odnosi się do przestępczości (biała substancja jako kokaina). Alan Grant zaczyna mało przebojowo, chociaż nie odmówię warsztatu pisania postaci...

Ech, taka mała, sentymentalna podróż. Niby fajnie wrócić do tych starych zeszytowych wydań. Kiepski papier, jeszcze gorszy po latach. Kiepska jakoś druku i koloru. czcionka tekstu jakaś taka nie czytelna. A i tak jak wpadały w łapki to czytało się z zapartym tchem.
No ale akurat nie w przypadku tego numeru. Tutaj nie ma co wracać. Historia dość sztampowa. Choć największą wadą jest postać Pingwina. Arcy wroga Batmana. Problem w tym, że na polskim rynku nie było komiksów z Pingwinem, ani w latach dziewięćdziesiątych, a i później niewiele. Postać ta najbardziej jest znana z filmu - niestety kiepskiego. A w tym starym numerze poznajemy Pingwina na jego pogrzebie. I cała historia nie wciąga nic a nic. Wychodzi, że tylko takie czytadło z tego wyszło. Tylko dla zatwardziałych fanów.

Ech, taka mała, sentymentalna podróż. Niby fajnie wrócić do tych starych zeszytowych wydań. Kiepski papier, jeszcze gorszy po latach. Kiepska jakoś druku i koloru. czcionka tekstu jakaś taka nie czytelna. A i tak jak wpadały w łapki to czytało się z zapartym tchem.
No ale akurat nie w przypadku tego numeru. Tutaj nie ma co wracać. Historia dość sztampowa. Choć największą...